انتخابی ضروری و حیاتی
تصمیم ضد بارسلونای رئال: بازگشت مورینیو!
پس از ۱۲ سال رئال مادرید به حال و هوای دوران مورینیو برگشته و برای این مهم دلایلی کاملا منطقی وجود دارد.

به گزارش "ورزش سه"، بارسلونای مسحور کننده فلیک و یامال و زنگ خطری که رئال شنید. واکنش ضروری و فوری بود.
با این حال تقویم فشرده و غیرمنطقی، روزهای ابتدایی حضور ژابی آلونسو را تحت تأثیر قرار داده و او تنها با شش بازیکن از تیم اصلی کار خود را آغاز کرده است. باشگاه با بازگرداندن چهرههای دوران ژوزه مورینیو، حالوهوای آن زمان را زنده کرده است.
ژوزه مورینیو در سال ۲۰۱۳ رئال مادرید را ترک کرد، یعنی بیش از ۱۲ سال پیش. او در سه فصل حضورش در رئال، یک لالیگا، یک جام حذفی و یک سوپرکاپ اسپانیا به دست آورد. کارنامهای که در مقایسه با اساطیر نیمکت رئال چندان درخشان نبود و فاصله زیادی با انبوه افتخارات «آقای خاص» در انگلیس، ایتالیا و پرتغال داشت. با این حال، مورینیو اثری عمیق بر هواداران رئال گذاشت و آنها را برای همیشه به دو گروه موافق و مخالف تقسیم کرد. ژوزه رفت، اما فلسفه او ماندگار شد.

از زمان ترک سانتیاگو برنابئو، مورینیو روی نیمکتهای متعددی نشسته است: منچستریونایتد، چلسی (دوباره)، تاتنهام، رم و حالا فنرباغچه. پروژههایی که بهتدریج از جایگاه او بهعنوان یک مربی ستاره کاستهاند، هرچند او همچنان یکی از بالاترین دستمزدها (۱۰ میلیون یورو در فصل) را دریافت میکند. با این وجود، هرگاه جایگاه مربی رئال مادرید متزلزل شده، آرزویی قدیمی سر برآورده است: «اگر مورینیو برگردد چه؟»
فلورنتینو پرز، رئیس رئال، شیفته ایده مورینیو و نگاه او به فوتبال است. «مورینیسم»، بهطور کلی، یک سبک زندگی است: همهچیز برای پیروزی، بدون توجه به عواقب، با تأکید ویژه بر وفاداری و سختکوشی. باید پذیرفت که رئال در سه فصل حضور مورینیو، یک پله در رقابتپذیری صعود کرد و پس از شش سال ناکامی در عبور از مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان، به سه نیمهنهایی پیاپی رسید. با این حال، زمان نشان داد که مربیانی با رویکرد ملایمتر مانند کارلو آنچلوتی و زینالدین زیدان، راه مناسبتری برای فتح «دسیما» (دهمین قهرمانی اروپا) و ادامه آن بودند.

مورینیسم ۲
این دوشنبه، ژابی آلونسو اولین جلسه تمرینی خود را با رئال مادرید برگزار کرد. او این کار را در شرایطی حداقلی انجام داد، بدون حضور تقریباً هیچیک از بازیکنان تیم اصلی که به دلیل مصدومیت، خستگی یا حضور در اردوهای ملی غایب بودند. اشکالی ندارد، زمان هست. دقیقاً پنج روز تا سفر به ایالات متحده برای آمادهسازی جام جهانی باشگاهها. اگر رئال به فینال این رقابت جدید برسد، بازیکنانش تنها یک یا دو هفته تعطیلات در نیمه دوم جولای خواهند داشت. سپس، باید برای شروع لالیگا در ۱۷ آگوست آماده شوند.
باشگاه میتواند با قهرمانی در این تورنمنت تا ۱۴۵ میلیون یورو درآمد کسب کند. به همین دلیل، ژابی آلونسو با عجله کار خود را آغاز کرد و توافقی با لیورپول برای انتقال زودهنگام ترنت الکساندر آرنولد در ژوئن انجام شد. یازده سال از زمانی که آلونسو رئال را به مقصد مونیخ ترک کرد، گذشته است. حالا او با چهرههای آشنایی روبهرو شده است.

مهمترین آنها آلوارو آربلوا، یکی از نزدیکترین دوستانش در رختکن رئال، است. هر دو از شاگردان برجسته مورینیو بودند. درست است که آلونسو بهعنوان مربی تحت تأثیر گواردیولا، بنیتس، آنچلوتی و دلبوسکه شکل گرفته، اما همیشه نقش مورینیو را در فلسفه فوتبالیاش برجسته کرده است. آربلوا، که حالا سرمربی رئال مادرید کاستیا شده، حتی صریحتر است. او سالها پیش در مصاحبهای با جوزپ پدررول گفته بود: «من مورینیست هستم و همیشه سعی میکنم باشم. جدا از دوستیام با ژوزه، مورینیسم برایم نه پرستش او، بلکه ارزش نهادن به روش کار و مدیریت اوست.»
در حالی که هنوز اعلام رسمی نشده، آربلوا یکی دیگر از چهرههای دوران مورینیو را به تیمش اضافه خواهد کرد: دیگو لوپز. محصول آکادمی رئال که به دستور مستقیم مورینیو به باشگاه بازگشت و در یکی از جنجالیترین داستانهای ورزشی برنابئو، بالاتر از ایکر کاسیاس به دروازهبان اصلی تبدیل شد. این اتفاق همزمان است با خروج کاسیاس از سمت مدیر بنیاد رئال و جدایی رائول گونزالس، که او نیز بهعنوان بازیکن در سال ۲۰۱۰ با ورود مورینیو از رئال جدا شده بود.
حتی آیتور کارانکا نیز برای هدایت تیم زنان رئال مادرید مورد توجه قرار گرفته بود اما این مربی باسکی پیشنهاد را رد کرد، زیرا ترجیح میدهد در تیمهای مردان به کار ادامه دهد. فلورنتینو پرز در بازسازی ساختار ورزشی باشگاه کاملاً جدی است.

پختن غذا بدون مواد اولیه
از ژابی آلونسو انتظار نتایج فوری میرود. او در تلاش است تا فلسفه بازی خود را شکل دهد، اما بازیکنانی برای آزمایش آن در اختیار ندارد. در روز اول، تنها لوکاس واسکز، آسنسیو، فران گارسیا، دنی سبایوس و رودریگو بهطور کامل در دسترس بودند. واسکز، به هر حال، آخرین تجربهاش با رئال را در آمریکا خواهد داشت و در هفته دوم جولای باشگاه را ترک خواهد کرد.
در همین حال، مدیریت ورزشی برخلاف فصل گذشته سرمایهگذاری بزرگی برنامهریزی کرده است. علاوه بر جذب الکساندر آرنولد و دین هویسن، بازیکنانی مانند کارراس (که با بنفیکا در جام جهانی باشگاهها حضور خواهد داشت) و فرانکو ماستانتونو در آستانه پیوستن به رئال هستند. انتقال ماستانتونو، بازیکن ریورپلاته، به دلیل محدودیت قانونی تا ۱۴ جولای (زمان رسیدن به سن قانونی) ممکن نیست، اما اعلام رسمی انتقال او ممکن است زودتر انجام شود.

سپس نوبت به خط هافبک میرسد. آلونسو به یک هافبک خلاق نیاز دارد و همه نگاهها به مارتین زوبیمندی معطوف شده، بهویژه پس از عملکرد درخشانش در لیگ ملتهای اروپا با اسپانیا. بند فسخ او در رئال سوسیداد ۶۰ میلیون یورو است. آرسنال در این رقابت پیشتاز است و تنها مداخله رئال میتواند معادلات را تغییر دهد. در این میان، آلونسو با امکانات محدود کار میکند. بازیکنان ملیپوش بهتدریج در روزهای آینده اضافه خواهند شد. آنها در فضایی احاطهشده با «مورینیسم ۲» به تیم ملحق میشوند که حالا در خانه سفید (رئال مادرید) جا خوش کرده است.