سالم، ماجد، الهلال و النصر
جنجال مرد سال فوتبال آسیا در عربستان
به گزارش "ورزش سه"، انتخاب سالم الدوسری، ستاره باشگاه الهلال، به عنوان بهترین بازیکن سال آسیا ۲۰۲۵ بار دیگر جرقه‌ای زد در جدالی قدیمی میان دو قطب بزرگ فوتبال عربستان؛ الهلال و النصر. شبی که هواداران الهلال در ریاض جشن دومین تاج آسیایی ستاره‌شان را می‌گرفتند، شبکه‌های اجتماعی در عربستان پر شد از پیام‌ها، تصاویر و نوشته‌هایی که نه‌فقط از افتخار جدید الهلال، بلکه از تاریخ گذشته فوتبال سعودی حرف می‌زدند؛ تاریخی که نام ماجد عبدالله، اسطوره جاودانه النصر، در آن محور اصلی یک اختلاف چندده‌ساله است.
آغاز بحث از افتخار جدید الهلال
دوشنبه‌شب، در مراسم باشکوه جوایز کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC Awards) که در مرکز فرهنگی ملک فهد برگزار شد، سالم الدوسری با پشت سر گذاشتن اکرم عفیف از قطر و عارف ایمن از مالزی، عنوان بهترین بازیکن سال آسیا را برای دومین بار به دست آورد. او نخستین بازیکن سعودی تاریخ است که این افتخار را دو بار کسب کرده و الهلال را نیز به پرافتخارترین باشگاه قاره در این زمینه رسانده است.
اما درست در هنگام برگزاری مراسم، فضای مجازی عربستان صحنه نبردی تازه شد؛ جایی که هواداران النصر با انتشار تصاویر قدیمی و نقل قول‌هایی از مجلات دهه ۱۹۸۰، تأکید داشتند که این عنوان پیش‌تر به دست یکی از بزرگان تاریخ فوتبال عربستان، یعنی ماجد عبدالله، رسیده بود؛ آن هم سه بار متوالی در سال‌های ۱۹۸۴، ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶.
ریشه ادعا: جوایز رسانه‌ای پیش از تأسیس رسمی
پایه این ادعا به دهه ۱۹۸۰ بازمی‌گردد، زمانی که کنفدراسیون فوتبال آسیا هنوز ساختار رسمی برای انتخاب «بهترین بازیکن قاره» نداشت. در آن دوران، مجله‌ای آسیایی با نام «Asia & Oceania Football Magazine» هر سال اقدام به انتخاب برترین بازیکن آسیا می‌کرد.
روزنامه معتبر الشرق الأوسط در گزارشی با عنوان «مجلة تاريخية تنصف ماجد» اشاره کرده که بر اساس اسناد همان مجله، ماجد عبدالله سه سال پیاپی در صدر فهرست بازیکنان برتر قاره قرار گرفته بود. در این گزارش آمده است که انتخاب او به دلیل درخشش در جام ملت‌های آسیا ۱۹۸۴، قهرمانی با تیم ملی عربستان، و عملکردش با النصر در سطح باشگاهی انجام شد.
اما در همان گزارش الشرق الأوسط نیز تأکید شده که این انتخاب‌ها در قالب رسانه‌ای بوده‌اند، نه در چارچوب کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC). ساختار رسمی جوایز سالانه AFC، طبق اسناد رسمی، از سال ۱۹۹۴ آغاز شد و نخستین برنده رسمی آن دوره، سعد العویران بود.
استناد هواداران النصر
هواداران النصر در روزهای اخیر بار دیگر این پرونده قدیمی را باز کرده‌اند. بسیاری از صفحات طرفداری النصر در پلتفرم X (توییتر سابق) و فیسبوک، با انتشار اسکن‌هایی از صفحات قدیمی مجله و تیترهایی چون «اسطوره ماجد عبدالله، برنده سه دوره عنوان مرد سال آسیا» تأکید کردند که ستاره‌شان نخستین چهره سعودی است که بر قله قاره ایستاده است.
در یکی از پست‌های پرانتشار صفحه «دوري سعودي لايف» آمده است: (اسطوره ماجد عبدالله سه بار پیاپی جایزه بهترین بازیکن آسیا را برده، اما رسانه‌ها این افتخار را نادیده گرفته‌اند). این روایت، که بیشتر ریشه در حافظه تاریخی و احساس تعلق هواداران النصر دارد، از نگاه آن‌ها بخشی از هویت باشگاهشان است. به‌ویژه که ماجد عبدالله نماد نسل طلایی النصر و تیم ملی عربستان در دهه ۸۰ میلادی به شمار می‌رود؛ نسلی که پایه‌گذار صعودهای بین‌المللی و اولین قهرمانی قاره‌ای عربستان شد.
پاسخ و استدلال هواداران الهلال
در سوی مقابل، هواداران الهلال (رقیب دیرینه و همشهری النصر در ریاض) با استناد به منابع رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا و اسناد آرشیوی، این ادعا را رد می‌کنند. آنان تأکید دارند که هیچ‌یک از فهرست‌های رسمی AFC، چه در پایگاه داده‌ی وب‌سایت کنفدراسیون و چه در آرشیو سالنامه‌های آسیایی، نامی از ماجد عبدالله در فهرست رسمی برندگان جایزه بهترین بازیکن ندارد.
در فضای مجازی نیز کاربران هوادار الهلال با بازنشر اسناد کنفدراسیون و آرشیوهای سالانه، نوشته‌اند: (جایزه بهترین بازیکن آسیا از سال ۱۹۹۴ به‌طور رسمی آغاز شده و انتخاب‌های پیش از آن صرفاً توسط مجلات خصوصی انجام می‌شدند و رسمیت قاره‌ای نداشتند).
آن‌ها همچنین یادآور شدند که اگر قرار بر محاسبه جوایز رسانه‌ای باشد، باید بسیاری از انتخاب‌های دهه‌های ۸۰ و ۹۰ که از سوی نشریات مختلف انجام شده‌اند نیز در فهرست رسمی بیایند، در حالی که AFC به‌صراحت این انتخاب‌ها را بخشی از تاریخ غیررسمی فوتبال قاره می‌داند.
نگاه رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا
کنفدراسیون فوتبال آسیا هیچ‌گاه در اسناد خود به جوایز پیش از سال ۱۹۹۴ اشاره نکرده است. بر اساس اطلاعات موجود در وب‌سایت رسمی AFC و گزارش‌های رسانه‌های بین‌المللی، نخستین دوره رسمی جایزه در سال ۱۹۹۴ برگزار شد.
از آن سال تاکنون، عربستان با بازیکنانی چون سعد العویران (۱۹۹۴)، نواف التمياط (۲۰۰۰)، یاسر القحطانی (۲۰۰۷)، ناصر الشمرانی (۲۰۱۴) و سالم الدوسری (۲۰۲۲ و ۲۰۲۵) در فهرست رسمی برندگان جایزه قرار دارد.
بر اساس همین فهرست، الهلال اکنون با شش عنوان، پرافتخارترین باشگاه تاریخ آسیا در این زمینه محسوب می‌شود؛ و همین آمار نیز یکی از دلایل تأکید هواداران الهلال بر رد ادعای النصر است، چرا که با افزودن جوایز ماجد عبدالله به فهرست غیررسمی، جایگاه تاریخی الهلال در این جدول تغییر میکند.
واکنش رسانه‌ها و تداوم مناقشه
رسانه‌های عربی مانند الشرق الأوسط، الشرق، و روزنامه الرياضية نیز در روزهای اخیر به این بحث پرداخته‌اند. آن‌ها عمدتاً با لحنی تحلیلی، ضمن احترام به تاریخ درخشان ماجد عبدالله، یادآور شدند که «او بدون شک یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال آسیاست، اما جوایزی که به او نسبت داده می‌شود رسمی نبوده است.»
در مقاله الشرق الأوسط آمده بود: (ماجد عبدالله از بزرگ‌ترین ستارگان فوتبال عربستان و جهان عرب در دهه ۸۰ بود، و چندین بار از سوی مجلات آسیایی به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد، اما در آن زمان جایزه رسمی AFC هنوز تأسیس نشده بود.) در مقابل، صفحات هواداری النصر همچنان بر روایت خود پافشاری می‌کنند و می‌گویند: «عدم اعتراف رسمی چیزی از ارزش اسطوره‌ای ماجد عبدالله کم نمی‌کند، زیرا او زمانی بر قاره سلطه داشت که فوتبال عربستان تازه متولد می‌شد.»
جمع‌بندی
در نهایت، جدال میان دو جریان هواداری در عربستان، بیش از آنکه بحثی آماری باشد، نزاعی هویتی و احساسی است. برای هواداران النصر، نام ماجد عبدالله نه فقط یادآور افتخارات گذشته، بلکه بخشی از غرور و میراث باشگاه است؛ برای هواداران الهلال، افتخارات رسمی و ثبت‌شده در تاریخ کنفدراسیون معیار اصلی است، و آن‌ها نمی‌خواهند جایگاه امروزی باشگاهشان با روایت‌های رسانه‌ای گذشته زیر سؤال برود.
