به گزارش "ورزش سه"، مهاجم پاریسی بهعنوان بهترین بازیکن جهان برگزیده شد. او ششمین فرانسوی است که این افتخار را کسب کرده و به پانتئون فوتبال فرانسه پیوسته است. فکر میکردیم او همهچیز را به ما نشان داده، همه استعدادش را، و هیچچیز دیوانهوارتر از درخششهایش با توپ، دریبلهای خیرهکننده، الهامات جنونآمیز و حالا روش تقریباً جراحیگونهاش در گلزنی نمیتوانست ما را بیش از این شگفتزده کند. اما «دمبوز»، این کار را کرد.
زیباترین و غافلگیرکنندهترین آنها، هرچند که انتظارش میرفت و امیدوارش بودیم، دوشنبه شب در صحنه تئاتر دو شاتله رقم خورد. در فاصله تقریباً ۸۰۰ کیلومتری از ولودروم و کلاسیکوی مارسی-پیاسجی که بهخاطر همزمانی با جشنهای پایتخت توسط لیگ حرفهای فوتبال به نوعی یک «ضدجشن» به نظر میرسید، عثمان دمبله معتبرترین جایزه انفرادی محبوبترین ورزش تیمی جهان را از آن خود کرد.
مهاجم پاریسنژرمن دوشنبه شب به ششمین برنده فرانسوی توپ طلا در تاریخ تبدیل شد و در عین حال به یک اسطوره ورزش فرانسه. او در ۲۸ سالگی جانشین پرچمدارانی از این کشور شد که چهرههای شناختهشده این رشتهاند: ریمون کوپا (۱۹۵۸)، میشل پلاتینی (۱۹۸۳، ۱۹۸۴، ۱۹۸۵)، ژان-پیر پاپن (۱۹۹۱)، زینالدین زیدان (۱۹۹۸) و کریم بنزما (۲۰۲۲).
شکننده، ناپیوسته، و سپس همتراز با بزرگترینها
او که شکننده، متزلزل و گاهی ناشی خوانده میشد و برای مدتها بیش از حد غیرقابلپیشبینی برای «بهترین» بودن به نظر میرسید، حالا به جمع بزرگان دعوت شده؛ میزی که تنها ستارگان برجستهای چون کریستیانو رونالدو یا لیونل مسی میتوانند در آن بنشینند.
با این جایزه انفرادی، پسر بچه اِورو برای همیشه تغییر بعد داد و به جهانی دیگر قدم گذاشت. او که در سال ۲۰۱۸ با تیم ملی فرانسه قهرمان جهان شد و در ۳۱ مه اولین لیگ قهرمانان پاریسنژرمن را فتح کرد، حالا صاحب کارنامهای (تقریباً) بینظیر در کهکشان آبیهای فرانسه، چه از گذشته و چه امروز، شده است. تنها زینالدین زیدان پیش از او توانسته بود هر سه این افتخارات (توپ طلا، قهرمانی جهان و لیگ قهرمانان) را کسب کند.
همیشه منتقدانی خواهند بود
البته همیشه کسانی خواهند بود که ایراد بگیرند، بگویند که این فرانسوی به اندازه لامین یامال بارسلونا چشمنواز نیست، به اندازه هری کین مونیخی تعیینکننده نبوده، وزن محمد صلاح لیورپولی را ندارد یا به اندازه کیلیان امباپه در رئال برای پایتختنشینان غیرقابلجایگزین نیست.
۳۵ گل، ۱۴ پاس گل و تقریباً یک گرند اسلم
اما هیچکس نمیتواند انکار کند که پاریس و لوئیس انریکه این فصل از دمبله یک بنای «سبک عثمانی» ساختهاند؛ نادر، منحصربهفرد، مستحکم، قابلاعتماد و غیرقابلتقلید. فراتر از ۳۵ گل و ۱۴ پاس گل او، و تقریباً گرند اسلمی که این فصل به دست آورد (تنها جام جهانی باشگاهها از دستش رفت)، این توپ طلا پاداش یکی از شگفتانگیزترین تحولات تاریخ فوتبال است. تحول بازیکنی که تا پیش از این حتی در بین ۳۰ نامزد توپ طلا هم قرار نگرفته بود و در ابتدای فصل هیچکس جرأت نداشت یک کوپک روی او شرط ببندد، مبادا دیوانه خوانده شود.
این توپ طلا با طعم کمدی رمانتیک و چاشنیهای هالیوودی، اصلاً یک ناهنجاری نیست؛ بلکه تأیید میکند که برای تبدیل وعدهها به واقعیت، نه سن مهم است و نه زمان. انگار داستان عثمان دمبله، در حقیقت، همین است: رشتهای از دیوانگیها تا دیوانهوارترین آنها. «و عثمان توپ طلا، و عثمان توپ طلا.»