به گزارش ورزش سه، این نسل در فوتسال ایران، غنی از بازیکنان بااستعداد و منحصر به فرد است، اما در برخی پستها، تعداد کمی از فوتسالیستهای اثباتشده وجود دارند. طیف وسیعی از دروازهبانها، فلنکها و بازیکنان تهاجمی و تکنیکی پرورش یافتهاند، اما مدافعی با قابلیتهای زیاد و با ویژگیهایی در حد کلاس جهانی رشد نکرده است.
در شرایطی که شمسایی در تمامی نقاط زمین دست به تغییرات عمیق زده است و تمامی بازیکنان با کیفیت در هر پست را امتحان کرده، اما در پست مهم عقبگیر، همچنان بازیکنی در سطح توانایی های محمدحسین درخشانی کشف نکرده و جایگاه او در سالیان اخیر در ترکیب تیم ملی تضمین شده بوده است.
محمدحسین درخشانی، تنها بازیکنی است که حتی در برهه آسیب دیدگی، فرصت استراحت و ریکاوری در تیم باشگاهی خود و ملی بدست نیاورده و مدام در هر رقابتی به میدان رفته است. جالب است بدانید او در فصل جاری، هشت مسابقه را با دست بانداژ شده توپ زده و تحت تاثیر مصدومیت قرار نگرفته است.
ستاره ملی پوش در فصل ۱۴۰۲ به عنوان آقای گلی دست یافت و به تنها عقبگیری در تاریخ فوتسال ایران تبدیل شد که کفش طلایی را تصاحب کرده است. او بازیکنی است که ارتباط اصلی بین تعادل حرکات دفاعی و هجومی از عمق را فراهم میکند و با پاسهای کوتاه، ساده و نافذ، حملات تیمهایش را شکل میدهد.
محمدحسین درخشانی در بازیهای رسمی و دوستانه تیم ملی، طی دو سال اخیر، چهار بار نقش ناجی تیم را ایفا کرده و با تکلهای حیاتی توپ را از خط دروازه بیرون کشیده است؛ از جمله دیدار دوستانه با روسیه و جدال گروهی جام جهانی مقابل ونزوئلا، جایی که ایستادگی و جایگیری هوشمندانه او مانع فروپاشی دروازه تیم ملی شد.
وحید شمسایی، برای انتخابی جام ملتهای آسیا، دو عقبگیر جوان در اختیار دارد و آنها را مأمور کرده تا از تجربه و تواناییهای درخشانی استفاده کنند تا در آینده جایگزین مناسبی برای او باشند.