به گزارش "ورزش سه"، صفحه ورزشی روزنامه ایران در این یادداشت، به موضوعی اشاره کرده که باید با سختگیری فدراسیون فوتبال شکل دیگری پیدا کند و به این ترتیب راه بر هر اعتراضی بسته شود. البته که مرضیه جعفری یکی از بهترین مربیان زن فوتبال ایران است اما چرا فقط تیم ملی نه؟
* بخوانید:
موفقیت اخیر تیم ملی فوتبال بانوان در رقابتهای مقدماتی جام ملتهای آسیا به جای آنکه آغازگر یک مسیر شفاف و حرفهای باشد، با پرسشهای جدی درباره مدیریت فدراسیون و تضاد منافع در نیمکت تیم ملی همراه شده است.
مرضیه جعفری، سرمربی تیم ملی که پیشتر هدایت خاتون بم را بر عهده داشت، حاضر به جدایی کامل از این باشگاه نشد و فدراسیون نیز با عقبنشینی بحثبرانگیز، به او اجازه همکاری در قالب «مشاور» با خاتون بم را داد؛ عنوانی که بیش از آنکه یک نقش واقعی باشد، بیشتر شبیه به یک راهحل ظاهری برای دورزدن قانون به نظر میرسد.
این تصمیم یادآور نمونههای مشابهی است که در گذشته نیز به شکل دوگانه و سلیقهای اجرا شده است در حالی که مربیانی چون مریم آزمون مجبور به انتخاب میان تیم ملی و باشگاه شدند، حالا همان فدراسیون با توجیهی مبهم، برای جعفری استثنا قائل میشود. چنین رفتارهایی نه تنها اصل حرفهایگری را زیر سؤال میبرد بلکه نشان میدهد قوانین موجود فاقد ضمانت اجرایی و یکپارچگی هستند.
از سوی دیگر، پیامدهای این وضعیت فراتر از بحثهای اداری است. دعوت ۱۵ بازیکن کرمانی به اردوی تیم ملی شائبه جانبداری و تأثیرپذیری کادر فنی از منافع باشگاهی را تقویت میکند؛ موضوعی که میتواند به اعتماد عمومی لطمه بزند و حاشیههای بیپایانی برای تیم ملی ایجاد کند.
تیم ملی به مربیای نیاز دارد که تنها و تنها به منافع ملی بیندیشد، نه اینکه ناچار باشد میان وفاداری به باشگاه و وظایف ملی تعادل برقرار کند. فدراسیون فوتبال اگر واقعاً به رشد و اعتبار فوتبال بانوان میاندیشد، باید با شفافیت و اجرای بیتنازل قوانین، راه هرگونه دوگانگی را ببندد.