به گزارش "ورزش سه"، کارلو آنچلوتی، یکی از بزرگترین اسطورههای مربیگری در فوتبال جهان، در آستانه انتشار کتاب زندگینامه جدید خود با عنوان «رویا: چگونه لیگ قهرمانان اروپا را فتح کنیم» که در تاریخ 1 اکتبر منتشر خواهد شد، ناگفتههایی از دوران حرفهای طولانی خود را فاش کرد. در این کتاب، بایرن مونیخ چندان در جایگاه خوبی قرار نمیگیرد.
آنچلوتی در این کتاب به موفقیتهای بزرگ خود در میلان و رئال مادرید به تفصیل پرداخته است، اما دوره حضورش در بایرن مونیخ تنها بهصورت حاشیهای بررسی شده است. با این حال، او در همین بخش انتقادات تندی را علیه این غول آلمانی مطرح میکند.
این مربی ایتالیایی که اکنون هدایت تیم ملی برزیل را بر عهده دارد، از اخراج خود از بایرن در سال 2017 پس از تنها 15 ماه فعالیت و پس از شکست مقابل پاریسنژرمن به صراحت سخن گفته است.
نشریه «اسپورت بیلد» بخشهایی اختصاصی از این زندگینامه را منتشر کرده که بسیار قابلتوجهند: «ما در آن فصل بوندسلیگا را با اختلاف 15 امتیاز نسبت به تیم دوم به پایان رساندیم، 5 امتیاز بیشتر از آنچه پپ گواردیولا در دو سال قبل به دست آورده بود. اما برای بایرن این یک موفقیت محسوب نمیشد؛ این حداقل انتظاری بود که از ما داشتند.
هرگاه حاشیهها در رسانهها بالا میگرفت، تفاوت بزرگی در این کار حس میکردم. برای اولین بار در باشگاهی کار میکردم که توسط یک مالک کاریزماتیک اداره نمیشد. در عوض، گروهی از سهامداران و مدیران ارشد، که معمولاً از بازیکنان سابق و اسطورههای باشگاه بودند، تصمیمگیرنده بودند. در میانه فصل، اولی هوینس بهعنوان رئیس انتخاب شد. کارل هاینتس رومنیگه، رئیس هیئتمدیره، بازیکنی بود که در دوران حضور من در رم، برای اینتر بازی میکرد. آیا ممکن است در آن زمان که مقابل او بازی میکردم، به رئیس آیندهام لگد زده باشم؟ البته که بله، این بخشی از کارم بود!»
در ادامه متن آمده است: «من باید به چندین نفر پاسخ میدادم و تشخیص اینکه چه کسی قدرت بیشتری دارد، برایم دشوار بود. چند هفته پس از حضورم در بایرن، حتی فیلیپ لام را کنار کشیدم و نظرش را پرسیدم. اما مثل همیشه، تمام تلاشم را کردم تا استقلال خودم را حفظ کنم. یک بار مدیران از من خواستند نظم بیشتری بین بازیکنان برقرار کنم و لیستی با پنج بند به من دادند تا برای بازیکنان بخوانم. به نظرم، ما با یک تیم حرفهای سطح بالا طرف بودیم، نه یک تیم جوانان، و باید با آنها متناسب رفتار میشد. پس در رختکن مقابل تیم ایستادم، کاغذ را از جیبم درآوردم و گفتم، هیئتمدیره به من دستور داده این لیست را برایتان بخوانم.» این روش من برای فاصله گرفتن از این وظیفه بود.»
برکناری از بایرن: «در اواخر سپتامبر، مقابل پاریسنژرمن، یکی دیگر از تیمهای سابقم، بازی کردیم. تصمیم گرفتم از وینگرهای کهنهکارمان استفاده نکنم و مدافعان را جلوتر ببرم، در حالی که بیشتر روی حملات از مرکز متمرکز بودیم. این اشتباه بود. تعادل تیم به هم خورد و آنها با ضدحملاتشان ما را مغلوب کردند. گل اول را در دقیقه دوم دریافت کردیم و نتیجه نهایی 0-3 سنگینترین شکست بایرن در این رقابتها طی 21 سال بود. روز بعد، هیئتمدیره جلسهای برگزار کرد و نتیجه گرفت که مشکل از من است. رومنیگه گفت که عملکرد تیم از ابتدای فصل انتظارات ما را برآورده نکرده بود. بازی در پاریس نشان داد که باید تصمیم قاطعی بگیریم.
تا آن زمان، چهار بار از باشگاههای بزرگ اخراج شده بودم، یوونتوس، چلسی، رئال مادرید و بایرن مونیخ. این نشان میدهد که برای اخراج شدن نیازی به یک رئیس غیرقابلپیشبینی یا مالک عجیب نیست؛ سهامداران یک شرکت هم میتوانند این کار را انجام دهند. این بیرحمانهترین اخراج دوران حرفهایام بود. پس از رفتن من، بایرن در لیگ قهرمانان به نیمهنهایی رسید و در آنجا به رئال مادرید باخت.»