به گزارش ورزش سه، استقلال در فصل جاری بیش از هر فصل دیگری به بازیکنان خارجیاش دل بسته است. خریدهایی پر سر و صدا با رزومههاییپربار که قرار بود چرخ هجومی تیم را بچرخانند، خط دفاعی را مستحکم کنند و تجربه بینالمللیشان را به زمین تزریق کنند. اما آنچه تا امروز دیدهایم، چیزی میان امید و ناکامی بوده؛ نیمنگاهی به آینده و واقعیتی که فعلاً در زمین جوابنداده است و فقط توقعات را از استقلال بالاتر برده است.
ترکیب خارجیهای استقلال شامل آنتونیو آدان، دیدیه اندونگ، منیر الحدادی، یاسر آسانی، داکنز نازون، موسی جنپو، رستم آشورماتوف و جلالالدین ماشاریپوف نشان از یک سیاست متفاوت نسبت به سالهای گذشته در نقلوانتقالات داشت. اما مشکل دقیقاً از همینجا شروع شد. جمع شدن بازیکنانی از لیگهای مختلف اروپایی بدون زمان کافی ( اضافه شدن بعد از تمرینات پیش فصل) برای هماهنگی، در فضایی مثل لیگ ایران که ساختار کاملا متفاوتی دارد و بار روانی زیادی به بازیکنان ایجاد میکند یکی از عوامل ناکامی استقلال است. این اضافه شدن دیرهنگام باعث شد نه تنها این بازیکنان نتوانند فوراً تأثیرگذار باشند، بلکه بعضی آنها هنوز نتوانستهاند حتی جای خود را در تیم پیدا کنند و در مجموع یک ساختار تیمی آشفته و بهم ریخته به زمین بروند.
از سوی دیگر مدیریت نادرست دقایق بازی و بیثباتی در استفاده از برخی بازیکنان خارجی به این بیاثر بودن دامن زده است. بازیکنی مثل موسی جنپو که با برچسب "گرانترین خرید فصل" به استقلال آمد، هنوز بدون گل یا پاس گل است. نازون، مهاجمی که وظیفهاش گلزنی است، در ۴ بازی فقط یک پاس گل داده. دروازهبانی مثل آدان، با سابقه لالیگا و لیگ پرتغال، ۱۴ گل در ۵ بازی خورده و شاید بیش از هر کسی زیر تیغ انتقاد باشد. ساپینتو با پافشاری به استفاده حداکثری از این بازیکنان میتوانست مسابقاتی را فقط برای آماده سازی بازیکنان خارجیاش در نظر بگیرد اما نحوه استفاده او به یک شکل تکراری و البته ناموفق تبدیل شده است.در چنین شرایطی، استقلال نیاز دارد تا از این بازیکنان به شکل هدفمند از آنها استفاده کند.
در ادامه، مروری دقیق و تحلیلی داریم بر عملکرد بازیکنان خارجی استقلال تا پایان هفته پنجم لیگ برتر خواهیم پرداخت:
آنتونیو آدان:
آدان با سابقه حضور در لیگهای اروپایی و رزومه قابلتوجه، وقتی به استقلال آمد، به عنوان سنگ محک خط دفاعی تلقی میشد. اما آنچه در زمین دیدیم فاصله زیادی با گلر سابق رئال مادرید داشت. او در ۶ بازیای که فرصت حضور داشت تنها در هفته اول مقابل تراکتور کلینشیت کرد، اما در ۵ بازی بعدی ۱۴ گل دریافت کرد آماری که برای دروازهبان یک تیم مدعی فاجعهاست. در کنار این آمار، اشتباهات فردی هم کمنداشته است: خروج نامناسب در دو بازی مقابل تراکتور و الوصل، تأخیر در واکنش به شوتها، نامطمئن بودن در طول نود دقیقه و قطع ارتباط با خط دفاع به دلیل عدم تسلط به زبان انگلیسی. اینها عواملیاند که روی کیفیت بازی او تاثیرگذار بوده است.
به نظر میرسد که آدان استقلالیها را ناامید کرده است و فقط استفاده از تجربه و بازیابی روحی روانی میتواند در ادامه فصل او را به بازیکنی کارآمد برای استقلال تبدیل کند در غیر این صورت او با این شرایط به یکی از ضعفهای استقلال تبدیل شده است.
رستم آشورماتوف:
رستم آشورماتوف یکی از بازیکنانی بود که از همان ابتدا امید زیادی به او بسته شد؛ مدافعی با قدرت فیزیکی که میتوانست در خط دفاعی استقلال معادلات را تغییر دهد. اما مصدومیت شدید در پیشفصل او را تقریباً از تمام مسابقات رسمی دور نگه داشته باشد. تا کنون او هنوز نتوانسته بازی رسمی برای استقلال انجام دهد. او با پایان مصدومیت به احتمال زیاد در بازی با المحرق به ترکیب استقلال اضافه خواهد شد و آبیها امیدوار هستند که با حضور او شرایط بهتری پیدا کنند. البته هیچ تضمینی نیست که بتواند بلافاصله به شرایط مطلوب برسد. بازگشت او به آمادگی کامل نیازمند زمان دارد!
دیدیه اندونگ:
دیدیه اندونگ در شرایطی که بسیاری از خارجیهای استقلال هنوز در نوساناند، مانند فصل گذشته با ثباتترین بازیکن استقلال است. او در تمامی مسابقات فصل جاری ۹۰ دقیقه کامل به میدان آمده یعنی علاوه بر اعتماد کادر فنی، توان حفظ کیفیت در طول این فصل فرسایشی را هم داشته است. اندونگ در فاز دفاعی شاید کمی آسیبپذیر بوده اما در فاز هجومی و انتقال توپ به حمله نمایش بینقصی داشته. اندونگ در بازپسگیری توپ، انتقال آن به هافبکها و حرکتهای توپمحور به جلو، نقش غیرقابل انکاری دارد.
با این حال او نیز گرفتار معضلات تیمی است: وقتی سیستم کلی تیم از لحاظ روحی و تاکتیکی دچار افت باشد، حتی بازیکن باثبات مثل اندونگ هم نمیتواند تأثیرگذار باشد. فشارهای تاکتیکی، ضعف پوشش دفاعی همتیمیها و مشکل زمانبندی در فاز هجومی، گاهی اجازه نمیدهد این ستاره درخشان در ترکیب آبیها به چشم بیاید.او هفت حضور فیکس در این فصل داشته است.
جلالالدین ماشاریپوف:
ماشاریپوف، کاپیتان تیم ملی ازبکستان در پیش فصل مصدوم شد اما رویای حضور در جام جهانی او را با باشگاه استقلال در یک چالش عجیب قرار داده، او تمایلی به جراحی ندارد و میخواهد بدون از دست دادن فرصت تمرین هرطور که شده در جام جهانی به زمین برود، بعید به نظر میرسد که با شرایط فعلی حداقل تا نیم فصل مسابقات از او برای استقلال بازیکن دربیاید!
منیر الحدادی:
منیر الحدادی با سابقه درخشان در اروپا و تیم ملی اسپانیا، یکی از مشهورترین خریدهای استقلال برای بهبود فاز هجومی بود. او تابحال در ۳ بازی فیکس و ۱ بازی جانشین به میدان آمده است و مقابل پیکان، پاس گل ارسال کرد تا اولین تاثیرگذاری را داشته باشد. آمادگی بدنی حدادی روز به روز بهتر شده و در بازی مقابل شمس آذر، یکی از بازیکنان خوب زمین بود. او توانسته در ترکیب استقلال نقشی متفاوت ایفا کند: نه صرفاً مهاجم هدف، بلکه مهاجمی که در فاز ساخت حمله نقش دارد؛ حرکات کناری، حرکت به فضا، فشار روی خطوط دفاعی حریف و ارسال پاسهای نهایی کاری بود که به خوبی انجام داد اما یک نکته مهم داشت، فقط یک نیمه این قابلیت ها دیده شد و به نظر میرسد در آمادگی کامل بدنی قرار ندارد.
اگر او بتواند به پایداری برسد و در طول فصل کمترین افت را نشان دهد، ممکن است به ستون اصلی حملات استقلال تبدیل شود و نبود یک بازیکن شماره 10 را بعد از سالها در استقلال پر کند. منیر در این فصل 3 حضور فیکس و یک بازی جانشین داشته است.
یاسر آسانی:
یاسر آسانی از معدود خارجیهایی است که وقتی به زمین آمده، توانسته از همان ابتدا موثر باشد، در ۳ حضور فیکس و ۲ بازی جانشینی، او دو گل مقابل پیکان به ثمر رساند و اگر خوششانس بود در بازی مقابل استقلال خوزستان و شمسآذر به تعداد گلهایش اضافه کند. سبک بازی او ترکیبی از نفوذ جناحی، شوتزنی و همراهی در طراحی حملات است؛ اما در این فصل، گاهی مجبور بوده زیر بار سیستمی کار کند که برای چنین بازیکنی ساخته نشده. وقتی تیم در فشار است، فرصتهای او کمتر میشود؛ او معمولا با دفاع دوبل حریف رو به رو است و بیشتر انرژی او صرف جنگهای فیزیکی میشود. اگر استقلال بتواند به شرایطی آرامتر، منضبطتر و بدون حاشیه برسد، آسانی میتواند به ستاره فصل تبدیل شود و با توجه به تواناییهای فردی او دور از انتظار نیست.
موسی جنپو:
موسی جنپو یکی از بزرگترین سرمایهگذاری خارجی استقلال بود؛ اما به جز حضور تعویضی و دقایقی بازی چیزی از او دیده نشده است، او تاکنون ۵ بار به عنوان تعویضی وارد زمین شده و هیچ گل یا پاس گلی به نامش ثبت نشده است.
حرکات او اغلب به از دست رفتن توپ منجر شدهاند، و این چیز عجیبی نیست، او نه در سطح آمادگی بدنی بالایی دارد و نه توانسته در سیستم تیمی جایگاهی پیدا کند و این مسئله ارتباط مستقیمی به تمرینات، نحوه استفاده از این بازیکن و همچنین شرایط ذهنی خود جنپو دارد که برای درخشش در استقلال اصلا آماده نیست. نظر دادن در مورد این بازیکن شاید با بیانصافی همراه شود، اگر چیزی که از او در زمین دیده میشود بازگو شود او یک وینگر ناموفق است که در یک در مقابل یک مغلوب میشود اما رزومه او امیدوارکننده است و ساپینتو باید این بازیکن را به سطح سابقش نزدیک کند.
داکنز نازون:
نازون به عنوان مهاجم هدف تیم وارد زمین شده اما تاکنون نتوانسته گلزنی کند. او حضورش را در ۲ بازی فیکس و ۲ بازی جانشینی تجربه کرده است، ولی فقط یک پاس گل مقابل پیکان داشته است. نازون در فیفادی شهریور مقابل کاستاریکا و ناواس هتتریک کرد اما شبهای از این بازیکن هم در ترکیب استقلال حضور ندارد! او مجموعهای از مهارتهای فیزیکی، سرزنی و تمامکنندگی در محوطه جریمه را دارد، ولی در سیستم فعلی استقلال هیچکدام از آنها به کارش نیامده است! سردرگمی تاکتیکی، نقص در هماهنگی با وینگرها و هافبکهای هجومی و فشار استفاده مکرر از او در بازیسازی و برگشت به عقب شکل بازی این مهاجم را تغییر داده است. اگر ساپینتو بتواند برای نازون یک سیستم ویژه طراحی کند، مثلاً دریافت پاسهای کوتاه و بلند نزدیک به محوطه جریمه و حفظ انرژی او برای گلزنی شاید این بازیکن بتواند برای آبیها موثر شود و همان چیزی که است را به بهترین شکل به نمایش بگذارد!
با تحلیل شرایط بازیکنان استقلال میتوان گفت استقلال امسال خارجیهای پرشماری دارد، اما تعداد کسانی که واقعاً تأثیرگذار بودهاند، محدود است. اندونگ و تا حدی آسانی و منیر در حال اثبات خود هستند؛ دروازهبان و مهاجم تیم اما عملکردی ناامیدکننده داشتهاند. به غیر از آدان که طی یک عملکرد فردی شرایط خوبی نداشته دیگر خارجیهای استقلال علاوه بر دیر اضافه شدن به تیم یک مشکل بزرگ هم دارند و در یک سیستم تیمی معیوب که هنوز شکل نگرفته قرار گرفتند و ساپینتو وظیفه مهمی برای قرار دادن آنها در فرم ایدهآل دارد.