
به گزارش "ورزش سه"، نتیجه بازی از کسب سه امتیاز مقابل سویا حکایت دارد، اما روند بازی روایتگر تیمی است که نه تنها پیشرفتی نداشته، بلکه گویی در مسیری رو به عقب گام برمیدارد.
رئال مادرید پس از نمایش ضعیف در تالاورا، به جای نشان دادن نشانههایی از بهبود، یکی از بیروحترین بازیهای فصل خود را در برنابئو ارائه داد؛ تیمی سنگین در زمان مالکیت توپ، شکننده در فاز دفاعی و فاقد تداوم در جریان بازی. سویا برای رقابت در مسابقهای که رئال هرگز کنترل واقعی آن را در دست نداشت، کار چندان سختی پیش رو نداشت.
سوتهای اعتراضی هواداران کمکم در حال تبدیل شدن به بخشی جداییناپذیر از فضای این ورزشگاه است.

برد مادریدیها دیگر نمیتواند روی عملکرد نگرانکننده تیم سرپوش بگذارد. ژابی سه پیروزی متوالی کسب کرده است و باید دید آیا این نتایج به او فرصت بیشتری میدهد یا خیر؛ چرا که چهره فلورنتینو پرز وقتی دوربینها روی او زوم کردند، نویدبخش اتفاقات خوبی نبود. او ناراضی به نظر میرسید که با توجه به تصویر ناامیدکننده رئال مقابل سویای ده نفره، منطقی هم بود. نه پیروزی دو بر صفر نهایی و نه رکوردشکنی امباپه، هیچکدام برای از بین بردن تردیدها کافی نیستند.
هواداران با وجود پیش افتادن تیم با نتیجه یک بر صفر، به تندی بازیکنان خودی را هو کردند. روزهای پرتنشی در سانتیاگو برنابئو سپری میشود. پیروزی مقابل سویا در فضایی متشنج به دست آمد که در آن هواداران بدون درنگ نارضایتی خود را از عملکرد تیم نشان دادند.
نیمه اول با احساساتی متناقض برای شاگردان ژابی آلونسو سپری شد. فرصتهای متعددی که به حریف در خط دفاع داده شد، اولین زمزمههای اعتراض را در آخرین بازی سال به راه انداخت. گل ضربه سر جود بلینگام کمی فضا را آرام کرد، اما برای متقاعد کردن تماشاگران کافی نبود.

پس از استراحت بین دو نیمه، کورتوا مجبور شد در چندین نوبت فرشته نجات تیمش شود؛ اتفاقی که دیگر به یک عادت تبدیل شده است. وقتی دروازهبان شما بهترین خبر تیم باشد، معمولاً نشانه خوبی برای آینده نیست. با اخراج مارکائو و ده نفره شدن سویا، به نظر میرسید همه چیز در مسیر هموار قرار گرفته است، اما واقعیت چیز دیگری بود.
برای دقایقی، سویا مالکیت توپ را کاملاً در اختیار گرفت، در حالی که بازیکنان رئال مادرید تنها وانمود به پرس کردن میکردند. الکسیس خط دفاعی کهکشانیها را کلافه کرده بود و سکوها با اضطراب برتری شکننده یک بر صفر را دنبال میکردند.
با وجود فراهم شدن شرایط مساعد و بازی در مقابل تیمی ده نفره، عملکرد رئال مادرید بدتر شد. آنها دست از دویدن کشیدند و در نبردهای تنبهتن برای تصاحب توپ کوتاه آمدند. تماشاگران یکصدا از تیم میخواستند که غیرت و تعصب به خرج دهد، اما مشکل اصلی فراتر از اینها و مربوط به انگیزه، تاکتیک و انسجام تیمی بود؛ چرا که سویا با وجود یک بازیکن کمتر و با رهبری الکسیس در خط حمله، توانست رئالِ بیروح را به چالش بکشد و آنها را تحقیر کند.
آشفتگی به حدی بود که ژابی آلونسو یک لحظه هم در کنار خط آرام و قرار نداشت. او تصمیم به تعویض وینیسیوس گرفت، بازیکنی که با سوتهای اعتراضی شدیدی از سوی هواداران بدرقه شد؛ سوتهایی که اگر وینیسیوس آنها را درست تفسیر کند، برایش مفید خواهد بود.

هنگام تعویض وینیسیوس، هواداران خشم خود را از آنچه در زمین میدیدند ابراز کردند؛ فضای ورزشگاه دو قطبی شده بود: بخشی از تماشاگران ستاره برزیلی را هنگام خروج هو میکردند و بخشی دیگر به حمایت از او میپرداختند.
گونسالو وارد زمین شد، اما کسی که سرنوشت بازی را تغییر داد رودریگو بود؛ او با نفوذ از سمتی که پیشتر در اختیار وینیسیوس بود، یک پنالتی آشکار از خوانلو گرفت که هیچ شکی در آن نبود. امباپه پشت توپ ایستاد و با ضربهای بینقص گلزنی کرد و سپس به نشانه احترام به اسطوره خود، کریستیانو رونالدو، به سبک او خوشحالی کرد.
با به ثمر رسیدن گل دوم، اوضاع کمی آرام شد. امباپه در حالی که به دنبال نزدیک شدن به رکورد کریستیانو رونالدو بود، آخرین پیروزی سال را قطعی کرد.

با وجود نتیجه دو بر صفر و انجام سه تعویض، تیم سویا همچنان با تلاشهای «پکه» و «آلفون» به حملات خود ادامه داد. از دقیقه ۸۴ به بعد، داور مسابقه، مونیز روئیز، که کنترل بازی از دستش خارج شده بود، یک پنالتی نادرست دیگر به سود رئال اعلام کرد که توسط اتاق VAR رد شد. در نهایت، بازیکنان سویا به خاطر نمایش مضحک داوری خشمگین بودند و مادریدیها نیز از آنچه تیمشان ارائه داده بود، عصبانی به نظر میرسیدند. هیچ نشانی از بهبود در بازی رئال دیده نمیشود و وقت آن رسیده که در بسیاری از مسائل تجدیدنظر شود.
نمایش رئال مادرید مقابل سویا دلایل کافی برای نگرانی و بیاعتمادی هواداران نسبت به آینده تیم به جای گذاشت. بحرانی که حتی سه برد متوالی هم آن را از باطل نکرد.