به برنده ال‌کلاسیکو امسال جام می‌دهند؟

به گزارش "ورزش سه"، شب گذشته مهم‌ترین و پربیننده‌ترین جدال فصل فوتبال اروپا و یا در مقیاسی بزرگ‌تر فوتبال جهان، علاوه بر تمام حساسیت‌های ذاتی‌اش که میلیون‌ها علاقمند به فوتبال را در پای مانیتورهایشان میخکوب می‌کند، برگزار شد. این دیدار از چهار منظر متفاوت دیگر نیز قابل بررسی بود و همین امر باعث شده بود تا دیداری متفاوت از سال‌های قبل را به تماشا بنشینیم.

*فاصله یک امتیازی و امکان تغییر صدرنشین

اختلاف امتیازات این دو تیم در هفته 26 به نحوی بود که در صورت پیروزی رئال، شاگردان زیزو می‌توانستند که  صدر جدول را در فاصله 12 هفته مانده تا پایان لالیگا پس از تنها یک هفته، دوباره پس بگیرند تا یک گام بزرگ در جهت رسیدن به مهم‌ترین هدفشان در فصل 2019-2020 بردارند. این در حالی است که بارسایی‌ها طی ده سال اخیر 8 بار موفق به فتح لالیگا شده‌اند و طبیعی است زیدان و مجموعه مدیریتی رئال که در راس آن فلورینتو پرز قرار دارد، با وجود کسب 3 عنوان قهرمانی متوالی اروپا برای جام لالیگا هم ارزش ویژه‌ای قائل باشند.

*شکست طلسمی 6 ساله در سانتیاگو برنابئو 

دومین نکته از برد مادریدستا در الکلاسیکوی 180 آن هم در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو شکستن طلسمی 6 ساله بود که در تاریخ رویارویی‌های این دو تیم در لالیگا نه تنها  کم سابقه بلکه بی‌سابقه قلمداد می‌شود. این رکورد با ارزش کاتالان‌ها در صورت حتی کسب یک تساوی وارد سال هفتم خود می‌شد و تحمل این امر برای تیمی در اندازه‌های رئال مادرید یک افت بزرگ محسوب می‌شد. تا به حال هیچ تیمی نتوانسته است که در 6 سال پیاپی از گزند شکست در معبدی به نام سانتیاگو برنابئو جان سالم ببرد و از همین رو تا قبل از به صدا در آمدن سوت پایان بازی توسط متئو لاهوز داور برجسته اسپانیایی، طرفداران بارسا از دژ رئالی‌ها به نام بهشت یاد می‌کردند که این موضوع به هیچ وجه برای  تیفوسی‌های مادرید قابل هضم نبود. جالب است بدانید که آخرین برد رئال در ورزشگاه خانگی‌اش در مقابل بارسا در رقابت‌های لالیگا به تاریخ 25 اکتبر 2014 برمی‌گشت؛ دیداری که در آن رئالی‌ها با سه گل (کریستیانو، په‌په و بنزما) در مقابل تک گل ( نیمار) به برتری سه بر یک دست یافتند. 

* 72-72 و جنگی برای رسیدن به 73مین برد

سومین مزیت برد رئال مادرید در آخرین ال‌کلاسیکو برمی‌گردد به آمار پیروزی‌های هر دو تیم در مصاف با یکدیگر، که پیش از آغاز این بازی دقیقا به یک تعداد بود. البته فراموش نکنیم که در یک دهه اخیر به لطف ظهور ستاره بی‌بدیل فوتبال دنیا لئو مسی، این اختلاف به عدد صفر تنزل پیدا کرده است. یعنی تا پیش از شروع 180مین ال‌کلاسیکو هر دو تیم در لالیگا 72 بار در مقابل هم به برتری رسیده بودند و 35 بازی هم به تساوی ختم شده بود. به این ترتیب رئالی‌ها با گل‌های وینیسیوس و ماریانو دیاز اجازه ندادند که برای اولین بار تعداد بردهای آبی و اناری در رقابت‌های لالیگا از رقیبشان بیشتر شود. 73 در مقابل 72 و این یعنی اوج رقابت در عرصه‌ی باشگاهی.

*جایگاهی که با گل ماریونو پس گرفته شد

چهارمین جدالی که در قالب این دیدار مستتر بود، تعداد گل‌های زده‌ دو تیم در لیگ اسپانیا بود. بارسایی‌ها با 5 گلی که در دیدار آخرشان مقابل ایبار به ثمر رسانده بودند و البته با پوکر طلایی لئو، توانستند تعداد گل‌هایشان در تاریخ لالیگا را به عدد 6151 برسانند و در عین حال یک گل از تعداد گل‌های رئال جلو بیفتند. اما گل دقیقه 90 ماریانو علاوه بر تثبیت پیروزی قوهای مادرید، یک بار دیگر رئال را در جدول بیشترین گل زده در تاریخ لالیگا بالاتر از رقیب سنتی قرار داد، که البته این رقابت تا پایان این فصل (2019-2020) ادامه خواهد داشت و همچنین بد نیست که بدانید که بارسایی‌ها  با 399 گل زده تنها 4 گل در مجموع بازی‌های ال‌کلاسیکو از رئال عقب‌تر بودند که در صورت گلزنی می‌توانستند خودشان را به مرز 400 برسانند. اما این امر در نهایت میسر نشد و به نوعی می‌توان گفت که زننده چهارصدمین گل ال‌کلاسیکو برای بارسایی‌ها هنوز نامشخص است.