کد خبر : 1462586 | 30 شهریور 1396 ساعت 11:05 | 127.4K بازدید | 0 دیدگاه

لالیگای شگفت انگیز به قلم حمید رضا صدر

مگر قرار نبود رئال آن بالا باشد و بارسا این پایین؟

حمیدرضا صدر به صدرنشینی بارسا پرداخته، به نزول رئال، چرا و چگونه جای دو رقیب عوض شده؟...

مگر قرار نبود رئال آن بالا باشد و بارسا این پایین؟

به گزارش "ورزش سه"، سانتیاگو برنابئو، رئال - بتیس، دقیقه دو که رسیده دروازه کیلور ناواس با خوش اقبالی بسته مانده. کارواخال توپ شلیک شده توسط سانابریا را از روی خط دفع کرده و ناواس بلافاصله با شیرجه جانانه ای توپ را در آستانه ورود به دروازه در آغوش کشیده... زمان سپری شده و رئال فرصت های پرشماری را خلق کرده و همه را از دست داده. حسرت خورده و حسرت. رونالدو پس از پنج جلسه محرومیت بازگشته، دوازده بار توپ را به سوی دروازه شلیک کرده، بی ثمر، بی اثر.


بتیس جنگجو در دقیقه هشتاد و هفت دروازه ناواس را باز کرده، ولی داور در سوتش به علامت آفساید دمیده. سرانجام دقیقه نود و سه دقیقه و بیست ثانیه فرا رسیده و توپ آرامی وارد محوطه جریمه رئال شده و آهسته از فراز سر سرجیو راموس گذشته. گذشته و روی سر سانابریا فرود آمده. سانابریا هم با خونسردی، بی دغدغه و بی مزاحم آن را به طرف چپ دروازه کیلور ناواس کوفته. کوفته دروازه باز شده. سوت پایان به صدا درآمده. بتیس در برنابئو پیروز شده، رئال در خانه شکست خورده.

 

1234763


زیدان گفته "توپ نمی خواسته وارد دروازه شود"، گفته "بیست و شش بار فرصت باز کردن دروازه را از دست دادیم". گفته "جای نگرانی نیست"... ولی خیلی از رکوردها فرو ریخته: بتیس در برنابئو پس از نوزده سال پیروز شده. رئال پس از هفتاد و سه دیدار پیاپی گلی نزده، دقیقا پس از پانصد و دوازده روز. رئال از آوریل 2011 در سه دیدار متوالی در برنابئو پیروز نشده. قهرمان لالیگا و قهرمان اروپا غلطیده به رده هفتم لیگ، پایین تر از بارسا، پایین تر از سویا، آتلتیکو، والنسیا، سوسیداد و بتیس. فاصله خیرونا، باشگاه دیگری از کاتالونیا که در رده چهاردهم نشسته با رئال شده فقط سه امتیاز.


بارسلونا شب پیش ایبار را 1-6 له کرده... ولی مگر قرار نبوده رئال آن بالا باشد و بارسا این پایین. مگر بارسا با چالش های بزرگی دست و پنجه نرم نمی کرده؟ مگر والورده جای انریکه را نگرفته؟ مگر نیمار نرفته؟ مگر دمبله مصدوم نشده؟ مگر رای گیری استقلال کاتالان ها نزدیک نشده؟


ولی مسی آن جا بوده. آن جا بوده و چهار بار دروازه ایبار را فتح کرده. آن جا بوده و رکورد صد در صدی پیروزی بارسا در لیگ را پا برجا نگاه داشته. بدون نیمار رفته به پاریس، بدون لوییز سوارز نشسته روی نیمکت، بدون دمبله مصدوم.


راز درخشش دوباره لیونل چه بوده؟


ارنستو والورده نشان داده چرا مربی خوش قریحه ای بوده. والورده جای مسی در این فصل را تغییر داده. لیونل را از کناره میدان به وسط زمین کشانده. دمبله را - پیش از مصدومیت - در سمت راست مسی قرار داده و سمدو را پشت سر دمبله و سوارز و آلبا را در جناح چپ. مسی دوباره زهرآگین شده، نیش دار. در لیگ قهرمانان دو بار سنگر بوفون را فتح کرده و در لیگ جلو رفته و جلو. در دیدار اول برابر بتیس گلی نزده؛ ولی توپ را سه بار به تیر دروازه کوفته. سپس دو بار دروازه آلاوز را گشوده و سه بار دروازه اسپانیول را. آن هم پس از ده سال از سه گل تاریخی اش برابر رئال مادرید در 2007. زمانی که نوزده ساله بود و در نوکمپ طی تساوی 3-3 همه را میخکوب کرد. شبی که او هم پاسخ دو گل رود فن نیستلروی را داد و هم یک گل سرجیو راموس را. گل آخر او در واپسین دقایق درون دروازه ایگر کاسیاس جای گرفت. همان شبی که او در نوکمپ اعلام کرد "دوران رونالدینیو" تمام شده و "دوران مسی" آغاز شده.

 

1242239


مسی حالا به دوران پس از نیمار پوزخند زده. بارسا را برده آن بالا. با 15 امتیاز طی پنج بازی با 17 گل زده و 2 گل خورده. رئال در رده هفتم ایستاده، با 9 گل زده و 5 گل خورده.


لالیگا تازه شروع شده. زنگ فصل پر تب و تاب تازه به صدا درآمده. کشتی هنوز به آب های عمیق نرسیده.

 

حمیدرضا صدر

 

از همین نویسنده بخوانید:

 

بارسا بدون رئال و رئال بدون بارسا؟

 

باز هم کابوس: آرسنال در استمفورد بریج

 

از رئال کهکشانی تا رئال ضد کهکشانی

 

 نیمار: خروج از سایه مسی و رونالدو

 

پیراهن باشگاه سنگین‌تر است یا پیراهن ملی؟

 

قصه امروز: فوتبال همان آرزو است

 

ایتالیا2017: پسران جوانِ ونتورای کهنسال 

 

نه، این بار کسی برای ونگر دل نسوزاند

 

به یاد شکوه از دست رفته یک امپراتوری

 

رازگشایی معمای ویمبلی: تاتنهام- چلسی

 

ویژه از جزیره: من خسه هستم و تو ونگر

 

جام برای آسنسیو، چاقو برای والورده 

 

سرقت از رستوران ایتالیایی در لندن

 

آیا بارسلونا در حال فروپاشی است؟

 

چلسی و کونته: وحشت از سرنوشت آنچلوتی

 

نیمار - پاریس؛ عملیات گنگستری 2017

 

 نیمار: بی وفایی و پول پرستی یا فرار از سایه مسی؟ 

 

 چهل سالگی دیدار ایران - آرژانتین؛ جشنواره رئال 

 

گرت بیل: پسر سرگردان برنابئو

 

جنون خرید در فوتبال اروپا: خرج کن و فقط خرج!

 

مورینیو و یونایتد: فصل دوم، فصل پرواز؟

 

چلسی و دیگو کاستا: جنگ با خروس جنگی 

 

انتقال جنجالی بونوچی: چرا سرباز کهنه کار یووه راهی میلان شد؟

 

 خامس رودریگز: وداع طولانی و تلخ از نوع مادریدی

 

جان تری در آستون ویلا: نه نمی تونی از روی سایه‌ات بپری

 

 طناب داری که آرام و بی صدا بافته شد

 

پوچتینو در لبه تاریخ و رویا

 

تابستان از نوع آرسنالی؛ بهترین‌ها را از دست بده

 

سایه و روشن های یک انتقال جنجالی

 

بازگشت رونالدو به منچستر‌یونایتد: هفت پرسش

 

نگاه انتقادی اکونومیست به صعود ایران!

 

کی‌روش: از منچستر تا تهران برخلاف مسیر آب

 

وقتی عروسی به کوچه ایران رسید 

 

روزی که بلیت جام جهانی مهر باطل خورد

 

از رونالدو تا بوفون؛ از آسمان تا زمین

 

زیدان - آلگری: نیش‌ها را به هیچ بگیر

 

توخل و دورتموند: وداع سرد سرد با دیوار زرد

 

فرانچسکو توتی: پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد

 

گاسکویین 50 ساله: بدون نامه‌ای از محبوبه بی‌وفا

 

آیا دو جام یونایتد، جام های میکی ماوس بودند؟!

 

سه سقوط کرده: ونگر، گواردیولا، مورینیو

 

زیدان ماند و انریکه رفت

 

جان تری: وداع مرد احساساتی تک باشگاهه

 

چلسی 2017: دویدن دنبال باد

 

شبی در آمستردام برخلاف جریان آب

 

وقتی هیولا، سرخپوست‌ها را بلعید

 

بازنگری تاریخی‌‌ترین قهرمانی پرسپولیس؛ جام 1352

 

کسی نمی‌گفت آفتاب در مونیخ می‌درخشد 

 

مسی: خرمن آتش در میعاد

 

ال کلاسیکو: شب خوک زده با فیگو

 

تونی آدامز و سالاد فصل هجده ملیتی گرانادا

 

سی ال؛ لبخند دارودسته مادریدی

 

یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی

 

میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق

 

منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟

 

مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟

 

سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان 

 

مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول

 

قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376

 

بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...

 

سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته

 

بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی 

 

سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ

 

نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...

 

تو هم تمام شدی آقای ونگر

 

انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد‌ شد

 

خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی

 

معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد 

 

تجدید خاطره با ایکر کاسیاس

 

آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا

 

بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین

 

لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟

 

اولین توفان: وسترن در امجدیه

 

ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!

 

ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری

 

آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه

 

یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار  

 

لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور

 

از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن

 

از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش

 

رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟

 

جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار

 

از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو

 

بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ

 

یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال

 

قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها

 

فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ

 

آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟

 

آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم

 

از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن

 

لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ

 

یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی 

 

گواردیولا در باتلاق انگلیسی

 

میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه

 

ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!

 

هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد

 

ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد

 

هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین

 

تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟

 

با این بارسلونا چه باید کرد؟

 

رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق

 

هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!

 

استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟

 

 وداع با منصور پورحیدری؛ آن چروک‌های عمیق

دیدگاه‌ها