کسی ظهور میکند؟
معجزه تیم محبوب ایتالیا در 100 سالگی
به گزارش "ورزش سه"، هیچ وجه نمیشد جشن صدسالگی باشگاه را اینگونه تصور کرد که فیورنتینا اکنون در حال تجربهاش است. در آگوست ۲۰۲۶، باشگاه صدمین سال تاریخ خود را جشن خواهد گرفت، اما اکنون زمان تزئین کمپ تمرینی «ویولا پارک» نیست؛ تیم نیاز دارد از کابوس سقوط به سری بی نجات پیدا کند.
اولین پیروزی آنها در هفته شانزدهم مقابل اودینزه به دست آمد. پیش از این معجزه در ورزشگاه فرانکی، تراز تیم شامل ۹ شکست و ۶ تساوی بود.
اما چطور چنین چیزی ممکن است؟ تصاویر باتیستوتا و تولدو در حال جشن گرفتن سوپرجام ایتالیا کمرنگ شدهاند؛ در عوض، تصاویر باتیگل در فصل 93-1992 که با جاهطلبیهای بزرگ شروع شد و به سقوط ختم گردید، به شدت تداعیگر وضعیت فعلی است. سال بعد از آن، این بازیکن آرژانتینی به کمک رانیری که تازه از راه رسیده بود، به بازگشت تیم کمک کرد، اما اکنون و پس از گذشت بیش از ۳۰ سال، چه کسی میتواند قهرمان تیم باشد؟
نه مویزه کین و نه ژکو، هیچکدام شبیه به آن قهرمان به نظر نمیرسند. اما بدا به حال کسی که فقط بازیکنان را مقصر بداند؛ هواداران مقصر اصلی را نشان کردهاند: روکو کومیسو، رئیس ناکام.
غیبت او در ایتالیا به دلیل مشکلات جسمانی باعث سردرگمی شده است. در تابستان اختلافی میان او و پراده (مدیر ورزشی) شکل گرفته بود، اما باشگاه او را متقاعد کرد که بماند و در نقل و انتقالات با پیولی همکاری کند. نتیجه چه شد؟ هر دو نفر اکنون رفتهاند و توپ در زمین وانولی (سرمربی فعلی) است.
فیورنتینای تاریخی، برنده دو اسکودتو در سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۶۹ و هفت جام حذفی ایتالیا، اکنون بر لبه پرتگاه است. آخرین باری که آنها به چاه سری بی سقوط کردند در سال ۲۰۰۲ بود که به دلیل مشکلات مالی تا مرز فروپاشی پیش رفتند. آن زمان دو سال طول کشید تا به سطح اول بازگردند. حالا وضعیت یادآور آن دوران است؛ لحظاتی بحرانی و سردرگمی مطلق.
نماد این وضعیت، بازوبند کاپیتانی است که هفتههاست بین بازیکنان دستبهدست میشود و اکنون در اختیار دخیا است. تا کی؟ تیم فاقد صداهای مقتدری چون ماریو گومز، ریبری یا بت محبوبشان باجو است. آیا کسی ظهور خواهد کرد؟
