یک جایزه قابل بحث: توپ طلا حق یامال بود!

به گزارش "ورزش سه"، آاس نوشت: مراسم توپ طلا تمام شد و جایزه بزرگ به دمبله رسید. دمبله با گل‌ها و افتخاراتش در فصل قبل پشتیبانی می‌شود، اما از نظر کاریزما برابر یامال کم می‌آورد. رتبه یازدهم پدری هم توهین‌آمیز به نظر می‌رسد.

توپ طلا نتیجه نظرسنجی از حدود صد روزنامه‌نگار از سراسر جهان است که به‌صورت نمادین از آن‌ها خواسته می‌شود بازیکنانی را انتخاب کنند که در یک بازی فرضی فوتبال در تیمشان می‌خواهند. تاکنون ۴۷ بازیکن این جایزه ارزشمند را به دست آورده‌اند. تا سال ۲۰۰۷ محدودیت‌هایی وجود داشت که مانع از شناسایی بهترین‌های تاریخ می‌شد. از آن سال به بعد، بازیکنان از سراسر جهان واجد شرایط شدند، در حالی که پیش‌تر تنها به اروپایی‌ها (تا سال ۱۹۹۵) یا بازیکنان شاغل در اروپا اجازه رأی داده می‌شد. مطالعه‌ای از فرانس فوتبال نشان داد که بدون این محدودیت‌ها، پله هفت بار و مارادونا دو بار برنده می‌شدند.

معیارهای این جایزه از رأی‌دهندگان می‌خواهد نتایج فردی و تیمی، کلاس بازیکن، مسیر حرفه‌ای و کاریزمای او را در نظر بگیرند. شایستگی‌های دمبله در سه معیار اول غیرقابل‌انکار است، اما دو معیار آخر محل بحثند. باید سال درخشان او را تحسین کرد، اما نباید مسیر حرفه‌ای پرنوسان و رفتار گاهی غیرحرفه‌ای‌اش را فراموش کنیم. 

دمبله در فصل گذشته ۳۵ گل به ثمر رساند، تنها دو گل بیشتر از مجموع شش سال حضورش در بارسلونا، جایی که با مصدومیت‌ها و رفتارهای غیرحرفه‌ای همراه بود. 

در سال ۲۰۲۲، ماتئو آلمانی (مدیر وقت بارسا) به دلیل عدم تعهد در مفاد قرارداد خواستار جدایی او از بارسلونا شد. عثمان در اولین سال حضورش در پاری‌سن‌ژرمن نیز به دلیل بی‌انضباطی کنار گذاشته شد. از نظر کاریزما هم چندان برجسته نیست.

لامین یامال در آستانه ورود به تالار مشاهیر طلایی، در پله دوم قرار گرفت. کسب رتبه دوم در ۱۸ سالگی موفقیتی خارق‌العاده و شاید غیرقابل‌تکرار است. اگر روند طبیعی پیش می‌رفت، لامین حالا در حال آماده‌سازی برای سفر به شیلی با تیم زیر ۲۰ سال اسپانیا برای جام جهانی این رده بود، اتفاقی که احتمالاً به تنش بین بارسلونا و فدراسیون فوتبال منجر می‌شد.

اما لامین یک نابغه است؛ او نه‌ تنها در تیم ملی بزرگسالان به بازیکنی باتجربه تبدیل شده، بلکه رهبر بارسلونا نیز هست. خوب است یادآوری کنیم که ژاوی بود که جرأت میدان‌ دادن به او را داشت و او را تقریباً آماده به هانسی فلیک تحویل داد. شاید چون خودش دیر دیده شد، نخواست این سرنوشت برای یامال تکرار شود. امیدواریم توپ طلا، برخلاف پدری که به شکلی غیرمنصفانه در آن نادیده گرفته شد، این استعداد درخشان را از قلم نیندازد.

منبع: آاس