به گزارش "ورزش سه"، داستانی چنان عجیب که به مستند و کتاب تبدیل شد. کارلوس کایزر در سال 1963 متولد شد و در آکادمیهای بوتافوگو و فلامینگو پرورش یافت. بین سالهای 1979 تا 1992، ظاهراً در تیمهای بزرگسالان این دو باشگاه، پوبلا، واسکو دو گاما، آمهریکا، فلومیننسه، ایندپندینته، بانگو، الپاسو سیشوترز و گازلک آژاکسیو بازی کرد. اما این ادعا یک خطای بزرگ دارد، زیرا کارلوس انریکه راپوسو، نام واقعی او، هرگز در هیچیک از این باشگاهها بازی نکرد.
او در 13 سال فعالیت حرفهای، با ترفندها و دروغهای متعدد، به هدفش رسید: فوتبالیست بودن، بدون بازی کردن.
لقب «کایزر (قیصر)» به فرانتس بکنباوئر، ستاره آلمانی که شباهت ظاهری با او داشت، اشاره دارد. استعداد او برای رسیدن به تیمهای جوانان بوتافوگو و فلامینگو کافی بود. در 16 سالگی به پوبلا در مکزیک رفت و سپس به بوتافوگو و دوباره فلامینگو بازگشت.
بهانهاش همیشه یکسان بود: پس از درخشش در تمرینات بدنی پیشفصل که بهتنهایی انجام میداد (مشکل او نه جسمانی، بلکه فنی بود)، در تمرینات گروهی مصدومیت عضلانی را بهانه میکرد. سپس به «متخصص روحیه» تیم تبدیل میشد و به بازیکنان کمک میکرد.
کایزر در کاریزما بینظیر بود. ببتو، ستاره برزیلی، میگوید: «اگر میگذاشتی حرف بزند، کار تمام بود. تو را مسحور میکرد.» او با کارلوس آلبرتو، رناتو گائوشو، روزنامهنگاران و مدیران دوست شد. مدیران او را جذب میکردند و روزنامهنگاران داستانهای جعلی دربارهاش مینوشتند. قدرت کلام، این هافبک به ظاهر فوتبالیست را نجات میداد.
این فریبها در دهه 80، به دلیل نبود فناوری پیشرفته برای تشخیص مصدومیت و محدودیتهای ارتباطی ممکن شد. کایزر از ندانستن زبان انگلیسی سوءاستفاده میکرد و با تلفن جعلی، پیشنهادهای خارجی را شبیهسازی میکرد تا وانمود کند میخواهد در باشگاه فعلی بماند.
در بوتافوگو، پزشکی که انگلیسی بلد بود، فریبش را کشف کرد. در گازلک آژاکسیو، برای پنهان کردن ضعف فنیاش، در تمرین عمومی توپها را به سکوها شوت کرد و ادعا کرد کارلوس انریکه، قهرمان لیبرتادورس 1984 است.
بزرگترین ترسش در بانگو رخ داد، جایی که کاستور دی آندراده، رئیس و غول قمار غیرقانونی، او را «پادشاه جدید بانجو» نامید. کایزر مصدومیت دیگری جعل کرد، اما دی آندراده او را به نیمکت فرستاد. وقتی تیم بد بازی کرد، مربی او را برای گرم کردن فرستاد. کایزر با شنیدن توهین تماشاگری («دختر موبلند»)، به سکوها حمله کرد و کارت قرمز گرفت و سپس در دفتر دی آندراده با ادعای دفاع از شرافت رئیس، قراردادش را شش ماه تمدید کرد.
داستانی که فیلم شد
در سال 2018، مستند «کایزر، بزرگترین فوتبالیستی که هرگز فوتبال بازی نکرد» منتشر شد.
او در این مستند میگوید: «نمیخواستم فوتبال بازی کنم، فقط میخواستم فوتبالیست باشم. میخواستم با بازیکنان باشم و زندگی فوتبالیستی داشته باشم، بدون بازی کردن.»
او به طعنه میگوید: «سالهاست که باشگاهها بازیکنان را فریب میدهند. به یکی مثل من نیاز بود.» کایزر همچنین از علاقهاش به مهمانیها و اعتیاد صحبت کرد. از 10 سالگی که خرج خانوادهاش را میداد، از فوتبال خسته شده بود. با جعل مصدومیتها و داستانها، 13 سال بهعنوان یکی از معروفترین «فوتبالیستها» تاریخ شناخته شد، بدون اینکه حتی یک بازی انجام دهد.