طراح دور تیم ملی، با شماره یک
بیرانوند، دستهای کم کار و پاهای بیدار! (عکس)
به گزارش "ورزش سه" علیرضا بیرانوند در فینال تورنمنت العین برابر ازبکستان یکی از پرتلا‌ش‌ترین و باکیفیت‌ترین بازی‌های خود در ماه‌های اخیر را انجام داد اما سرنوشت مسابقه به‌گونه‌ای رقم خورد که با وجود نمایش مثبت او، جام بی اهمیت این تورنمنت هم به ایران نرسید. بازی‌ای که از همان دقایق ابتدایی نشان داد برای گلر ملی‌پوش تراکتور، شبی سخت و پرچالش در راه است.
ایران مسابقه را با پرس سنگین و جلوآمدن ازبکستان آغاز کرد و همین موضوع باعث شد در ۲۰ دقیقه نخست توپ به‌ندرت از نیمه ایران عبور کند. خط دفاع زیر فشار شدید بود و طبیعی بود که بیشتر پاس‌ها برای آرام‌کردن جریان بازی به بیرانوند برگردانده شود. آمار لمس توپ او در دقایق ابتدایی نشان داد که تیم ملی عملاً بازی‌سازی را از شماره یک خود آغاز می‌کرد و بازیکنان به شدت به قدرت بازی با پای بیرانوند وابسته بودند.
در همان فاز ابتدایی بازی، بیرانوند یک خروج نصفه و نیمه داشت که می‌توانست خطرساز شود. توپی که روی ارسال بلند به محوطه رسید و گلر تیم ملی کمی دیر برای مهار آن تصمیم گرفت، اما خوش‌شانسی ایران این بود که الدور شومورودوف نتوانست از آن اشتباه کوچک استفاده کند. پس از آن صحنه، بیرانوند با تمرکز بیشتری بازی را ادامه داد و به‌درستی ریتم بازی‌سازی را از عقب مدیریت کرد.
با شروع نیمه دوم، شرایط تغییر کرد. تیم ملی کنترل بازی را در اختیار گرفت و ازبکستان مجبور شد عقب‌تر بنشیند. این تغییر ریتم، فشار روی بیرانوند را کمتر کرد، اما نقش او در چرخش توپ و آغاز حملات همچنان مشخص و ضروری بود. او چند بار با پاس‌های سرعتی، جریان انتقال توپ را برای تیم ملی تسهیل کرد. کاری که طی سال‌های اخیر یکی از ویژگی‌های بارز او شده است.
اما نقطه عطف مسابقه به ضربات پنالتی رسید جایی که بیرانوند مثل دیدار مقابل کیپ‌ورد یک‌بار دیگر توانایی خود را نشان داد و یکی از پنالتی‌های ازبکستان را مهار کرد. با این حال، خلاف بازی قبل، این‌بار پنالتی‌زن‌های ایران نتوانستند نمایش مطمئنی ارائه دهند و شکست ۴–۳ ایران در پنالتی‌ها پایان کار شد. پایانی که قطعاً مطابق میل گلر ملی‌پوش تراکتور نبود.
بیرانوند حالا تورنمنتی را ترک می‌کند که در هر دو بازی بدون گل خورده زمین را ترک کرد، در جریان بازی عملکرد قابل‌قبولی داشت، نقش مهمی در بازی‌سازی ایفا کرد و حتی در پنالتی‌ها یک‌بار دیگر تیمش را در بازی نگه داشت. اما فوتبال همیشه به آمار و درخشش فردی پاداش نمی‌دهد و گاهی نتیجه نهایی به تصمیمات دیگران گره می‌خورد.
با این حال می‌توان گفت بیرانوند در العین، نسخه‌ای بالغ، مطمئن و پخته از خودش را ارائه داد؛ نسخه‌ای که برای تراکتور و تیم ملی یک سرمایه قابل اتکا در ادامه فصل خواهد بود و البته او را برای سومین جام جهانی متوالی تبدیل به دروازه‌بان اصلی ایران می‌کند.
