به گزارش ورزش سه، شروع دوران جدید اینتر با هدایت کریستین کیوو پر فراز و نشیب بوده است. از حضور در جام جهانی باشگاهها و لحظه انفجار خشم لائوتارو گرفته تا رؤیای خرید لوکمن، آشتی دوباره با هاکان چالهاناوغلو و سپس آغاز سری آ با پیروزی ۵-۰ مقابل تورینو که خیلی زود با شکست ۲-۱ برابر اودینزه تلخ شد.
با وجود تغییرات، ردپای اندیشههای سیمونه اینزاگی همچنان در بازی نراتزوری مشهود است، مخصوصاً در خط میانی. هفت هافبک برای سه پست (و گاهی حتی دو پست): معادلهای پیچیده برای کیوو.
اضافه شدن تازهواردها
یکی از هافبکهای تازه ملحق شده به تیم، پتار سوشیچ است. خرید ۱۲ میلیونی از دینامو زاگرب که توانایی بازی بهعنوان هافبک هجومی یا بازیساز را دارد. همچنین اندی دیوف، خرید ۲۵ میلیونی با قدرت بدنی و سرعت بالا که ویژگیهای متفاوتی نسبت به بقیه بازیکنان خط میانی اینتر دارد.
چالش چالهاناوغلو
حضور چالهاناوغلو در میانه میدان بیش از همه بحثبرانگیز است. ستاره ترک که همچنان نیمنگاهی به گالاتاسرای دارد، پس از حاشیههای جام جهانی باشگاهها با همتیمیهایش آشتی کرده اما هنوز به آمادگی ایدهآل نرسیده است. کیوو میخواهد فوتبالی مستقیمتر و تهاجمیتر ارائه دهد و از نظر او تنها کسی که در خط میانی حضورش قطعی خواهد بود بارلا است. به نظر میرسد احتمال اینکه خط میانی اینترِ کیوو متشکل از بارلا و دیوف و سوشیچ باشد به مراتب بیشتر است تا حضور چالهاناوغلو به عنوان بازیکن فیکس.
تغییر سبک و گزینههای تاکتیکی
کیوو پس از باخت به اودینزه اعتراف کرد: "ما بیش از حد محتاط و افقی بازی میکنیم، باید از نظر تاکتیکی به دنبال بازی عمودی باشیم." او بهدنبال شکستن سالها عادت نراتزوری است و گزینههایی چون مثلث میانی (یک هافبک جلوتر و دو نفر عقبتر) یا سیستم ۲+۱ را روی میز دارد. در هر دو تاکتیک، جایگاه هافبک ترک در خطر است.
قربانی بزرگ؟
در جریان پیروزی ۵-۰ مقابل تورینو چالهاناوغلو محروم بود و نمیتوانست در میدان باشد. اینتر بدون حضور او درخشان بازی کرد و پرگل به پیروزی رسید. به همین خاطر است که در این چند روز در رسانههای ایتالیایی این سوال بارها پرسیده شده است: آیا زمان آن نرسیده که نراتزوری برای نجات پروژه کیوو، از چالهاناوغلو عبور کند؟