
به گزارش ورزش سه، مارسلو بیلسا بار دیگر ثابت کرد چرا در آمریکای جنوبی از او به عنوان سرمربی دیوانه یاد میکنند. تجربه نشان میدهد نشستهای خبری او به قدرت تحمل بالایی نیاز دارد. بیلسا به راحتی از کوره در میرود و همیشه بهانهای برای درگیر شدن با خبرنگاران پیدا میکند. نشست معارفه او در لیدز یونایتد در سال ۲۰۱۸ حدود ۸۰ دقیقه طول کشید و در تمام آن مدت، مدام از مترجم میپرسید آیا نیاز به استراحت دارد یا نه؟
این مربی آرژانتینی سابقهای طولانی در تشکیل ناگهانی جلسههای اضطراری دارد؛ نشستهایی که بدون هشدار و در اوج فشار شکل میگیرد. همین اتفاق دیشب در اروگوئه رخ داد، در زمانی که برای اولین بار از زمان حضورش روی نیمکت تیم ملی این کشور، انتقادها از بیلسا شروع شده است.
بیلسا بعد از شکست سنگین ۵-۱ مقابل آمریکا، رسانهها را را فرا خواند. پرسش طبیعی این بود: آیا او استعفا میدهد؟ بیلسا این کار را نکرد، اما آنچه رخ داد گفتوگویی طولانی، پر از چالش و درگیری و ۱۰۵ دقیقهای بود. بیلسا پرشور، سختگیر نسبت به خودش و غرق در تأملات شخصی بود. فلیپه کاردیناس از سایت اتلتیک گزارش جالبی از این نشست خبری دارد و با خواندن تحلیل به نظر میرسد که واقعا بعید است بیلسا از این بحران به راحتی عبور کند.
اروگوئه بهراحتی به جام جهانی رسیده است و همین باعث میشود نگرانیهای امروز عجیب به نظر برسد. اما کیفیت خاصی که شخصیت بیلسا در سال ۲۰۲۳ به تیم ملی اروگوئه بخشیده بود از بین رفته؛ نتایج افت کرده، گلزنی کم شده و صداهای نارضایتی در رختکن بالا گرفته است. برخی خبرنگاران حتی خواستار برکناری او شدهاند.
در اکتبر گذشته، لوئیس سوارز، مهاجمی که بیلسا او را کنار گذاشت، از تنشهای درون تیم پرده برداشت و صحبتهای فدریکو والورده، کاپیتان فعلی، آن حرفها را تأیید کرد. بااینحال بیلسا قصد رفتن ندارد؛ چشمش به جام جهانی ژوئن است و فدراسیون هم فعلاً پشت او مانده… اما آیا بیلسا میتواند از این تونل تاریک عبور کند؟
در طول نشست خبری یک ساعت و ۴۵ دقیقها در مونتهویدئو، بیلسا که به شخصیت تند و فاصله عاطفی با بازیکنان مشهور است، هیچ تلاشی برای تبرئه خود نکرد. از جمله گفت: «من تولیدکننده تنش هستم. وقتی میرسم، فضا متشنج میشود. خجولم، وسواسیام، و شبیه یک ماشین. هرجومرج را دوست ندارم. این ضعفهایم است.» سپس ادامه داد: «من سمی هستم. ارتباط با من حال آدم را بدتر میکند… فکر نکنید از این وضعیت لذت میبرم.»
او درباره انتقادهای سوارز گفت: «علناً پاسخ ندادم، اما درون تیم حرف زدیم. همه چیز گذشته و من کینهای ندارم.»
این نشست پر بود از اشارات عجیب؛ از دندان مصنوعی تا برد پیت، گاراژها، گوجهفرنگی و آواز تانگو. خبرنگاران او را به چالش کشیدند و فضای جلسه پرتنش بود.
۱۸ ماه پیش کسی حاضر نبود در قرعهکشی جام جهانی نام اروگوئه مقابل اسم تیمش قرار بگیرد ولی حالا این تیم بیش از هر صعودکننده دیگری روی لایه نازکی از یخ ایستاده است.