ماتئوس کنیا:
می‌دانم بازیکن یونایتد بودن چه معنایی دارد
به گزارش "ورزش سه"، کنیا نقشی حیاتی در ماندن ولورهمپتون در لیگ برتر فصل گذشته ایفا کرد و با به ثمر رساندن ۱۵ گل موجی از گمانه‌زنی‌ها درباره جدایی‌اش از این باشگاه را به راه انداخت. چندین باشگاه لیگ برتری علاقه زیادی به جذب این بازیکن داشتند اما وولوز قاطعانه اعلام کرد که او تنها در صورتی جدا خواهد شد که بند فسخ ۶۲.۵ میلیون پوندی (۸۲ میلیون دلار) او فعال شود.
این ستاره برزیلی هنوز تنها یک گل در لیگ برتر برای منچستریونایتد به ثمر رسانده است که ماه گذشته در پیروزی ۲-۴ خانگی برابر برایتون زده شد. با این حال، اخلاق کاری این بازیکن توانسته است هواداران را راضی کند. او به سرعت در تیم روبن آموریم جا افتاده و چه در خط حمله و چه در یکی از نقش‌های پشت مهاجم به خوبی عمل کرده است.
با این حال، تعهدات خارج از زمین کنیا نیز باعث محبوبیت او شده است، چرا که این بازیکن ۲۶ ساله پذیرفته در مراسم و جشن‌های محلی پیش از کریسمس شرکت کند. تمایل او برای حضور فعال در جامعه محلی نباید هواداران یونایتد را غافلگیر کند چون کنیا پس از پیوستن به تیم آموریم در اوایل سال جاری فاش کرد که در دوران کودکی در برزیل طرفدار این باشگاه بوده است. کنیا اعتراف کرد که در زمان رشد، طرفدار یونایتد بوده و وین رونی الگویش بوده است.
او گفت: «ماجرای خنده‌داری است. فقط در خانه مادربزرگم می‌توانستیم مسابقات لیگ برتر را تماشا کنیم. خانه خودمان آن کانال را نداشت و خانه پسرعمویم هم آن کانال را نداشت. بنابراین آخر هفته‌ها برنامه می‌ریختیم که برویم خانه مادربزرگم تا تمامی مسابقات لیگ برتر را تماشا کنیم.
او از من بزرگ‌تر است و طرفدار یونایتد بود و به من نشان داد که چطور شروع کنم به تماشای لیگ برتر و این که باید طرفدار یونایتد باشم. برای من، این باشگاه همیشه تا حدی در وجودم بوده است. وقتی با او در خیابان روی زمین‌های خاکی بازی می‌کردم، ما به این زمین‌ها می‌گفتیم اولدترافورد. تصور کن. بنابراین بودن در اینجا حالا و فکر کردن به گذشته برایم بسیار احساسی است.»
کنیا گفت بازیکنی که بیشتر از همه تماشای بازی او را دوست داشت رونی بود که در سال ۲۰۰۴ از اورتون به یونایتد پیوست و در سال ۲۰۱۷ به اورتون بازگشت. او همچنین گفت که شباهت‌هایی میان خودش و این مهاجم سابق تیم ملی انگلیس می‌بیند. او اضافه کرد: «همیشه صحبت کردن درباره‌اش سخت است چون کل ترکیب آن زمان را که شروع به تماشای آنها کردم به یاد دارم.
رونی در خط حمله، وای! کسی که فکر می‌کنم شباهت‌های زیادی با سبک بازی‌اش دارم، چون همیشه تمام توانم را می‌گذارم. یادم هست او شماره ۱۰ بود و همه مهارت‌های بازیکنی با این پیراهن را دوست داشتند اما او همیشه چیز بیشتری ارائه می‌داد. او به زمین می‌رفت تا توپ را پس بگیرد. این نوع انرژی در وجودش برای من یک الگوی بزرگ بود.»
