به گزارش "ورزش سه"، پیروزی بزرگ پرسپولیس در اصفهان پس از چهار سال در لیگ برتر برای هواداران این تیم ممکن است نشانهای از یک شروع دوباره در این باشگاه همیشه مدعی لیگ برتر فوتبال ایران باشد با این حال هر دو مسابقه پرسپولیس تحت تاثیر نگرانیهایی، طرفداران جدیتر را به فکر فرو برده است.
پرسپولیس در مسابقه اول مقابل فجر تازه صعود کرده با گل لحظات پایانی علیپور به تساوی یک بر یک رضایت داد و در مسابقه دوم نیز در جو سنگین اصفهان با یک گل سپاهان را شکست داد. نتیجهای که اگرچه درمانگرانه بود اما عادلانه به نظر نمیرسید. اگرچه، اگر قرار باشد فرصتهای مسلم پرسپولیس در دقایق پایانی روی حملات همه جانبه سپاهان را به عنوان مهمترین بختهای این مسابقه مورد توجه بیشتر قرار بگیرد، نتیجه این مسابقه نیز عادلانه به نظر خواهد رسید.
*پرسپولیس با تغییراتی نسبت به بازی فجر وارد بازی سپاهان شد. حضور ابرقویی در قلب دفاع و جابجایی سهیل صحرایی (به جای براجعه) دو تغییر مهم خط دفاعی بود و البته حضور ثابت فرشاد احمدزاده سیگنالی از سوی هاشمیان بود که به این سادگیها تحت تاثیر وحید هاشمیان قرار نخواهد گرفت. در خط میانی پرسپولیس میلاد سرلک و محمدخدابندهلو را در ترکیب قرار داده بود که سرلک کنار باکیچ و خدابندهلو در نقش بازیکنی بین ۸ و ۱۰ بازی میکرد. سه بازیکن دیگر هم درست مثل مسابقه قبلی: کاظمیان، عالیشاه و علیپور.
*پیام نیازمند یادمان نرفته، او مهمترین تغییر پرسپولیس به نسبت قبل بود. گلری که جانشین رفیعی، بهترین گلر ذخیره لیگ برتر فوتبال ایران شده بود. پرسپولیس با حضور نیازمند با وجود آنکه به خصوص در نیمه اول نمایشی تحت تاثیر حریف انجام داد اما موفق شد دروازهاش را بسته نگه دارد. چیزی که برای پیروزی در مسابقهای با این جو حیاتی است میشود گفت که پیام نیازمند کارش را بی نقص انجام داد و با وجود فحاشی هواداران سپاهان از پیش از مسابقه، با اراده و باتمرکز کارش را به پایان رساند و حسرت دوران خوبش در اصفهان را به دل تشویقکنندگان سابقش گذاشت.
*وحید هاشمیان تازه سرمربی پرسپولیس شده و هنوز مشخص نیست که ایده فنی او و تیم فنی پرسپولیس چیست اما پس از ناکامی نسبی در بازی مقابل فجر، آنها این فرصت را داشتند که سپاهان را درهم بکوبند. دو فرصت عالی تک به تک و یک پنالتی گرفته نشده، برای کسب این پیروزی کافی بود. اگرچه، اگر شانسهای سپاهان و شوتهای آنها به دروازه پرسپولیس را هم به حساب بیاوریم، نتیجه کاملا متفاوت به نظر خواهد رسید. این بیشتر به هاشمیان برمیگردد که به کدام بخش تکیه کند؛ بختهایی که سپاهانیها روی دروازه پرسپولیس ایجاد کردند یا فرصتهایی که آنها روی دروازه حریف به خصوص در دقایق پایانی ایجاد کردند. صدالبته گل علیپور هم ارزشهای خاص خودش را دارد که بعد در موردش صحبت میکنیم.
*پرسپولیس در مسابقه پیشین برابر فجر با مالکیت بالا بازی کرد اما در غیاب سرعت، این پاسکاریهای مکرر در عرض بیشتر کلافه کننده به نظر میسید. با این حال هواداران پرسپولیس از نمایس باکیچ مونتهنگرویی راضی بودند. او با کنترل توپ و پخش کردن آن به چشم هواداران آمد. اگرچه همین مسابقه دیروز و پاس طولی او به عالیشاه نشان داد که سرعت چقدر در فوتبال اهمیت دارد. سرعتی که باعث گل پرسپولیس شد. چیزی که در بازی فجر اتفاق نیفتاد و به نظر میرسید بازیکنان همه کارها را دیرتر انجام میدادند یا پرسپولیس روی دور کند بازی میکند.
*گل علیپور، روی یک حرکت ضد تیکیتاکا و به سبک لیورپول یورگن کلوپ به نظر رسید. دفع کرنر و سه حرکت طولی و گریز علیپور به عمق و ضربه نهایی پیش از آنکه آریا یوسفی بتواند با تکلش او را متوقف کند. غافلگیری و انفجار چیزی است که برای بردن بازی به آن احتیاج دارید و علی علیپور این را خوب میفهمد. او هفته گذشته با یک ضربه بغل پا از پشت محوطه جریمه و در این مسابقه با ضربهای دیگر بازهم از همان نقطه اما در حالت تک به تک، سرنوشت بازی را تغییر داد.
*در نیمه دوم با حضور تیوی بیفوما کیفیت خط جلوی پرسپولیس شرایط متفاوتی پیدا کرد و آنها در مورد ضدحمله قرار گرفتند؛ چیزی که خوراک این بازیکن اهل کنگو است. اگر به حرکات اوریب او در لحظات حمله به دروازه سپاهان دقت کنید خواهید دید که او چه تکنیک مناسب و چه دید خوبی دارد. با این حال پرسپولیس به اندازه کافی از آشفتگی دفاع سپاهان، فضای بسیار زیاد و فرصتهای فوقالعادهاش استفاده نکرد و یک اخراج تنها دستاورد آنها از این موقعیتها بود. اگرچه داور شاید میتوانست تکل یوسفی روی پای رضا شکاری را هم پنالتی اعلام کند که در این صورت امتیاز بیشتری به این مود پرسپولیس تعلق میگرفت.
*حضور دیرهنگام میلاد محمدی و رضا شکاری هم از نکات قابل توجه این مسابقه بود. شکاری در مسابقه اول کیفیت خوبی از خود به نمایش گذاشت و در این مسابقه هم با یک دریبل استثنایی میرفت که گل دوم تیم خود را وارد دروازه سپاهان کند که با تکل همتیمی سابقش روی زمین افتاد. او که با آریا یوسفی کری شخصیای هم دارد انتظار داشت پیام حیدری پنالتی اعلام کند اما بعد از تماشای صحنه در ویایآر، حیدری تصمیم دیگری گرفت. شاید علت بیرون نشستن شکاری همان نقیصهای باشد که او در فوتبالش داشته و مانع از تبدیل شدن او به یک بازیکن فوق العاده و استثنایی در فوتبال ایران شده است؛ اینکه او کمتر میدود. با اینحال حرکت و تکنیک شکاری در آن صحنه قابل تماشای مجدد است. او به معنای واقعی مدافع روبرویش را محو میکند.
*اوستون اورونوف هم از علامت سوالهای این فصل پرسپولیس است. او در مسابقه قبلی با حضور به عنوان یار تعویضی ورق بازی را برگرداند و در مسابقه دیروز هم تقریبا همین کار را انجام داد. یک ضربه به تیر و یک اخراج برای بازیکن جانشین کافی است. ضمن اینکه در صحنهای که پرسپولیسیها با چهار بازیکن در محوطه حضور پیدا کردند، اورونوف هم میتوانست توپ آخر را دریافت کند که میلاد با یک ضربه عجیب توپ را به اوت زد. اینکه ستاره تیم ملی ازبکستان در لیگ ایران بازیها را از روی نیمکت آغاز کند از شگفتیهای این فصل محسوب میشود اما تراکم بازیکنان با کیفیت در پست وینگر در پرسپولیس بخشی از پشت پرده این تصمیم است.
*پرسپولیسیها برای حفظ نتیجه در خط دفاعی و دروازه جان و دلشان را گذاشتند. برای خیلیها نمایش سهیل صحرایی در پست دفاع راست، به خصوص آن گریز طولانیاش و تلاشش برای دریبل دوطرفه دلگرم کننده بود. او جانشین جوان دیگری شده بود که در دفاع راست پرسپولیس در فصل گذشته بارها مورد تمحید رسانهها قرار گرفته بود اما یک اشتباه نیمکت نشینش کرد. صحرایی هم باید بداند موقعیتهایی مثل این همانطور که ممکن است زود به دست بیاید، ساده هم از کف میرود بنابراین برای قد کشیدن و پیشروی به عنوان بازیکن ثابت، او باید از تکرار اشتباهاتی که میتوانست منجر به دریافت یک گل خورده در رمین سپاهان شود اجتناب کند. همان چیزی که براجعه را به نیمکت فرستاده است.
*نکات مثبت و منفی مسابقه مورد توجه کادرفنی پرتعداد پرسپولیس قرار خواهد گرفت. آنها میتوانند هم خوشبینانه و هم بدبینانه به بازی سپاهان نگاه کنند. به قول وحید هاشمیان نه وقتی میبریم همه چیز خوب است و نه وقتی میبازیم همه چیز آنقدر بد که دربارهاش حرف میزنند. اما عالی بودن در روزهای پیروزی و خوب بودن در روزهای شکست چیزی است که باید هدف اصلی یک تیم مدعی تعریف بشود. مسابقه بعدی پرسپولیس مقابل فولاد (۲۲شهریور) فرصت دیگدی برای شرح و بسط ایدههای تاکتیکی وحید هاشمیان، میشاییل اونینگ، مهرداد خانبان و امیرحسین پیروانی خواهد بود.