
به گزارش "ورزش سه"، وقتی متئوس کنیا در دقایق پایانیِ یک دیدار نفسگیر، گل برتری تیمش را به ثمر رساند، روبن آموریم آرامترین مرد حاضر در الدترافوردِ داغ بود.
در واقع، برای لحظهای به نظر میرسید که در فکر فرو رفته است. شاید میدانست چه چیزی در راه است. شاید میدانست تیمش از آن دسته تیمهایی است که همیشه میتواند راههای تازهای برای «نبردن» مسابقات فوتبال پیدا کند.
از همین منظر، یونایتد مطابق انتظار عمل کرد و آموریم بار دیگر تحت فشار قرار گرفت؛ چرا که اجازه داد جونیور کروپی برای بورنموث یک امتیاز ارزشمند به دست بیاورد. در حقیقت، آموریم باید از چند سیو پایانی سنه لامنس تشکر کند، وگرنه تیمش تا آستانه یک شکست تحقیرآمیز پیش میرفت.

این نتیجه واقعاً ضربهای سنگین برای منچستریونایتد بود، زیرا با برنامه مسابقات نسبتاً سبکتر و عمق مناسب ترکیب، این تیم هیچ بهانهای برای بازی نکردن با نهایت توان در تکتک دیدارهای لیگ برتر ندارد.
در کنار افت کلی سطح رقابتها در لیگ، همین موضوع باعث شده که کسب رتبه چهارم کاملاً در دسترس باشد؛ هر نتیجهای کمتر از آن باید غیرقابلقبول تلقی شود.
شدت، قدرت بدنی و شکل بازیای که یونایتد در نیمه اول این مسابقه نشان داد، باید به استاندارد تیم در ادامه فصل تبدیل شود. آموریم همچنین ابزار لازم را برای کنار آمدن با غیبت برایان امبومو و آماد دیالو در اختیار دارد؛ یعنی زمانی که این دو، به همراه مزراوی، راهی جام ملتهای آفریقا شوند.
البته این به آن معنا نیست که یونایتد دلتنگ تأثیرگذاری آنها نخواهد شد. دیالو پس از ارسال دیوگو دالو که باعث سردرگمی خط دفاعی شد، از فاصلهای بسیار نزدیک گل زد؛ سادهترین کار او در این مسابقه.
فراتر از آن، دریبلها و چابکیاش همواره خطری جدی برای بورنموث بود؛ تیمی که به نظر میرسید از بازی مستقیم و پرسرعت یونایتد غافلگیر شده است.

تیم میزبان پیش از آنکه تیم میهمان حتی یک شوت بزند، دوازده بار به سمت دروازه حریف حمله کرده بود. البته مارکوس تاورنیر واقعاً باید ضربه سر خود را گل میکرد، نه اینکه توپ را مستقیماً به سمت لامنس بفرستد. یکی از مشکلات بنیادین این یونایتد نیز همین است: تمایل همیشگی به دادن موقعیتهای باکیفیت به حریفان.
پس از آنکه آنتوان سمنیو با ضربهای دقیق گل تساوی را به ثمر رساند، تیم آندونی ایرائولا میتوانست بهراحتی جلو بیفتد؛ اما در عوض، اشتباهات جورجه پتروویچ باعث شد کاسمیرو با یک ضربه سر ساده، برتری یونایتد را دوباره بازگرداند.
با این حال، این عادتِ دادن موقعیت به حریف خیلی زود دوباره خود را نشان داد؛ پاس هوشمندانه اما ساده تاورنیر، تنها یک دقیقه پس از آغاز نیمه دوم، اوانیلسون را در موقعیت گل قرار داد تا او با ضربهای دقیق بازی را مساوی کند.
پس از یک پاس اشتباه از برونو فرناندز، تاورنیر نیمی از زمین را دوید تا در نهایت با خطای کاسمیرو به ضربه آزاد برسد. سپس یک آرایش دفاعی پیچیده روی ضربه ایستگاهی کاملاً از هم پاشید و وقتی تاورنیر به توپ ضربه زد، ناگهان بهترین نمایش فصل یونایتد تا آن لحظه، پیش از رسیدن بازی به دقیقه ۶۰، به یک بازیِ باخته تبدیل شد.

با این حال، این بورنموث تیمی بود که از پنج بازی اخیرش تنها یک امتیاز گرفته بود. همین تزلزل باعث شد یونایتد دوباره به بازی برگردد. ابتدا برونو فرناندز یک ضربه ایستگاهی زیبا را به تور دروازه چسباند و سپس متئوس کنیا با خوشحالی گل چهارم یونایتد را به ثمر رساند.
اما این یونایتد، تیمی است که همیشه راههای تازهای برای عبور نکردن از خط پایان پیدا میکند؛ و در نهایت، کروپی گل تساوی پایانی را در شبی فراموشنشدنی و عجیب به ثمر رساند.