سرنوشت گره خورده یحیی، برانکو، آقا کریم و فولاد (عکس)

به گزارش "ورزش سه"، پرسپولیس امشب در شرایطی در اهواز به مصاف فولاد می رود که یحیی خاطرات فوق العاده ای از زندگی در این شهر دارد. جایی که او آنقدر درخشید که پرسپولیس که سه سال او را در لیست فروش گذاشته بود، در فاصله تنها 24 روز ماند به پایان قراردادش اندازه یک بازیکن باکیفیت برای خرید یحیی پول داد.

در واقع تصور کنید یک بازیکن در سن 30 سالگی مثلا از منچستریونایتد جدا شده و لباس تاتنهام را به تن کند. اما در ادامه آنقدر درخشان ظاهر شود که به عنوان گران ترین انتقال سال دوباره به یونایتد ملحق شود. یحیی که سه سال قبل به نوعی از پرسپولیس طرد شده بود، سه سال بعد با سلام و صلوات و به عنوان گران ترین انتقال سال دوباره لباس قرمزپوشان را به تن کرد. پس برای کشف این داستان عجیب؛ این یادداشت را بخوانید.

یحیی گل محمدی در اولین روزهای حضور در پرسپولیسی متفاوت و گذار کرده از علی پروین، آنهم در کنار یار غار این روزهای خود، افشین پیروانی

در اواخر سال 1372 بود که یحیی گل محمدی از پورا جدا شده و به پیشنهاد پرسپولیس پاسخ مثبت داد. نسب جدید مدافعان پرسپولیس با حضور او، افشین پیروانی، بهروز رهبری فرد، داود محبوب، محسن رنجبران و .... سر و شکل تازه ای به این تیم داده بود.

دوران نه چندان موفق یورگن گده در پرسپولیس سرانجامی نداشت و با حضور استانکو روی نیمکت قرمزپوشان، یحیی گل محمدی و دیگر ستاره های جوان آن نسل پرسپولیس مانند مهدی مهدوی کیا، مهرداد میناوند، رضا ترابیان و البته خود یحیی گل محمدی تبدیل به ستاره های لیگ آزادگان شده و دورانی طلایی را برای پرسپولیس رقم زدند.

با انتقال از پورا، گل محمدی یکی از بازیکنان نسل رنسانس پرسپولیس لقب گرفت؛ مدافعی خوش‌فکر و بازی‌ساز با صورتی لاغر و کشیده.

تیم رویایی استانکو علیرغم اختلاف امتیازی قابل توجه با بهمن در نهایت عنوان قهرمانی را از آن خود کرد و پرسپولیس با گذار از دوران علی پروین، حالا با ستاره های جوان خود در لیگ جولان می داد. اما داستان بدشانسی در آسیا تکرار شد و در اسفند 75، تیم استانکو در روز گل به خودی یحیی گل محمدی و پنالتی از دست رفته مجتبی محرمی، مقابل پوهانگ مغلوب شده و فرصت رسیدن به فینال را از دست داد.

روزهای درخشان یحیی اما ادامه یافت و او در برتری مقتدرانه قرمزپوشان در دربی 20 تیر 76 و خداحافظی فرشاد پیوس، در ترکیب ثابت قرار گرفت و در اواخر مسابقه جای خود را به هاشمی نسب داد. یحیی گل محمدی در آن مقطع در اردوهای تیم ملی نیز حضوری مستمر داشت و البته در مرحله مقدماتی جام جهانی 98 گاهی هم با لباس شماره 3 در ترکیب ثابت قرار می گرفت.

اما بازگشت علی پروین پایان تلخ این مدافع محجوب را در پرسپولیس رقم زد. البته یحیی گل محمدی در آن مقطع با بیماری سختی دست و پنجه نرم کرده و حتی خودش هم بعدها اعتراف کرد از نظر جسمانی در شرایط مناسبی قرار نداشته است.

پس یحیی گل محمدی در اوج بیماری و در سال 78 در لیست فروش پرسپولیس قرار گرفت. علی پروین در آن مقطع مدافعان آماده ای مانند افشین پیروانی، نادر محمدخانی، علی انصاریان، مهدی هاشمی نسب و بهروز رهبری فرد را در اختیار داشت و فرصتی برای درخشش یحیی گل محمدی نمانده بود.

دوران استانکو را می توان مقطع شکوفایی سرمربی و سرپرست فعلی امروز پرسپولیس دانست. افشین و یحیی کنار هم به اوج رسیده و به مدافعان ثابت تیم ملی نیز بدل شدند.

همچنین عدم تطابق سبک مدافعان مورد علاقه علی پروین با ویژگی های آرام یحیی گل محمدی، تمایل او به بازی سازی و مواردی از این دست باعث شده بود او هرگز تبدیل به بازیکن مورد علاقه سرمربی محبوب قرمزپوشان نشود. معمولا جدایی از یک تیم بزرگ آنهم در آستانه 30 سالگی در هر جای دنیا به منزله پایان دوران درخشش یک بازیکن است. اما انتقال به فولاد تولد دوباره یحیی گل محمدی لقب گرفت.

28 مرداد سال 79- تصویر یادگاری یحیی در کنار افشین در هفته های ابتدایی آخرین دوره لیگ آزادگان؛ پرسپولیس در اوج گرمای اهواز و با تک گل بهروز رهبری فرد از روی نقطه پنالتی فولاد را شکست داد.

تیم دوست داشتنی و جوان وینکو بگوویچ با کلی ستاره جوان و تکنیکی، در کنار باتجربه هایی مانند یحیی گل محمدی و نعیم سعداوی بارها یقه بزرگان را می گرفت و یحیی بقدری در اهواز فوق العاده بود که میرو بلاژویچ در 31 سالگی دوباره به این بازیکن اعتماد کرد.

در آن مقطع فولاد تیمی جوان بود که علاوه بر فراهم ساختن زمینه بازگشت یحیی در 30 سالگی به بالاترین سطح فوتبال ایران، بازیکنان جوانی چون ایمان مبعلی، حسین کعبی، ابراهیم میرزاپور، ناجی بداوی و ... را نیز معرفی کرد.

یحیی با مختصات اخلاقی مشابه کریم باقری از همان بدو ورود به پرسپولیس رابطه خوبی با او داشت و این دوستی تا سه دهه بعد ادامه یافت.

 یحیی گل محمدی در میان آن همه مدافع گردن کلفت مثل پیروانی، رحمان رضایی، هاشمی نسب، سهراب بختیاری زاده و ... تبدیل به مهره ثابت ترکیب تیم جذاب و دوست داشتنی بلاژوویچ شد. اگرچه آن تیم پرستاره نیز در راه رسیدن به جام جهانی ناکام ماند و گل فراموش نشدنی یحیی گل محمدی برابر ایرلند و آن اشک های ناراحت کننده نیز نتوانست صعود ایران به 2002 را قطعی سازد.

اما یحیی در ترکیب تیم ملی و فولاد به قدری درخشان کار کرده بود که در سال 81 و در سن 31 سالگی دوباره در لیست خرید علی پروین قرار گرفت. در آن زمان تنها 24 روز از قرارداد یحیی با فولاد باقی مانده بود، اما قرمزپوشان می خواستند از این بازیکن در جام باشگاه های آسیا استفاده کنند و به هر طریقی مقدمات جذب این بازیکن را در دفتری در ولیعصر در پرسپولیس فراهم کردند.

جالب اینجاست یحیی که وارد دفتر شد کریم باقری هم در حال بستن قرارداد با پرسپولیس بود. مهرداد میناوند هم در همان مقطع و به قول خودش با یک تماس علی پروین زندگی در دوبی را ول کرد و به پرسپولیس پیوست.

قرمزپوشان در آن مقطع برای تقویت کادر فنی خود به دنبال یک مربی خارجی بودند. جالب اینجاست این تیم ابتدا در آن سال برای توافق با برانکو نیز اقدام کرد و البته موفق به همکاری با او نشد تا حدودا 13 سال بعد یکی از بهترین دوران تاریخ خود را با این سرمربی کروات رقم بزند. برانکو راهی تیم ملی شد و سال ها بعد هدایت پرسپولیس را به عهده گرفت. غمخوار نیز به دنبال مربی خارجی بود و یک سال بعد با بگوویچ به توافق رسید.

پرسپولیس سال 81 خاطرات چندان خوبی برای هواداران خود نساخت. تیمی که درگیر شدید مشکلات مدیریتی بود و علیرغم در اختیار داشتن ستاره های بزرگ، نتوانست موفقیت های گذشته را تکرار بکند.

سپاهان که در آن سال ها تازه به دنبال اوج گیری بود هم برای مذاکره با یحیی گل محمدی وارد مذاکره شد. این مدافع باتجربه در بین اولین بازیکنانی بود که با مدیر برنامه قرارداد می بست و انگار این روند در آن مقطع خیلی به مذاق مدیران سنتی خوش نیامده بود.

به هر حال یحیی قراردادی یک ساله و با بند تمدید برای سال دوم بسته و دوباره لباس قرمز پوشید. دوران بازگشت یحیی به پرسپولیس همزمان با مشکلات و اختلافات شدید مدیریتی بود و آنها موفق به کسب دستاورد خاصی نشدند.  

25 اردیبهشت 83؛ روزهای پایانی حضور یحیی در دومین دوره در پرسپولیس و شکست در آزادی مقابل سپاهان با درخشش رسول خطیبی

البته یک بار همین یحیی گل محمدی در جریان یکی از زیباترین بازی های لیگ سال 81 و تساوی 3-3 برابر همین فولاد در استادیوم تختی، به شکلی عجیب و از نزدیکی نقطه کرنر دروازه تیم سابق خود را باز کرده و زمینه بازگشت بزرگ پرسپولیس را رقم زد. پرسپولیس لیگ را پایین تر از سپاهان و پاس در رتبه سوم تمام کرد و در حذفی نیز در روزی که هر سه پنالتی خود را برابر ملوان از دست داد، حذف شد.

یحیی فصل بعد علیرغم جدایی سلطان در پرسپولیس ماند تا از نزدیک شاهد دوران تلخ بگوویچ بعد از آن شروع رویایی باشد. همکاری گل محمدی و وینکو بر خلاف فولاد، در پرسپولیس بی نتیجه ماند و قرمزپوشان بدترین نتایج خود را در سال 82-83 گرفتند.

یحیی در سال های پایانی خود آنقدر درخشان کار کرد که علیرغم دوری از پرسپولیس همچنان جایگاه ثابت خود در تیم ملی را حفظ کرده و دست آخر موفق به گلزنی در جام جهانی نیز شد.

فصل بعد باز هم علی پروین به پرسپولیس بازگشت. در کل رابطه او با یحیی هرگز چندان خوب نبود و یک بار دیگر حضور پروین به منزله پایان فصل یحیی در پرسپولیس لقب گرفت. اما این مدافع خوش‌فکر در ترکیب صبا به درخشش ادامه داده و تا جام جهانی 2006 همچنان یکی از بهترین مدافعان ایران لقب گرفت.

اما به هر حال گل محمدی در سال های پایانی دوران ورزشی خود آنقدر آماده بود که به نوعی پرسپولیس را وادار به اعتراف به اشتباه خود و بازخرید دوباره این مدافع محجوب کرد تا اهواز برای یحیی تبدیل به شهر خاطراتی فراموش نشدنی شود.

آریا فاطمی مقدم