
به گزارش ورزش سه، اخراج کریستین رومرو در دقایق پایانی بازی با لیورپول، همان آنی بود که میتواند یک تیم را ویران کند. لحظهای که در بدترین زمان ممکن همهچیز را علیه تاتنهام برگرداند. درست در دقایقی که تاتنهام 10 نفره به لطف گل ریچارلیسون اختلاف را کم کرده بود و تاتنهامیها با روحیه بالا داشتند به لیورپول میتاختند، یک تصمیم بد، غیرقابلدفاع و پرهزینه، همه چیز را نابود کرد.
تاتنهام با یک گل اختلاف عقب بود، فشار میآورد و بازی در التهاب کامل جریان داشت. درست در همین لحظات حساس بود که رومرو کنترلش را از دست داد. ضربهای عصبی و بیدلیل به کوناته، در فاصلهای چند متری از داور؛ حرکتی که نه پنهان بود، نه قابل توجیه. کارت زرد دوم و اخراج.


رومرو پیش از آن هم با اعتراضهایش به گل اکیتیکه کارت گرفته بود و در آن لحظه، درحالیکه میدانست تیمش دارد میجنگد و شانس تساوی بالا است، دست به حرکتی زد که هیچ سودی نداشت. داور چارهای جز اخراج نداشت.

این اخراج، آخرین روزنههای امید اسپرز را مسدود کرد تا در نهایت اسپرز بازی را 2-1 ببازد. تاتنهام علاوه بر باخت، کاپیتانش را برای دیدار بعدی هم از دست داد؛ و این شاید سنگینترین بهای یک لحظه بیخردی بود. اخراج رومرو، خلاصهای بود از شبی که تاتنهام در آن، بیشتر از حریف، با خودش جنگید.