مردم حرف‌های اشتباهی می‌زدند
اعتراف مدافع سابق بارسا: افسرده شده بودم!
به گزارش "ورزش سه"، اومتیتی که اخیراً در ۳۲ سالگی به دلیل عوارض یک مصدومیت که اجازه نداد دوباره به فرمی برسد که با آن عملکرد خوبی در بارسا داشت و همراه تیم ملی فرانسه قهرمان جام جهانی ۲۰۱۸ شد، از فوتبال بازنشسته شد، در برنامه Génération After شبکه RMC رنج و سختی‌هایش را توضیح داد، به خصوص انتقادهایی که بابت تصمیماتش درباره زانوی مصدومش شنیده بود.
او گفت: «اتفاقاتی در داخل باشگاه رخ داد که مردم آن را نپسندیدند، با این که من برای همه احترام زیادی قائلم. این که من روند درمانم را کنار شما انجام نمی‌دهم به این معنا نیست که برایم اهمیتی ندارید. نه، من فقط تصمیم گرفتم کار دیگری انجام دهم، چون چیزی که شما به من پیشنهاد می‌دادید جواب نمی‌داد.»
اومتیتی در سال ۲۰۱۶ در ۲۲ سالگی و در حالی که کاپیتان لیون بود، با مبلغ ۲۵ میلیون یورو به بارسا رسید. اولین دوره حضور او به قدری موفقیت‌آمیز بود که حتی با کارلس پویول، کاپیتان افسانه‌ای این باشگاه، مقایسه می‌شد. اومتیتی به جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه رفت و نقش بسیار مهمی در قهرمانی فرانسه داشت و حتی در فینال برابر کرواسی گل زد اما آن تورنمنت را با تزریق‌های ضد درد پشت سر گذاشت.
رشته مصدومیت‌ها و عمل‌های جراحی او از همان زمان بی‌وقفه ادامه داشت. او اظهار داشت: «پس از جام جهانی می‌خواستم وقت بگذارم تا دقیقاً بفهمم مشکل چیست و درباره درمانم تصمیم درست بگیرم. ما (من و باشگاه بارسلونا) کاملاً هم‌نظر نبودیم، بنابراین به دنبال گزینه‌های دیگر رفتم و با متخصصان مشورت کردم. بیشتر آنها به من گفتند که به عمل جراحی نیاز ندارم. در نهایت بارسلونا به تصمیم من احترام گذاشت.»
غیبت‌های طولانی او در زمین انتقادهایی را درپی داشت و تصمیمات او زیر سوال رفت. این بازیکن توضیح داد: «مردم شروع کردند به حرف زدن، چیزهایی می‌گفتند که کاملاً درست نبود و همه چیز را گردن من می‌انداختند. مهم‌ترین چیز برایم این بود که دوباره بازی کنم. این موضوع از نظر روحی خیلی روی من تاثیر گذاشت و حتی باعث شد افسرده شوم.
تفاقات زیادی افتاد... حتی از خانه بیرون نمی‌رفتم. مردم هیچکدام این‌ها را نمی‌دانستند. آنها فکر می‌کردند اگر در شبکه‌های اجتماعی چیزی منتشر نمی‌کند، پس هیچ کاری انجام نمی‌دهد. اما من فوق‌العاده سخت کار می‌کردم. روزی دو یا سه جلسه تمرین داشتم، یک دوره آماده‌سازی داشتم... کاری که انجام می‌دادم باورنکردنی بود، عملاً هیچ زندگی‌ای نداشتم، دوستانم را نمی‌دیدم.
وقتی مطالب منتشرشده در مطبوعات را می‌خواندم، با خودم می‌گفتم: چطور ممکن است این‌طور درباره من فکر کنند؟ من این طور نیستم. پول انگیزه من نیست. فقط می‌خواستم فوتبال بازی کنم. حتی تصمیم گرفتم کارها را به شکل دیگری انجام دهم، مطابق توصیه‌هایی که به من شده بود، چون من پزشک نیستم. درباره مشکل خودم کتاب خواندم، خوردن گوشت و ماهی را کنار گذاشتم و رژیم غذایی فوق‌العاده‌ای را دنبال کردم که به کاهش التهابم کمک کرد. التهاب آن‌قدر شدید بود که مجبور شدم رژیم غذایی‌ام را تغییر دهم.»
