
به گزارش "ورزش سه"، فصل جاری برای جود بلینگام شبیه به یک ترن هوایی پر از افت و خیز بوده است. پس از جراحی شانه در تابستان، بازگشت زودهنگام او به ترکیب در دربی مادرید نه تنها موفقیتآمیز نبود، بلکه با شکست سنگین ۵-۲ رئال همراه شد؛ شکستی که آغازگر یک بحران ورزشی عمیق برای ستارهای بود که فصل اول حضورش با ۲۳ گل و ۱۳ پاس گل، با اسطورهای چون دیاستفانو مقایسه میشد.

چالش تاکتیکی در سیستم ژابی آلونسو
بلینگام که با قراردادی ۱۳۳ میلیون یورویی (با احتساب پاداشها) به مادرید آمد، در فصل نخست به دلیل نبود مهاجم نوک تخصصی، در نقش یک «شماره ۱۰» کاذب و تمامکننده درخشید. اما با آمدن امباپه، شرایط تیم تغییر کرد. ژابی آلونسو که ابتدا معتقد بود بلینگام باید در میانه زمین بازی کند، سیستم را به ۱-۳-۲-۴ تغییر داد تا او پشت سر امباپه باشد. این تغییر باعث بینظمی دفاعی در جناح چپ شد، چرا که وینیسیوس تمایلی به عقبنشینی نداشت.
آلونسو برای ایجاد توازن، به سیستم ۲-۴-۴ روی آورد؛ جایی که بلینگام از سمت چپ بازی را شروع میکند اما آزادی عمل دارد. این نقش جدید، فشار فیزیکی زیادی برای بازگشت به دفاع به او وارد میکند و در مقابل، آمار هجومی او را به شدت کاهش داده است (۵ گل در ۲۰ بازی در مقایسه با آمار فصل پیش). رئال اکنون نه تنها در بازیسازی مشکل دارد، بلکه در دفاع نیز شکننده نشان میدهد.

دردسر مشابه در تیم ملی انگلیس
وضعیت جود در اردوی «سه شیرها» نیز تعریفی ندارد. تیمِ توماس توخل بدون بلینگام و با تکیه بر مهرههایی چون الیوت اندرسون، رایس، ساکا و فودن، با ۶ پیروزی پیاپی به جام جهانی صعود کرد. بازگشت جود به ترکیب، به جای حل مشکل، باعث ایجاد بحث درباره جایگاه او شده است. حتی در بازی مقابل آلبانی که او بهترین بازیکن زمین شد، رفتارش هنگام تعویض و اعتراض به تصمیم توخل با واکنش تند سرمربی روبرو شد. توخل صراحتاً اعلام کرد که حرکات دست او نشاندهنده عدم همراهی با روحیه تیمی است.
بلینگام اکنون در حالی با افت کیفیت و ابهام در نقش تاکتیکی روبرو است که به دنبال افزایش دستمزد در باشگاه است. او که قرار بود جانشین بزرگان میانه زمین باشد، فعلاً به یک «مشکل غیرمنتظره» تبدیل شده که نه در مادرید و نه در لندن، جایگاه ثابت و تاثیرگذار سابق خود را پیدا نکرده است.