
به گزارش "ورزش سه"، هیچ جایی در دنیا بهتر از خانه، برای گفتوگویی مفصل و طولانی با بازیکن آکادمی بارسلونا نیست؛ خانهای که او برای گذراندن تعطیلات کریسمس در کنار خانواده و دوستانش به آن بازگشته است.
خیابان شلوغ است و چند کودک با هیجان بیقرارند. بعضی پیراهن بارسلونا را به تن دارند و بعضی پیراهن تیم ملی اسپانیا، اما نامی که روی پشت همه تکرار میشود یکی است: فرمین لوپز.. همه منتظر فوتبالیست بارسا هستند.
وقتی فرمین لوپز همراه خانوادهاش از پیچ خیابان پیدا میشود، هیجان بچهها به اوج میرسد. او در خانه خودش است. حالا بیش از یک ساعت وقت میگذارد، امضا میدهد و عکس یادگاری میگیرد. کنار عزیزانش خوشحال به نظر میرسد. برای کریسمس به خانه برگشته و روزی پُرکار در انتظارش است.
همسایهها چقدر دوستت دارند!
بازگشت به روستایم به من حس خوشبختی میدهد؛ مراسم امروز خیلی زیبا بود. از کودکی هوادار بارسا بودهام و برای دیدن خیلی از بازیها به این پِنیا میآمدم و اینکه حالا نام من را دارد، واقعاً خوشحال و سربلندم. خیلی قدردانم.
نقطه اوجِ یک سال بسیار پُرفشار
چیزهای زیادی یاد گرفتم، خیلی لذت بردم و جامهای زیادی بردیم؛ اولین جامهایی که با بارسا به دست آوردم. با تیم ملی هم همینطور. امسال رؤیاهای زیادی را محقق کردم و خیلی هم آموختم. امیدوارم ۲۰۲۶ مثل امسال یا حتی بهتر باشد.
فرمین لوپز در این مدت چه تغییری کرده است؟
از نظر شخصی فکر میکنم کمی پختهتر شدهام. هنوز جوانم و چیزهای زیادی برای تجربه دارم، اما زندگیام آنقدر سریع پیش رفته که مجبور شدهام زودتر از موعد بالغ شوم؛ تفاوت فرمینِ قبل با فرمینِ امروز همین پختگی است.
هضم اینهمه تغییر سریع در یک سال آسان نیست.
سخت است، چون همهچیز خیلی تند اتفاق میافتد. نه اینکه قدرش را ندانی، بلکه فرصت نمیکنی به آن فکر کنی؛ چون نمیایستی تا ببینی چه میگذرد و چه به دست میآوری. گاهی وقتی خانهام، به اتفاقات فکر میکنم و میفهمم به رؤیایم رسیدهام.
حتی بعد از یک بازی بزرگ هم به آنچه گذشته فکر نمیکنی؟
خیلی وقتها اصلاً به چیزی فکر نمیکنم. چون تقریباً هر روز آن را زندگی میکنم؛ بازی در تیم اول، زدن گل، نمیایستم فکر کنم. اما گاهی شبها در تخت به خودم میگویم: «لعنتی، دو سال و نیم یا سه سال پیش در لینارس بودم، حالا در تیم اولم، چندین جام بردهام و هنوز ادامه دارد». بله، قطعاً قدرش را میدانی؛ فقط بعضی وقتها وقت فکر کردن نیست. روزی که خیلی لذت بردم، رژه قهرمانی بود. واقعاً قابل توصیف نیست. دیوانه شده بودم؛ مدام میخواندم و میپریدم. مردمی را میدیدم که اشک میریختند، با آن شور و شوقِ بردن سه جام بعد از سالها. بدون شک یکی از بهترین لحظات ۲۰۲۵ بود.

خاطرات مثبت ۲۰۲۵ از منفیها بیشتر است، اما بدون تردید نحوه حذف در لیگ قهرمانان یکی از تلخترینهاست.
بله، آن روز در میلان خیلی سخت بود؛ روزهای بعدش هم همینطور. همه پر از امید بودند: ما، باشگاه، هواداران، و دیدن اینکه همهچیز در مدت کوتاهی از دست رفت، و فرصت حضور در فینال چمپیونزلیگ را از دست دادیم، خیلی دردناک بود. چند ثانیه با فینال فاصله داشتیم و روزهای بعدش واقعاً سخت گذشت. این جام چیزی دارد که آن را بسیار خاص میکند.»
این شکست میتواند درس ۲۰۲۶ باشد؟
ما بسیار رقابتطلبیم و دوباره تلاش میکنیم. راه زیادی مانده و قدمبهقدم پیش میرویم، اما میخواهیم به فینال برسیم و آن را ببریم. امیدوارم بشود. رؤیای بردن چمپیونزلیگ را داریم و به نظرم تواناییاش را هم داریم.
فلیک چه چیزی به شما داده که اینقدر رقابتی هستید؟
پیام مربی بسیار مثبت است و این حیاتی است. چه وقتی اوضاع خوب است چه بد، پیامش همیشه آرامش، ادامه مسیر و انجام دادن چیزهایی است که از ما میخواهد و بلدیم. مهمتر از همه اتحاد. پیام رختکن روشن است و همه همین حس را داریم؛ همه با هم هستیم.
در زمین کجا راحتتری؟
راستش هر جا بازی کنم، وینگر راست، مهاجم مثل بازی قبل، سمت چپ، هافبک تهاجمی، اما جایی که بیشترین راحتی را دارم هافبک تهاجمی است؛ جایی که میتوانم تواناییهایم را بهتر بروز بدهم.
میتوانید مثل سال گذشته برای همه جامها بجنگید؟
فکر میکنم بله! بهجز یکی دو تقویت، تقریباً همان تیم سال گذشتهایم و حالا در روند بسیار خوبی هستیم؛ دوباره چندین برد پیاپی داشتهایم. با این ترکیب باید برای همه چیز بجنگیم.
بعد از الکلاسیکو چه گفتید که لیگ را پشت سر هم بردید؟
شکست در الکلاسیکو و بازی لندن نقاط عطف بودند و باعث شدند پیشرفت کنیم. اینها بازیهایی هستند که ممکن است ببازی و درست است که آنقدر خوب نبودیم، اما از آن روزها تیم یک قدم جلو رفت و به همان تیم سال قبل برگشت. در روند خوبی هستیم و امیدواریم تا آخر ادامه داشته باشد.