دربی کسل کننده بود؟ کلید در دوحه است

به گزارش ورزش سه، ساعاتی از اتمام دربی هشتاد و هشتم پایتخت ایران می گذرد. دیداری که آیینه فوتبال باشگاهی ما است، برای چندمین مرتبه در طی سال های اخیر با نمایش محتاطانه دو تیم همراه شد و به شکلی کسل کننده خاتمه یافت. همیشه دلایل مختلفی برای بازی همراه با احتیاط سرخابی ها در دربی مطرح می شود و این مسئله که تیم ها نباختن را در دستور کار اولیه شان قرار می دهند، در راس آنها قرار می گیرد. در سال های اخیر یکی از راه های خلاص شدن از چنین اتفاقی، حضور مربیان خارجی روی نیمکت تیم ها بوده و تا حدودی هم اثر گذار واقع شده است. اما این بار تقابل دو مربی خارجی هم چه از نظر نتیجه و چه از نظر سطح کیفی قابل دفاع نبود طرفداران را به یاد روزهای بی روح تاریخ این بازی سنتی انداخت.

 در شرایطی که انتظار بازی محتاطانه از این دو مربی نداشتیم، دلیل چنین نمایشی را می توان در یک اتفاق خاص جستجو کرد؛ اتفاقی که تفاوت این بازی را با دربی های کسل کننده سال های پیش رقم زد. درست است که تیم های ایرانی در مراحل اولیه فصل به سر می برند، اما برنامه ریزی لیگ قهرمانان آسیا باعث شده تیم هایی که در منطقه غرب آسیا به مراحل بالا می رسند، فصل را خیلی فشرده و سخت آغاز کنند. امسال هم تفاوت عمده برای سرخابی ها نسبت به فصول قبل، حضور مشترک آنها در یک چهارم نهایی آسیا بود. تیم ها پس از گذراندن یک مرحله دشوار در آسیا به مهم ترین بازی خود در رقابت های داخلی رسیدند و این کار را برایشان سخت می کرد.

اما دلیل روشن تر برای چنین اتفاقی، نتایج متفاوتی بود که سرخابی ها در بازی های آسیایی شان گرفته بودند. استقلال پس از شکست در بازی خانگی مقابل السد، در دوحه حریف این تیم قدرتمند نشد و با آسیا خداحافظی کرد. اما تیم پرسپولیس که بازی رفت خود را به الدحیل باخت بود، با یک پیروزی در ورزشگاه آزادی این تیم را از پیش رو برداشت و به نیمه نهایی رسید. حذف استقلال روی شروع نه چندان خوب این تیم در لیگ تلنبار شد و فشارها را روی وینفرد شفر و تیمش اضافه کرد. در سمت مقابل پرسپولیسی ها چون به نیمه نهایی رسیده بودند و باید 5 روز پس از دربی با السد قطر روبرو می شدند، جدال حساس تری از دربی را پیش روی خود می دیدند و ناخودآگاه درصدی از تمرکزشان را به آن بازی حساس معطوف کردند.

از همین رو وینفرد شفر برای رهایی از فشارهای احتمالی تصمیم گرفت دور از احساس و هیجان به دربی نگاه کند و نباختن را در اولویت قرار دهد. همچنین برانکو ایوانکوویچ به واسطه نبرد بسیار مهمی که در پیش داشت، ترجیح داد تیمش ابتدا بدون یک شکست اثر گذار به نبرد السد برود و در وهله دوم به دنبال کسب پیروزی باشد.

در مجموع می توان گفت فشارهای ناشی از شکست مقابل السد از یک سو (برای استقلال) و نگرانی برای خراب نشدن روحیه تیمی قبل از جدال با تیم السد در سمت دیگر (برای پرسپولیس) منجر به این دربی محتاطانه و کسل کننده شد.