بنا: در توکیو موفق نشدیم؛ نمی‌توانید ما را بُکشید!

به گزارش "ورزش سه"، حالا فقط ۶ ماه تا شروع المپیک ۲۰۲۰ باقی مانده و نگاه‌ها به کشتی به عنوان امید اول مدال‌آوری ایران در توکیو بیشتر می‌شود. محمد بنا که از المپیک ۲۰۱۲ لندن خاطرات شیرینی را برای علاقه‌مندان به ورزش رقم زده، این بار با تیمی جوان و کم‌تجربه برای درخشش در المپیک تلاش می‌کند.

آقای خاص کشتی ایران خیلی ریزبینانه جام تختی را زیر نظر گرفت؛ مسابقاتی که به جز ۴ فرنگی‌کار مدال‌آور جهانی و دارای سهمیه المپیک همه مدعیان در آن روی تشک رفتند.

در حاشیه این رقابت‌ها دقایقی با محمد بنا همکلام شدیم تا درباره سطح فنی جام تختی، حواشی به وجود آمده و در نهایت المپیک ۲۰۲۰ از او سوال کنیم. در ادامه مشروح صحبت‌های سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی در گفت‌وگو با خبرنگار "ورزش سه" را می‌خوانید.

کشتی‌های مهیجی دیدیم؛ سطح جام تختی پایین نبود

جام تختی ۴۰ سال است که برگزار می‌شود و در این سال‌ها برخی مواقع سطح بالایی داشته و گاهی اوقات هم سطح پایین. در این دوره از نظر کیفیت کشتی‌های داخلی سطح رقابت‌ها قابل قبول بود. کشتی‌های مهیجی دیدیم و رقابت خوبی وجود داشت. در کنار این کشتی‌گیران ایرانی، تیم‌های ارمنستان، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان هم نمایندگانی را به جام تختی آورده بودند که البته کیفیت آنچنانی نداشتند. در هر صورت این مسابقات یکی از مراحل مهم انتخابی تیم ملی بوده که همه به جز ۴ نفری که معاف شده بودند، شرکت کردند. بعد از این مسابقات از ۱۰ بهمن‌ماه اولین مرحله اردوی ما آغاز می‌شود.

نمی‌توانم بگویم قهرمانان جام تختی المپیکی می‌شوند

نزدیک به ۱۸۰ روز تا المپیک باقی مانده و نمی‌توانیم از الان بگوییم قهرمانان جام تختی به المپیک می‌روند. کافی است به روال انتخاب ملی‌پوشان در سالی که گذشت نگاه کنید. چه کشتی‌گیرانی در جام تختی اول شدند و در نهایت چه نفراتی به مسابقات جهانی رفتند. آیا می توانستیم آن موقع بگوییم همه کسانی که در جام تختی اول شدند به جهانی می‌روند؟ الان هم همین است. همه کشتی‌گیرانی که برای اردوی تیم ملی انتخاب می‌شوند، باید امیدوار باشند. مسابقات مختلفی در پیش داریم.

جوان‌ها برای المپیک ۲۰۲۴ برنامه داشته باشند

خدا را شکر تیم ما پوست‌اندازی کرده و تعدادی جوان خوب داریم که باید نقشه‌های بلند برای خودشان بکشند. این جوان‌ها باید برنامه خود را روی بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ یا المپیک ۲۰۲۴ بگذارند. تعدادی هم در زمان باقی مانده تا المپیک خودی نشان می‌دهند و برای این مسابقات انتخاب می‌شوند. در واقع می‌توانم بگویم همه کشتی‌گیران باید برای رفتن به المپیک امیدوار باشند.

رضا گرایی خودش هم می‌داند اشتباه کرده

کشتی بین کاویانی‌نژاد و محمدرضا گرایی در وزن ۷۲ کیلوگرم که به درگیری و جنجال کشیده شد، کشتی حساسی بود. خود رضا گرایی می‌داند اشتباه کرده چون می‌داند چه تفکری درباره او دارم. باخت او مشکلی ایجاد نمی‌کرد و احتیاجی به این کارها نبود. مهدی علیاری هم باخت. کشتی برد و باخت دارد. خیلی‌ها می‌بازند و قرار نیست بعد از هر باخت چنین اتفاقی بیفتد. اگر ما کشتی انتخابی نگذاریم، می‌گویند انتخابی نمی‌گذارد و خودش انتخاب می‌کند. وقتی هم که کشتی می‌گذاریم، همه باید شرکت کنند و در نهایت یک نفر باید ببرد و یک نفر باید ببازد. زمانی که برنده هستی یا کشتی نگرفتی، تحمل نداری و الان هم که می بازی، بازهم تحمل نداری!

امکانات ما در حد ۴ طلای المپیک نیست

الان رسید به موقعی که همه برای مدال المپیک سراغ کشتی می‌آیند. اوایل که صحبت المپیک می‌شود، می‌گویند فلان رشته مدال می‌گیرد، اما وقتی نزدیک المپیک می‌شویم، همه می‌گویند کشتی. من صحبتی قبلا کردم درباره اینکه آقای وزیر گفته بودند توقع ۴ مدال طلا داریم. من می‌گویم اینقدر کشتی بزرگ است، آقای وزیر توقع بی‌جایی نداشته است، اما بزرگی کشتی تاریخ ۶۰، ۷۰ ساله دارد. ما زمانی در اوج هستیم و در مقطعی هم در شرایط سخت هستیم. نباید هیچ موقع این دو مقطع را با یکدیگر مقایسه کنیم. الان شرایط و امکاناتی که وجود دارد،‌ در حد المپیک نیست. ما هم می‌دانیم که تلاش می‌شود و از نظر اقتصادی هم در شرایط سختی هستیم. همه از جمله ما، فدراسیون، وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تمام تلاش خود را می کنیم، اما استانداردهای ما برای رسیدن به مدال المپیک خیلی کم است.

اگر موفق نشدیم، نمی‌توانند ما را بُکشند

من خیلی باز و شفاف صحبت می‌کنم. امکانات کم است. شرایط خوب نیست. بیشتر همه این کمبودها به مسائل مالی برمی‌گردد. الان ورزش کشور از نظر اقتصادی در تنگنا هست. الان فوتبال هم مشکل دارد و بقیه رشته‌ها همینطور. ما در این تنگناها زیاد توقع حتی از کشتی هم نداشته باشیم. فقط مردم خوب ما، وزارت ورزش و کمیته المپیک بدانند بچه‌های کشتی با تمام وجود خود برای بهترین و خوشرنگترین مدال می‌جنگند. اگر شد که خدا را شکر، اما اگر نشد هم نمی‌توانند ما را بُکشند!