
به گزارش "ورزش سه"، فوق ستاره آرژانتینی در طول دوران حرفهایاش، جوایز فراوانی دریافت کرده است، اما هیچکدام مثل این یکی نیست؛ چون این جایزه نه برای عملکرد ورزشی، نه برای یک قهرمانی، نه برای تعداد گلها و نه برای یک فصل استثنایی است. این جایزه را شهری که او را در ۱۲ سالگی پذیرفت به او تقدیم میکند؛ شهری که او با رفتار و شخصیتش، چه داخل زمین و چه خارج از آن، احترام و محبت هوادارانی را به دست آورد که هنوز هم او را میپرستند.
خوان وهیلس، مدیر روزنامه اسپورت، به میامی سفر کرد تا این جایزه را به او بدهد. این دیدار در اتاقی از ساختمان باشگاه اینتر میامی انجام شد، جایی که مسی آماده آغاز پلیآفهای امالاس بود. به دلیل فشردگی برنامه، مسی نمیتوانست در مراسم مادرید حاضر شود، بنابراین مدیر اسپورت شخصاً به فلوریدا رفت تا این جایزه را به او برساند.

لحظهای مملو از احساس
در این مراسم کوچک، جایزه به مسی داده شد و او بههمراه وهیلس ویدئویی را تماشا کرد که در آن هواداران بارسلونا از مسی بابت سالهایی که در کنارشان بود تشکر میکردند؛ شهری که همیشه با آغوش باز انتظار بازگشتش را میکشد.
مسی هنگام دیدن ویدئو چشمانی اشکآلود داشت و کلمات با سختی از دهانش بیرون میآمدند؛ کاملاً درگیر احساسات شده بود.
او گفت: «واقعیت این است که ما با هم چیزهای زیادی را پشت سر گذاشتیم، خوب و نهچندان خوب، طبیعی است در طول این همه سال، همیشه اوضاع عالی نباشد و لحظات سختی هم وجود داشته باشد. اما بارسلونا خانه من است، جای من است، مردم من هستند. دوست داشتم تمام دوران حرفهایم را آنجا بگذرانم، آن هم بدون اینکه مجبور شوم به باشگاه دیگری بروم. و اینکه در اروپا فقط در همانجا بازی کنم.»
مسی همچنین آن زخم عمیقی را یادآوری کرد که در قلبش باقی مانده؛ زخم جداییاش از باشگاه، جداییای که به خاطر تمدید نکردن قرارداد از سوی لاپورتا رخ داد، چیزی که هنوز پس از گذشت سالها دردش را احساس میکند: «متأسفانه اوضاع طوری پیش رفت که مجبور شدم بروم، اما خاطراتی که با هم داشتیم تا آخر عمر با من میماند. بابت این هدیه ممنونم. مدت زیادی بود که به بارسلونا نرفتهام، به استادیوم نرفتهام. مجبور شدم بدون حضور هواداران از باشگاه خداحافظی کنم چون آن سال، سال کرونا بود؛ سالی عجیب و غیرعادی. خاطرات زیبای بسیاری دارم، بنابراین از همه مردم بارسلونا بسیار تشکر میکنم. و البته من هم محبت ویژهای نسبت به همه دارم.»

فکر بازگشت همیشه همراه اوست
مسی تأکید کرد که دوریاش از بارسلونا به معنی فراموش کردن نیست، بلکه هدف قطعی او بازگشت است: «قطعاً برمیگردم. در استادیوم حضور خواهم داشت، مثل یک هوادار، دنبالکننده تیم و باشگاه. احتمالاً چند سال دیگر اینجا (میامی) هستم، اما به بارسلونا برمیگردیم، چون همانطور که همیشه گفتهام، آنجا خانه من است. خیلی دلتنگش هستیم، پس برمیگردیم.»
پس از این دیدار، سلسله اتفاقاتی رخ داد که موجی از عشق دوطرفه میان باشگاه و مسی ایجاد کرد. ابتدا بازدید غافلگیرکننده مسی از نوکمپ در نیمهشب، بدون حضور هیچکس از باشگاه و تنها با چند دوست، اتفاق افتاد.
بعد از آن، گفتوگوی اختصاصی او با اسپورت که در آن از عمق قلبش درباره عشقش به بارسلونا سخن گفت.
در نهایت سکوت رئیس باشگاه و خبر ساخت مجسمهای برای مسی اعلام شد؛ اقدامی که هرچند مهم است، اما به تنهایی هرگز نمیتواند تمام ارزشی را که مسی طی سالهای طلایی به بارسلونا داده، جبران کند.