استقلال را بردیم اما در تاریکی جشن قهرمانی گرفتیم!

به گزارش "ورزش سه"، اهالی فوتبال منتظر عصر پنجشنبه هستند تا فینال جام حذفی بین دو تیم استقلال و ملوان بندرانزلی را تماشا کنند. دیداری که بعد از 34 سال در حال تکرار است و رنگ و بویی کلاسیک به خود گرفته چرا که دو مدعی همیشگی این تورنمنت قرار است رو در روی یکدیگر قرار بگیرند.

استقلال و ملوان در اسفند سال 1369 که هدایتشان به ترتیب در اختیار منصور پورحیدری و بهمن صالح نیا بود، در ورزشگاه آزادی، فینال جام حذفی را برگزار کردند. دیداری که جریانی یکطرفه به سود آبی‌ها داشت اما در نهایت به کام ملوان تمام شد. به همین بهانه خبرنگار ما به سراغ محمد احمدزاده ستاره آن روزهای ملوان و یکی از اسطوره‌های این باشگاه رفته و درباره آن مسابقه، گپ و گفتی جالب انجام داده. روایت مهاجم ملوان از آن بازی را در ادامه بخوانید:

* شرایط ملوان برای این بازی را چطور می‌بینید؟
شرایط این مسابقه بسیار خاص است. ما به عنوان تیم ملوان بندرانزلی در موقعیت خاصی قرار گرفته‌ایم. تجربه بازی در فینال را فکر می‌کنم هفت یا هشت بار داشته‌ایم، و این خودش کمک می‌کند تا ملوان شخصیت قهرمانی خود را نشان دهد. حتی شاید از نظر تجربه، از تیم استقلال در زمینه حضور در فینال جام حذفی، جلوتر باشیم. این موضوع یک امتیاز بزرگ برای ملوان محسوب می‌شود. 

* فکر می‌کنید شانس قهرمانی ملوان چقدر است؟
امیدواری زیادی به این تیم داریم، چرا که در این فصل خیلی خوب فوتبال بازی کرده‌اند، نتایج خوبی گرفته‌اند و با تیم‌های قوی مقابله کرده‌اند تا به فینال برسند. به نظر من، این تیم پتانسیل قهرمانی را دارد و می‌تواند روز بسیار سختی را برای استقلال تهران رقم بزند. قطعا بازی سختی خواهد بود، اما احساس من این است که تیم ملوان به دلیل سابقه طولانی در جام حذفی، امیدواری زیادی برای قهرمانی دارد. اکنون همه در انزلی فقط به فکر قهرمانی در جام حذفی هستند. 

* در سال ۱۳۶۹ نیز بازی بین استقلال و ملوان برگزار شد که ملوان آن را برد. شما خودتان در آن بازی حضور داشتید. برخی می‌گویند آن بازی کاملا یک‌طرفه به نفع استقلال بود، اما ملوان در نهایت به پیروزی رسید. روایت شما از آن بازی چیست؟
وقتی تک بازی را در زمین حریف بازی می‌کنید، بدانید که هیچ عدالتی برقرار نیست. در آن بازی، ما در مقابل هفتاد یا هشتاد هزار تماشاچی قرار گرفتیم و طبیعی بود که تحت فشار باشیم. بازی در چنین شرایطی کار بسیار سختی است، اما ما توانستیم دروازه خود را حفظ کنیم و گاهی به دروازه استقلال هم حمله کنیم. 
بازی به پنالتی کشیده شد. استقلال عابدزاده را داشت که در بهترین شرایط خود بود و یکی از بهترین پنالتی‌گیران آسیا محسوب می‌شد. با این حال، ما توانستیم در آن بازی خاص، که بیشتر به استقلال اختصاص داشت، مقاومت کنیم. من اولین پنالتی را زدم. بعد از من، سیروس پنالتی دوم را زد. سومین پنالتی را حمید محمدیان زد. چهارمین پنالتی را حسین قنبرنژاد زد و پنجمین را بهروز پرورشخواه. ششمین پنالتی را هم محمد غریب زد. 

* آن بازی در تهران برگزار شد. چطور زمین بازی انتخاب شد؟ آیا قرعه‌کشی انجام شد؟
واقعا نمی‌دانیم بر چه اساس بود. ما خودمان تجربه چنین بی‌عدالتی‌هایی را در لیگ آن دوران داشتیم. مثلاً در همان سال یا سال قبل از آن، ما با پرسپولیس در لیگ بازی کردیم اما هر دو بازی رفت و برگشت در تهران برگزار شد. در تاریخ فوتبال دنیا چنین چیزی سابقه نداشت. اینگونه اتفاقات همیشه به نفع تیم‌های استقلال و پرسپولیس رقم می‌خورد.
نکته جالب‌تر این است که در همان بازی استقلال و ملوان در سال ۱۳۶۹، قبل از مشخص شدن قهرمان، فدراسیون تیم استقلال را به عنوان قهرمان معرفی کرده بود! باور کنید این اتفاق افتاد. آن‌ها استقلال را قهرمان اعلام کرده بودند، اما بعداً مجبور شدند این تصمیم را پس بگیرند و اسامی را تغییر دهند.

* شرایط حاکم بر آن بازی چطور بود؟
من معمولاً در نیمه زمین بازی می‌کردم و با تک مهاجم جلو می‌رفتیم. در ۱۲۰ دقیقه بازی، در مقابل چهار مدافع استقلال، هر کس توپ داشت سعی می‌کرد به یکی از مدافعان نزدیک شود. ما بیشتر دفاع می‌کردیم و کمتر به جلو می‌آمدیم. دروازه بان استقلال در آن روز کم‌کار بود و عابدزاده جز در ضربات پنالتی، عملکرد چندانی نداشت. در ۱۲۰ دقیقه، تنها چهار یا پنج بار به دروازه استقلال ضربه زدیم و بقیه زمان را به دفاع پرداختیم. با تمام فشار هواداران، فقط امید داشتیم بتوانیم خودمان را حفظ کنیم. هواداران ملوان، با وجود اینکه شاید یک‌پنجم تماشاچیان استقلال بودند، کم نیاوردند و تشویق‌هایشان تأثیرگذار بود.

* جشن قهرمانی مقابل هواداران استقلال چه لذتی داشت؟
شاید باورتان نشود منتها همین که خواستیم جام را بالا ببریم برق ورزشگاه را قطع کردند و همه جا تاریک شد. اصلا نمی‌دیدیم که جام در دست چه کسی است. هر چند به این اتفاق هم خنده‌مان گرفته بود ولی با این حال فکر کنم اولین و آخرین جشن قهرمانی فوتبال ایران بود که در تاریکی انجام شد.

* صحبت پایانی.
ملوان با مازیار زارع، خودش را تیم شایسته‌ای نشان داده. آنها استحقاق این را دارند که قهرمانی بیاورند و امیدوارم این اتفاق بیفتد تا بعد از سال‌ها، ملوان را در لیگ قهرمانان آسیا ببینیم.