
به گزارش ورزش سه، هواداران بارسلونا فصل گذشته بعد از مدتها دوباره لبخند زدند؛ فلیک آلمانی با انضباط، دقت و عطش همیشگیاش، عصری تازه از سلطه بارسا بر فوتبال اسپانیا را کلید زد. او در نخستین سال حضورش در کاتالونیا سهگانهای داخلی بهدست آورد: سوپرجام اسپانیا، کوپا دلری و در نهایت لالیگا. تنها لکه این فصل رؤیایی، حذف در نیمهنهایی لیگ قهرمانان برابر اینتر بود؛ جامی که حالا تبدیل به وسواس بزرگ کاتالانها شده است.
اما خاطرات گذشته فلیک حالا که بارسا کمتر به آن بارسای خوفناک فصل گذشته شبیه است روی کارنامه این مربی آلمانی سایه انداخته است. فلیک، از روزهای حضور در هوفنهایم تا امروز، بارها همین الگو را تکرار کرده: شروعی طوفانی، پایانی غمانگیز. او سال ۲۰۰۰ مربی هوفنهایم شد و با تیمی کوچک تا دسته سوم بالا رفت، اما پس از چند تلاش ناموفق برای صعود به دسته بالاتر، اخراج شد. چهارده سال طول کشید تا فلیک دوباره به نیمکت اصلی بازگردد؛ اینبار در بایرن مونیخ.

در مونیخ، او تاریخساز شد؛ در نخستین فصلش با بایرن همه جامهای ممکن را برد و به دومین مربی تاریخ بدل شد که با یک تیم میگیرد. اما یک سال بعد همان شکوه فرو ریخت: حذف از جام حذفی به دست تیمی از دسته دوم، ناکامی در لیگ قهرمانان مقابل پاریسنژرمن، و جدایی در پایان فصل برای هدایت تیم ملی آلمان.
با "مانشافت" هم شروع فلیک رؤیایی بود؛ هشت برد پیاپی اما بعد، سقوطی دردناک. حذف در مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۲۲، و در نهایت اخراج تاریخی پس از شکست سنگین ۴-۱ برابر ژاپن.
بازگشت فلیک با بارسلونا، در ظاهر تولدی دوباره بود. تیمی که او زمانی در لیگ قهرمانان ۸-۲ شکستش داده بود، حالا با او به هیولایی تمامعیار تبدیل شد. اما فصل جدید نشانههایی نگرانکننده دارد: شکست در الکلاسیکو، لغزش در اروپا، و فاصلهای ۵ امتیازی از صدر.
سؤال امروز هواداران بارسا همین است: آیا فلیک دوباره در تکرار چرخه خودش افتاده؟ مردی با شروعهای پرشکوه و پایانهایی نگرانکننده.