استنلی کیروش، محصول متفاوت فوتبال برزیل
از دهه هفتاد میلادی که برزیل جام ژولریمه را تصاحب کرد، بازیکنان این تیم به فوتبال ظریف و تکنیکی مشهور شدند. با این حال در سالهای اخیر فوتبال برزیل سبک دیگری از مهاجمان را تولید کرده است.
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایران ورزشی، وقتی قرار شد امیر قلعهنویی از ذوبآهن به سپاهان برود، فقط یک بازیکن را با خودش به تیم همشهری برد: استنلی کیروش. قلعهنویی در سالهای قبل عادت داشت به هر تیمی که میرفت چند بازیکن را با خودش ببرد. بازیکنانی که مناسب سبک بازی او هستند و روش کاریاش را میشناسند. این رویه معمولا عامل حساسیتزا بود و او در سالهای اخیر ترجیح داد از این کار اجتناب کند، با این حال کیروش برای این مربی باتجربه به قدری اهمیت داشت که حاشیههای انتقال این مهاجم بین دو تیم اصفهانی را به جان خرید و او را زردپوش کرد.
استنلی بیاغراق مهمترین مهره سپاهان فصل جاری است که با ایدههای تاکتیکی قلعهنویی کاملا همخوانی دارد. مهاجمی تنومند که در اکثر جنگهای هوایی موفق است و عذابی دائمی برای مدافعان حریف.
کیروش مهارت بالایی در بازی پشت به دروازه دارد و میتواند توپهای بلندی که میرسد را کنترل و به بازیکنان کناریاش برساند. قدرت شوتزنی، ضربات آخر دقیق و مهارت در ضربات ایستگاهی ویژگیهایی است که باید به توان سرزنی او اضافه کرد.
آمار فصل قبل تکرار میشود؟
استنلی کیروش در لیگ هفدهم 9 گل برای ذوبآهن زد و روی سایر گلهای تیمش هم تاثیر زیادی داشت. کیروش در پنج هفته اول لیگ برایسپاهان گلی نزد، با این حال قلعهنویی اعتمادش به او را از دست نداد و همچنان مهاجم اصلی سپاهان باقی ماند.
سرانجام در بازی هفته ششم مقابل پارس جنوبی جم کیروش در آخرین ثانیهها با ضربه سر سپاهان را از شکست نجات داد. او جمعه مقابل فولاد از روی نقطه پنالتی دومین گلش در لیگ هجدهم را زد و این نشان میدهد سرمربی سپاهان در اعتماد به او مرتکب اشتباه نشده. استنلی در هفتههایی که گل نمیزد هم با فضاسازی برای بازیکنان کناریاش نقش موثری در گلزنی آنها داشت. کافی است یادآوری کنیم ساسان انصاری، سجاد شهباززاده و مهرداد محمدی تا هفته هفتم سه گل زدهاند و سپاهان با 15 گل بهترین خط حمله لیگ را در اختیار دارد.
او در مصاحبهای که ماه گذشته داشت، درباره آمار و عملکردش در فصل جاری گفت: «مسلما رویای هر مهاجمی آقای گل شدن است، ولی خب من یک مقدار متفاوت فکر می کنم. اول هم گفتم و تکرار می کنم هدف من کمک کردن به تیم و پیروزی تیم است. ما هدفمان قهرمانی و کسب سهمیه آسیایی است.»
محصولات متفاوت کارخانه بازیکنسازی برزیل
از دهه هفتاد میلادی که برزیل جام ژولریمه را پس از کسب سه قهرمانی جهان تصاحب کرد، بازیکنان این تیم به فوتبال ظریف و تکنیکی مشهور شدند. با کنار رفتن نسل پله و جرزینیو باز هم برزیل در ادوار مختلف مهاجمان تکنیکی زیادی داشت. زیکو، روماریو، بهبهتو، ریوالدو، رونالدو و رونالدینیو مهاجمان بعدی برزیل بودند.
فرد، مهاجم برزیل در جام جهانی 2014
با این حال در سالهای اخیر فوتبال برزیل سبک دیگری از مهاجمان را تولید کرده که بیشتر از تکنیک به خاطر بدن عضلانی و بازی فیزیکی شهرت دارند. در جام جهانی 2014 مهاجم اصلی برزیل «فرد» بود که بیش از تکنیک و ظرافت به فرصتطلبی و سرزنی شهرت داشت. جو و هالک، دو مهاجم دیگر برزیل هم کم و بیش ویژگیهای مشابهی داشتند.
هالک با اندام تنومندش شباهتی به مهاجمان کلاسیک برزیلی ندارد و او را بیشتر با شوتهای هولناکش میشناسند. جو هم مشترکات زیادی با اسلافش نداشت؛ مهاجم قدبلند و سرزنی بود که در منچسترسیتی مثل تیم ملی برزیل نتوانست موفق شود.
هالک، مهاجم برزیل در جام جهانی 2014
براندائو، یکی دیگر از برزیلیهای قدبلند و سرزن، ولی کند و با تکنیکی معمولی بود که مدتی در مارسی بازی کرد و بعد از آن چند سالی در تیمهای دیگر لیگ فرانسه از جمله سنتاتین حضور داشت.
براندائو، مهاجم سابق مارسی
تیته در جام جهانی 2018 دوباره برزیل را با مهاجمان تکنیکی به زمین فرستاد و بازیکنان زهردار و سریعی مثل نیمار، گابریل ژسوس، کوتینیو و فیرمینو بازی میکردند. با این حال مهاجمانی با ویژگیهای استنلی کیروش به بخش مهمی از صادرات فوتبال برزیل تبدیل شدهاند که حتی اگر نتوانند به بالاترین سطح برسند، در لیگهای درجه دوم اروپا و آسیا بازی میکنند.