یک استوک قرمز و یک پیراهن سرخ و سفید
داستان نوجوان 16 سالهای که بهترین شد
به گزارش "ورزش سه"، کیلیان امباپه سهشنبه روزی ویژه را تجربه کرد؛ آنهم در حالی که منتظر بازگشت دوباره به سنمامس است، جایی که خودش اعتراف کرده بود فصل گذشته به نقطه سقوط رسیده بود. از شانس بد اتلتیک بیلبائو، او اکنون در بهترین فرم ممکن بازمیگردد و مشتاق است دهمین سالگرد آغاز دوران حرفهایاش را جشن بگیرد. نخستین بار در موناکو، زمانی که در نیمه دوم بهجای یک بازیکن آشنا برای مادریدیها یعنی فابیو کونترائو وارد زمین شد، قدم به دنیای حرفهای گذاشت. حالا دقیقاً ۱۰ سال از آن روز گذشته؛ ۲ دسامبر ۲۰۱۵، زمانی که او با ۱۶ سال و ۳۴۷ روز رکورد تیری آنری را شکست؛ رکوردی که آنری در ۱۷ سالگی ثبت کرده بود.
امباپه با شماره ۳۳ و تحت هدایت لئوناردو ژاردیم اولین بازیاش را انجام داد. خانوادهاش از شهر خودشان در بوندی، حومه پاریس، برای اینکه او در ۱۲ سالگی وارد آکادمی موناکو شود کوچ کردند. ژاردیم بعدها گفت:«از همان اولین تمرینی که با من انجام داد، فهمیدم این یک پسر با استعداد معمولی نیست. هرگز جوانی را ندیده بودم که اینقدر سریع یاد بگیرد.»
طی این ۱۰ سال، آمار امباپه نشاندهنده پدیدهای واقعی در فوتبال است. او توانسته از مرز ۴۰۰ گل عبور کند و بدین ترتیب بعد از پله، جوانترین بازیکنی شد که به این رکورد میرسد. ۵۵۵ بازی، ۱۹۱ پاس گل و قهرمانی جهان با فرانسه در ۱۸ سالگی بهترین ویژگیها برای معرفی او هستند.
از زمان اولین بازیاش با موناکو مقابل کان، که تنها دو دقیقه در زمین بود، همه چیز برایش با سرعت جلو رفت. وادیم واسیلیِف، رئیس وقت باشگاه، میدانست که دیر یا زود این جواهر ارزشمند باشگاه را ترک خواهد کرد. در پاریس سرمایه قطریها تزریق شده بود و رئال مادرید نیز او را از زمانی که در نوجوانی در والدبباس تست داده بود و با زیدان آشنا شده بود، زیر نظر داشت. حتی در اوج رقابت قطر و رئال برای جذب او، رقابتی که در نهایت با پیروزی پاریس و انتقال ۱۸۰ میلیون یورویی تمام شد، امباپه چیزی به واسیلِیِف گفته بود که بعدها مشهور شد:«احساس میکنم خیلی زود است. رئال مادرید منتظر من خواهد ماند، این حس من است. من فقط یک سال در فرانسه بازی کردهام و یک پاریسی هستم. نمیخواهم کشورم را اینطور ترک کنم؛ میخواهم اینجا تبدیل به یک بازیکن بزرگ شوم.»
واقعیت این است که پیوستن امباپه به رئال بسیار بیشتر از آنچه همه تصور میکردند طول کشید. موناکو فقط توانست یک فصل بیشتر از زمان اولین حضورش او را نگه دارد. فصل دومش تعیینکننده بود؛ بهویژه عملکردش در لیگ قهرمانان. موناکو با درخشش او تا نیمهنهایی پیش رفت: دو گل مقابل سیتی در مرحله یکهشتم، سه گل دیگر مقابل دورتموند در یکچهارم و یک گل مقابل یوونتوس در نیمهنهایی که برای صعود کافی نبود.
امباپه در نهایت بهصورت آزاد از پیاسجی جدا شد؛ جداییای که هنوز هم موضوع شکایت و دعوای مالی او با باشگاه سابقش است، زیرا پاریسیها بخشهایی از دستمزد و پاداش توافقشده را به او پرداخت نکردهاند. بیش از ۸۰ هزار نفر در مراسم معارفه او در برنابئو حاضر شدند. در رئال، همان سال اول بازدهی خود را نشان داد: کفش طلا و عنوان پیچیچی. اما در فصل دوم، او بهترین آمار دوران حرفهایاش را ثبت میکند: ۲۳ گل در ۱۹ بازی؛ بهترین شروع زندگی ورزشیاش.
اما امباپه یک هدف بزرگتر دارد؛ او میخواهد جامها را فتح کند، و آن بخش هنوز در راه است.
