رضایی: میخواهم دو سال دیگر برای مربیگری به ایتالیا بروم؛
توتومرکاتو، رحمان و دربی استقلال و پرسپولیس !
رحمان رضایی در گفتگویی با سایت توتومرکاتو درباره شرایط خود، پاگذاشتن به عرصه مربیگری و همینطور فضای دربی تهران صحبت کرده است.
به گزارش "ورزش سه"، رحمان رضایی یکی از با ثبات ترین لژیونرهای فوتبال ایران آن هم در ایتالیا و دورهای است که سریآ یکی از با کیفیتترین لیگهای دنیا بود و سرمربی حال حاضر ذوبآهن این فرصت را پیدا کرد تا در ترکیب تیمهای پروجا و مسینا مقابل بازیکنان بزرگ آن دوران نظیر مالدینی، زلاتان، کرسپو، باتیستوتا، زولا، رونالدینیو و .. بازی کند.
رضایی که در میان هواداران فوتبال مسینا و پروجا چهره ای محبوب به شمار می رود، بار دیگر مورد توجه رسانههای کشور ایتالیا قرار گرفت و وبسایت توتومرکاتو با او مصاحبهای انجام داده که در ادامه میخوانید.
رحمان رضایی را به یاد دارید؟ او که اکنون 45 سال دارد، تقریباً 20 سال پیش وارد فوتبال ایتالیا شد و عملاً حامل استاندارد ایران در فوتبال ایتالیا بود. مدافع مستحکمی که میل زیادی به پیشروی داشت و 7 سال با ما ماند و یک ایتالیایی واقعی شد. واو همچنان که در این مصاحبه به ما می گوید، بین حکایت های گذشته و اهداف آینده روابط محکم خود با ایتالیا را حفظ کرده است:
*رحمان رضایی این روزها چه میکنی؟
من در یک تیم ایرانی به نام ذوب آهن که در لیگ برتر ایران بازی می کند مربیگری می کنم. پس از پایان تجربه ایتالیایی ام در سال 2008 به ایران بازگشتم و در پرسپولیس بازی کردم. سپس در قطر و دوباره در ایران به کارم پایان دادم. پنج سال پیش من به عنوان دستیار مربی یک تیم ایرانی شروع کردم و سپس این فرصت را پیدا کردم که در لیگ دسته دوم سرمربی باشم. اکنون با اهداف خوب این فصل در مسابقات برتر آماده میشوم.
*احساس شما در نقش جدید چطور است؟
احساس خیلی خوبی دارم. در ضمن برای خودم هدف گذاشته ام که در لیگ خوب کار کنم. دوست دارم در ایران تجربه کسب کنم و بعد از 2 یا 3 سال برای مربیگری به ایتالیا برگردم. حتی حضور در سری C هم خیلی خوب است اما بدیهی است که به آنچه در این سالها انجام خواهم داد بستگی دارد.
*سطح فوتبال در ایران چگونه است؟
بد نیست. به عنوان مثال، پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه یافت و این نشان می دهد فوتبال ایران در حال رشد است.
شما با علی سامره به پروجا آمدید. برای کسب عنوان اولین ایرانی در سری A رقابت می کنید.
او دو ماه زودتر از من شروع کرد؛ مدتی مرا فریب داد. اما برخلاف من در ایتالیا ، او زود کارش را تمام کرد (باخنده).
*چه خاطراتی از فوتبال ایتالیا در یاد دارید؟
تجربه عالی، سالهای عالی. در ایتالیا من از خودم به عنوان بازیکن و همچنین زندگی خارج از زمین لذت بردم. من اغلب به ایتالیا سفر میکنم. ما در ترویسو خانه ای داریم.
*اما تو در پروجا ، مسینا و لیورنو بازی کردی. چرا در ترویسو خانه داری؟
پدر همسرم ابتدا در پروجا بود، سپس در سال 2006 به ترویسو نقل مکان کرد. ما اغلب به آنها سر می زنیم. من اکنون پاسپورت ایتالیایی دارم. همسرم اهل آشیزی است. فرزندانم در پیزا و ترویسو متولد شدند. شهر زیبایی است و ما خیلی آن را دوست داریم. اکنون احساس می کنم مثل یک شهروند ترویسو هستم .
*چرا هرگز برای تیم ترویسو بازی نکردی؟
آنها تیمی در سری A نداشتند، البته جدا از یک دوره مختصری که در سری B بودند. من هم تمام تلاشم این بود که تا میتوانم در سری آ بازی کنم.
*وضعیت ایران در مورد شیوع Covid-19 چگونه است؟
فاجعه؛ اوضاع دوباره بدتر شده است. بیمارستانهای پر شده اند و چند روز است که مردم خانه خود را ترک نکرده اند. ما به وضعیت فوریه-مارس (بهمن و اسفند 98) بازگشتیم. در تیم ذوب آهن ما هر هفته آزمایشات را انجام می دهیم. مراقب هستیم. در هتل و محل های دیگر اجازه نمی دهیم کسی بی جهت بیرون بیاید. همه چیز تحت کنترل است و خوشبختانه تاکنون در بین بازیکنان مبتلا نداشته ایم.
*آیا خطر لغو مسابقات وجود دارد؟
نه ، خطر وجود ندارد.
*چگونه به ایتالیا رسیدید؟
ببینید؛ دست سرنوشت. من فقط توسط مربی تیم ملی در آن زمان یعنی بلازویچ دعوت شدم. من یک سال بود که به پست دفاع منتقل شدم اما من در واقع به عنوان یک مهاجم وارد فوتبال شدم. میان ایران و عربستان سعودی یک بازی می شود، ناظران پروجا در آنجا بودند و می خواستند عملکرد دو بازیکن دیگر را ببینند ولی در پایان آنها با من به ایتالیا رفتند.
*چه خاطره ای از لوسیانو گوچی دارید؟
او اغلب به پروجا نمی آمد. آلساندرو بود که بسیار خوب بود، مخصوصاً با خارجی ها که دوست بود.
*در تیم شما آهِن، کابوس ایتالیا بود...
من آن گلی را که آتزوری ها را از جام جهانی 2002 بیرون انداخت به یاد می آورم و به یاد دارم که گوچی بسیار عصبانی شد (با خنده). آهِن ایتالیایی صحبت نمی کرد و حتی انگلیسی هم فقط چند کلمه بلد بود. شانس من این است که کمی صحبت کردم و بلافاصله ایتالیایی را یاد گرفتم و بعد از دو سال به خوبی به این زبان مسلط شدم.
*در کدام یک از تیم هایی که در آنها بازی کردید احساس بهتری داشتید؟
"در مسینا. جایی که ما صعود به سری A را انجام دادیم که مدتها بود از دست رفته بود. مردم نسبت به ما احساس قدردانی داشتند و به همین دلیل احساس محبت بیشتری نسبت به پروجا و لیورنو داشتم.
*چقدر تجربه ایتالیایی در حرفه جدید به عنوان مربی موثر است؟
من از فوتبال ایتالیا الهام گرفته ام. من به تاکتیکهایی که آموخته ام ایمان دارم و سعی می کنم از آنها استفاده کنم. من سبک آنچلوتی را دوست دارم؛ همچنین کونته، کاپلو و آلگری را دوست دارم. فرم مورد علاقه من 1-3-2-4 است و گزینههای بعدی 2-4-4 و 1-4-1-4 هستند.
*آیا هنوز سری A را دنبال می کنید؟
فوتبال ایتالیا بسیار محبوب است و در آینده زیبایی و هیجان بیشتری پیدا خواهد کرد. البته برای یک دهه فقط با حضور یووه در رأس قدرت افت بدی داشت ولی فکر میکنم اکنون اوضاع تغییر میکند.
*به عنوان یک ایرانی؛ آیا درست است که دربی استقلال و پرسپولیس یکی از داغ ترین دربی های دنیا به شمار می رود؟
بی شک دربی استقلال و پرسپولیس یکی از بهترین و مهیج ترین دربی های دنیا است. در تهران 15 میلیون جمعیت وجود دارد که طرفدار این دو تیم هستند. در کل ایران ما تقریبا 30 میلیون هوادار پرسپولیس داریم و 25 میلیون هوادار استقلال. همیشه برای این بازی استادیوم صد هزار نفری پر می شود و این مسابقهای است که نتیجه اش طی فصل باقی می ماند.