رقابت با بزرگان در میان موج انتظارات؛
برای قهرمانی در فوتسال ستاره بخرید نه صرفاً بازیکن!
به گزارش ورزش سه، مروری بر تاریخ لیگ برتر فوتسال نشان می‌دهد هیچ تیمی بدون داشتن چند مهره شاخص نتوانسته قهرمان شود یا حتی تا آستانه نایب‌قهرمانی پیش برود. همواره این ستاره‌ها بوده‌اند که ساختار تیم‌های بزرگ را شکل داده و مسیر رقابت برای جام را تعیین کرده‌اند. با این حال، مدیران پالایش نفت بندرعباس فصل را با رؤیای کسب عنوان آغاز کردند؛ رؤیایی که هرچه زمان گذشت بیش از پیش از دسترس دور شد و تنها موجی از انتظارات و فشارها روی سکوها باقی گذاشت.
پالایش نفت در هفته نخست با برد مقابل گهر زمین سیرجان آغاز دلگرم‌کننده‌ای داشت، اما هیجان ناشی از آن پیروزی، واقعیت‌های پیش‌رو را پنهان کرد. این تیم به‌جز سپهر محمدی، دروازه‌بان باتجربه‌اش، بازیکنی با تجربه حضور در کورس قهرمانی در اختیار نداشت و خریدهای تابستانی نیز بیشتر از میان بازیکنان متوسطی بودند که از تیم‌های طبقه دوم جدول جذب شده‌اند.
ترکیب پالایش نفت شامل نفراتی بود که تجربه لازم برای جنگ قهرمانی را نداشتند؛ امیرحمزه صدیق‌زاده تنها دومین فصل حضور جدی‌اش در سطح بالا را سپری می‌کرد، فرزانیان فصل قبل را درگیر بقا بود، شیرعلی در فولاد زرند ایرانیان نمایش متوسطی داشت و عزتی نیز در فولاد مهره‌ای عادی محسوب می‌شد. گلشنی هم در میانه مسابقات از لیگ افغانستان جذب شد. در چنین شرایطی طبیعی بود که فشار نتایج، فاصله میان خواسته‌ها و توان واقعی تیم را آشکار کند.
البته پالایش نفت چند بازیکن در حال پیشرفت نیز در اختیار داشت، اما بدشانسی‌های پی‌درپی اجازه نداد این نفرات اثرگذاری لازم را داشته باشند. جوذری پس از درخشش در بازی نخست مصدوم شد و ادامه فصل را از دست داد. امیررضا خون‌جهان، امیرحسین دهقانی و محمدحسین بازیار نیز با مصدومیت و محرومیت مواجه شدند و بسیاری از مسابقات حساس را از دست دادند تا گزینه‌های روزپیکر، سرمربی تیم، به حداقل برسد. انتظار می‌رفت در نیم‌فصل نقل و انتقالات پرتلاطمی در پیش باشد، اما مدیران تنها یک خرید انجام دادند؛ سعید حاجیلری از تیم قعرنشین بهشتی‌ساز گرگان.
در نهایت، پالایش نفت بندرعباس که با امید و رؤیا وارد فصل شده بود، حالا با ترکیبی نیمه‌تمام، کمبود تجربه و ستاره، و مجموعه‌ای از تصمیمات اشتباه در نقل و انتقالات، از مسیر رقابت بزرگان فاصله گرفته است؛ مسیری که بدون داشتن مهره‌های کلیدی، عبور از آن تقریباً ناممکن به نظر می‌رسد.
