سرزمین جنگجوها با آلودگی هوا و لیگ ضعیف
مصاحبه مفصل کاناوارو: ازبکها آسیا را هدف گرفتند
به گزارش ورزش سه، فابیو کاناوارو در آستانه هدایت تیم ملی ازبکستان در مصاحبهای مفصل با گاردین درباره شرایط تیمش صحبت کرد. او میگوید ازبکستان به دنبال شگفتی در جام جهانی خواهد بود ولی همه چیزش را روی آن قمار نخواهد کرد. کاناوارو میگوید او بیشتر به فکر جام ملتهای بعدی آسیا است و میخواهد تیمی بسازد که آسیا را شگفتزده کرده و حتی شاید فتح کند.
ازبکستان در ماه ژوئن با صعودی تاریخی به جام جهانی ۲۰۲۶، برای نخستینبار در ۳۴ سال استقلالش به بزرگترین صحنه فوتبال جهان رسید. تیمی که در ۱۵ بازی مقدماتی تنها یک بار شکست را تجربه کرد. اما ازبکستان بلافاصله بعد از صعود به جام جهانی با یک چالش تازه روبهرو شد: تیمور کاپادزه کنار رفت و فدراسیون باید هر چه سریعتر برای حضور پرقدرت در جام جهانی یک سرمربی جدید پیدا میکرد.
آنها در نهایت با نامی بزرگ به توافق رسیدند: فابیو کاناوارو، کاپیتان قهرمان جهان در ۲۰۰۶. مربیای که مدیریت تیمی را پذیرفت که تازه در حال برداشتن نخستین گامهایش در فوتبال سطح اول جهان است.
روزنامه گاردین در گزارشی جذاب و مفصل با فابیو کاناوارو از او درباره زندگی در ازبکستان و چالش هدایت این تیم در جام جهانی پرسید.
چرا پیشنهاد ازبکستان را پذیرفتم؟
کاناوارو درباره تصمیمش میگوید بعد از یک دوره پرنوسان در فوتبال باشگاهی، به نقطهای رسیده بود که این فرصت برایش ارزش خاصی داشت:
«من پیشنهادهای دیگری هم از تیمهای آسیایی داشتم، اما هیچوقت جدیشان نگرفتم. ازبکستان فرق داشت. با یک تیم ملی جوان و مستعد روبهرو هستیم. فدراسیون روی آکادمیها سرمایهگذاری جدی کرده و خروجیها فوقالعاده بودهاند. تیمهای زیر ۱۷، زیر ۱۹ و زیر ۲۳ سالههایشان تقریبا در آسیا همیشه مدعیاند. همین، برای من تعیینکننده بود.»
شروعی فشرده و شناخت عمیق
او نخستین هفتههای حضورش در تاشکند را اینطور روایت میکند:
«برای آنها عجیب بود که ما در طول یک ماه، روزی یک یا دو بازی تماشا میکردیم. مربیان خارجی قبلی چند مسابقه میدیدند و میرفتند، اما ما ۴۰ روز کامل آنجا ماندیم، سفر کردیم و از نزدیک همهچیز را دیدیم. میخواستیم بلافاصله وارد پروژه شویم.»
کاناوارو تاکید میکند که هنوز فاصله زیادی تا رسیدن ازبکستان به سطح جام جهانی وجود دارد: «شدت و سطح لیگ ازبکستان با آنچه در جام جهانی با آن روبهرو میشویم قابل مقایسه نیست. این فاصله باید کم شود. برای بازیکنان داخلی اردوهای اضافه خواهیم داشت و فقط عملکردشان در مسابقه را نمیبینیم، بلکه تمریناتشان را هم زیر نظر داریم.»
زندگی در تاشکند و تصویر یک کشور در حال رشد
سرمربی جدید ازبکستان، تصویر مثبتی از محل زندگیاش ترسیم میکند:
«در تاشکند زندگی میکنیم؛ شهری بینالمللی که در حال رشد است، با بخش قدیمی و بخش جدید. مردم مهربان و بسیار صمیمیاند. ما خیلی خوب جا افتادهایم. به سمرقند هم رفتیم، شهری فوقالعاده زیبا. مثل همهجا، جنبههای مثبت و منفی دارد. تنها نکته منفی جدی آلودگی بالای هواست، اما شرایط کاریمان عالی است. فدراسیون یک کمپ ورزشی جدید و مجهز در اختیار ما گذاشته.»
جام جهانی برای یاد گرفتن، نه شگفتی فوری
کاناوارو هدفگذاریاش را با احتیاط بیان میکند:
«جام جهانی برای ما تورنمنتی است برای یاد گرفتن. شش ماه بعد از آن، جام ملتهای آسیا را داریم و آنجاست که میفهمیم واقعا در چه سطحی قرار داریم. من نمیخواهم زحمات قبلیها را نادیده بگیرم. آنها تیم را به جام جهانی رساندند. هدف من این است که همان مسیر را با کمی فرهنگ فوتبالی اروپایی ارتقا بدهم.»
بازیکنان جوان، اما جنگنده
کاناوارو درباره توان بالقوه تیمش میگوید:
«چند بازیکن داریم که میتوانند در جام جهانی دیده شوند. تیم ما جوان است. از نظر فیزیکی هنوز با اروپاییها قابل مقایسه نیستند، اما ازبکها سرسختاند. مردمی جنگنده که هرگز تسلیم نمیشوند. بازی کردن مقابل آنها واقعا دردسرساز است.»
کاناوارو برای توضیح این روحیه به تقابل با اروگوئه اشاره میکند: «مقابل اروگوئه ۹ بازیکن مصدوم داشتیم. تیم در بهترین شرایطش نبود، اما بازیکنانم جنگیدند. باخت ۲-۱ نتیجه آن بازی بود و ما قبول داریم که باختیم. شکست خوردیم، اما بردن ما برای اروگوئه اصلا آسان نبود.»
جام جهانی ۴۸ تیمی، یک فرصت واقعی
سرمربی ایتالیایی ازبکستان درباره فرمت جدید جام جهانی نگاه مثبتی دارد:
«الان همه چیز در فوتبال بزرگتر شده. من این را دوست دارم، چون به کشورهایی مثل ازبکستان فرصت میدهد؛ چیزی که ۳۰ سال پیش غیرقابل تصور بود. شاید در شروع تورنمنت چند بازی یکطرفه یا کمهیجان ببینید، اما این یک شانس واقعی برای همه کشورهاست.»
سطح لیگ داخلی و رؤیای یک شگفتی
کاناوارو درباره سطح لیگ ازبکستان صریح حرف میزند:
«لیگ داخلی نیاز به پیشرفت دارد. سرمایهگذاریها بزرگ نیست و زیرساختها جای رشد زیادی دارند. این لیگ باید در چند جنبه مهم ارتقا پیدا کند.»
و در پاسخ به این پرسش که آیا ازبکستان میتواند شگفتیساز جام جهانی باشد، با واقعبینی میگوید: «امیدوارم. اما شگفتی خودش به وجود نمیآید. شگفتی نتیجه کار، فداکاری، دانش و اطمینان است.»
