در شطرنج یحیی و نکونام چه گذشت؟

به گزارش ورزش سه و به نقل از ایران ورزشی ، پرسپولیس با همان سیستم و آرایش بازی با ماشین‌سازی به زمین آمد با این تفاوت که کمال کامیابی‌نیا با بازگشت به ترکیب جای حسین‌پور جوان را گرفت. در آن سو فولاد با ترکیبی کاملاً جسورانه و استفاده از چند جوان دونده بخصوص در فاز دفاعی وارد این دوئل بزرگ شد. نکونام دو مهاجم باتجربه خود بیت سعید و پریرا را روی نیمکت نشاند و در عوض با نفراتی مثل بوعذار و نامداری در خط حمله و وینگری دونده به نام حردانی که فضای پشت شجاع در دفاع چپ را نشانه گرفته بود درصدد ضربه زدن به پرسپولیس برآمد.

برخلاف انتظار پرسپولیس در همان 5 دقیقه نخست مسابقه تحت فشار قرار گرفت تا مشخص شود شکست تیم نکونام حتی بیشتر از آنچه تصور می‌شود دشوار خواهد بود. در این 5 دقیقه ریتم پرسپولیس هرگز شکل نگرفت اما این بازه زمانی برای دو بار دیگر هم تکرار شد و تازه از دقیقه 18 بود که پرسپولیس موفق به پیدا کردن ریتم مناسب بازی شد و خودش را در زمین پیدا کرد. اولین ضربه پرسپولیس به سوی دروازه حریف در دقیقه 21 رخ داد اما این شروع خوب بازی کردن تیم یحیی نبود و دوباره موتور فولاد چرخید تا میانه میدان پرسپولیس را خراب کند.

کامیابی‌نیا، بشار و نوراللهی مثلث بازنده این دقایق از بازی بودند ضمن اینکه پرسپولیس از کناره‌ها و با چهره خلاقی مثل ترابی هم توان نفوذ، کار ترکیبی و موقعیت‌سازی نداشت. بازی پرسپولیس در این نیمه دو سه مقطع هر بار به اندازه دو سه دقیقه شکل گرفت اما این برای تحت فشار گذاشتن تیم نکو کافی نبود.

در ربع پایانی مسابقه بخصوص در لحظات پایانی دوئل پرسپولیس - فولاد می‌توانست برای هر کدام یک گل بسازد اما این جنگ برابر با خلق یکی دو موقعیت نسبتاً جدی از سوی هر تیم بدون گل تمام شد.

با شروع نیمه دوم جواد نکونام  سه تغییر همزمان در ترکیب تیمش انجام داد اما هر چه از زمان بازی گذشت پرسپولیس سوار میدان شد. با بیرون رفتن نفراتی مثل بوعذار و نامداری ترابی کم کم فضای بیشتری برای نفوذ پیدا کرد و ریتم بازی پرسپولیس لحظه به لحظه تندتر شد و موقعیت‌ها از پی هم رسید.

ترابی کم کم داشت نقش خودش را پیدا می‌کرد و یک تنه تیمش را راه اندخته بود. در ربع دوم نیمه دوم پرسپولیس سه موقعیت نسبتاً خوب خلق کرد اما به یکباره مصدومیت ترابی باعث شد تا همه تصور کنند تیم یحیی دوباره می‌افتد. ترابی که از بازی بیرون رفت، بشار نقش او را برعهده گرفت و شد لیدر تهاجمی پرسپولیس ضمن اینکه وحید امیری هم آماده‌تر از آن چیزی به نظر می‌رسید که تصور می‌شد.

کم کم حرکات ترکیبی پرسپولیس با نقش آفرینی بشار و همراهی نفراتی مثل امیری، علیپور و نعمتی ریتم تندتری پیدا کرد و بعد از خلق دو موقعیت خوب سرانجام نعمتی تیمش را به آنچه استحقاق داشت رساند.

حالا پرسپولیس کار خودش را کرده بود و باید عقب می‌نشست تا از برتری خود استفاده کند. بعد از گل فضای قابل پیش‌بینی ناشی از این برتری به مدت 12-10 دقیقه شکل گرفت اما تیم نکونام موفق به خلق موقعیتی نشد و دفاع منسجم پرسپولیس هیچ روزنه‌ای باز نگذاشت.

در نقطه مقابل وقتی پرسپولیس از لاک دفاع بیرون آمد و برای گل دوم خیز برداشت آنقدر خطرناک حمله می‌کرد و موقعیت می‌ساخت که می‌شد نتیجه دو - هیچ را لمس کرد. تیم یحیی البته تا آستانه این نتیجه و تمام کردن بازی پیش رفت اما در سه موقعیت بدشانس بود و از اقبال بد و درخشش گلر حریف، تیم خوزستانی امیدوار به بازگرداندن نتیجه شد. نکونام که برعکس یحیی هر چه تیر در تیردان خود داشت را رها کرده بود در اتفاقی قابل انتظار روی دروازه پرسپولیس فشار آورد اما این برتری ده دقیقه‌ای منجر به وا دادن دفاع پرسپولیس نشد و پرسپولیس مهم‌ترین و سخت‌ترین سه امتیار خود را دشت کرد تا فقط یک گام دیگر با قهرمانی چهارم فاصله داشته باشد.