یکی از احساساتی‌ترین سخنرانی‌های توپ طلا
اشک‌های دمبله به یاد پسرکی به اسم عثمان!
به گزارش "ورزش سه"، عثمان دمبله، ستاره پاری‌سن‌ژرمن، پس از انتخاب به عنوان برنده توپ طلای ۲۰۲۵، با بغضی شیرین روی صحنه رفت، در نهایت نتوانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد و حرفهایی زد که قلب هواداران فوتبال را لرزاند. شبی پر از افتخار، کمی استرس و لحظاتی سرشار از احساس، وقتی که او جام زرین فوتبال را از دستان اسطوره برزیلی، رونالدینیو دریافت کرد.
دمبله در ابتدای صحبت‌هایش گفت: "اتفاقی که الان برایم افتاد استثنایی است. واقعاً کلماتی به ذهنم نمی‌رسد که بتواند این احساس را آنطور که باید بیان کند. سالی فوق‌العاده را با پی‌اس‌جی پشت سر گذاشتم. در دوران فوتبال من اتفاقهای بزرگی رخ داده است ولی این چیز دیگری است. کمی استرس دارم، همان‌طور که می‌بینید آسان نیست."
عثمان اینطور ادامه داد: "بردن این جایزه واقعاً اتفاقی شگفت‌انگیز است. من به همه آنچه در دوران فوتبالم به دست آورده‌ام افتخار می‌کنم. می‌خواهم از پی‌اس‌جی تشکر کنم که در سال ۲۰۲۳ به سراغم آمد. این باشگاه و همه اعضایش یک خانواده فوق‌العاده‌اند. رئیس باشگاه، ناصر الخلیفی، برای من مثل یک پدر است. کادر فنی پی‌اس‌جی بی‌نظیر بودند. لوئیس انریکه هم مثل پدر دوم من است. و مهم‌تر از همه، هم‌تیمی‌هایم… در همه لحظات خوب و بد کنار من بودید. این جایزه یک افتخار فردی است، اما در حقیقت ما آن را به‌عنوان یک تیم برده‌ایم."
او سپس از مسیر فوتبالی‌اش یاد کرد و گفت: "از باشگاه‌های قبلی‌ام تشکر می‌کنم؛ از رِن، دورتموند، بارسلونا و حتی اِورو، جایی که همه چیز برای پسرک کوچکی که اسمش عثمان بود آغاز شد."
اما اوج احساسات دمبله وقتی بود که خانواده‌اش را مورد خطاب قرار داد. اینجا بود که صدایش لرزید و اشک‌هایش جاری شد: "در پایان می‌خواهم از خانواده‌ام تشکر کنم… از مادرم…" دمبله برای لحظه‌ای مکث کرده و اشک‌هایش را پاک کرد. "آنها همیشه کنارم بودند، در سخت‌ترین لحظات حمایتم کردند. همچنین از مدیربرنامه‌هایم تشکر می‌کنم که همیشه به من ایمان داشت و انگیزه می‌داد. او گفته بود روزی توپ طلا را خواهم برد. و همین‌طور از بهترین دوستم که چهار پنج سالی است همه چیز را با هم گذرانده‌ایم. در همه جا کنارم بود و تا پایان هم کنارم خواهد بود."
در آن لحظه سالن در سکوتی وهم‌آلود فرو رفت و بعد از چند ثانیه تنها صدای تشویق ممتد بود که فضا را پر کرد؛ گویی همه می‌دانستند شاهد نقطه عطفی در زندگی فوتبالی عثمان دمبله هستند: شبی که او با اشک، افتخار و قلبی سرشار از عشق، تاریخ فوتبال را لمس کرد.
