تساوی‌های آزاردهنده بدون‌گل در پنج هفته اول لیگ برتر
نصف بازی‌ها مساوی‌اند، بعضی‌ها مساوی‌ترند!
به گزارش ورزش سه، هفته پنجم لیگ ایران هفته‌ای به شدت کم‌گل با فقط 6 گل در 8 بازی بود! لیگ برتر ایران در شروع فصل جاری، جدا از مشکلات زیرساختی، مزمن، ریشه‌ای و اساسی و حواشی همیشگی آن، هفته‌های به‌شدت کم‌گلی را با تساوی‌های کسل‌کننده و آزاردهنده سپری می‌کند. این حجم از تساوی‌های خسته‌کننده به‌خصوص بازی‌های بدون‌گل، ما را بر آن داشت که قیاسی تطبیقی میان دو سطح از لیگ ایران با لیگ‌های معتبر و متوسط در سرتاسر جهان داشته باشیم. با این سؤال که آیا نرخ تساوی‌های لیگ ایران به‌ویژه بازی‌های بدون گل تناسبی با دیگر لیگ‌های معتبر و متوسط جهان و منطقه دارد یا خیر؟
جدول زیر مقایسه‌ای میان دو لیگ ایران با یازده نمونه انتخابی را نشان می‌دهد.
مقایسه نرخ تساوی در لیگ ایران و سایر لیگ‌ها
در لیگ ایران در 40 بازی برگزار شده تا اینجا 20 بازی به تساوی رسیده است که حکایت از نرخ 50 درصدی بازی‌های مساوی دارد. از این تعداد تساوی، 8 بازی با تساوی بدون گل همراه بوده است. نگاهی به تعداد گل زده در این 5 هفته هم نشان دهنده این است که لیگ بسیار کم‌گل و کسالت‌باری در جریان است. متوسط گل‌های رد و بدل شده لیگ برتر ایران 1.75 گل برای هر بازی است که نرخ بسیارپایینی برای یک لیگ یا تورنمنت فوتبالی محسوب می‌شود. در سطح دوم فوتیال باشگاهی ایران یعنی لیگ آزادگان وضعیت حتی از این هم وخیم‌تر است، از 54 بازی برگزار شده 21 بازی مساوی شده که از آن میان 15 بازی با مساوی صفر- صفر به پایان رسیده است.
این در حالی است که مثلاً در چمپیونشیپ انگلیس و اردیویسه هلند دوستداران فوتبال شاهد به ثمر رسیدن بیش از 200 گل در هفته‌های آغاز لیگ بوده‌اند.
مقایسه انجام شده میان دو لیگ سطح یک و دو ایران (لیگ برتر و لیگ آزادگان) با یازده نمونه انتخابی از برترین لیگ‌ها و همسایگان ایران حاکی از آن است که تعداد گل رد و بدل شده در هر دولیگ ایران زیر متوسط دو گل در هر مسابقه است در هر حالی که در سایر لیگ‌ها این میزان در همان هفته‌های آغازین به حدود 3.5 هم رسیده است. بوندسلیگای آلمان، اردیویسه هلند، لیگ ستارگان قطر و لیگ حرفه‌ای عربستان چهار لیگی هستند که مسابقات پرگلی را در هفته‌های نخست پشت سر گذاشته‌اند و میانگین گل بالای عدد 3 را ثبت کرده‌اند. به عبارتی در هر بازی از این چهار لیگ به طور متوسط بیش از 3 گل به ثمر می‌رسد. این نرخ در لیگ برتر ایران 1.75 و در لیگ آزادگان 1.3 است.
از نظر تعداد بازی‌های مساوی نرخ تساوی در لیگ برتر ایران 50 درصد است که با اختلاف از تمام لیگ‌های دیگر بالاتر است. به طور طبیعی این نرخ در لیگ‌های معتبر اروپایی و سایر لیگ‌های آسیایی با اختلافی نه چندان زیاد حدود 20 درصد است.
هیچ - هیچ و دیگر هیچ!
اما نکته آزاردهنده دیگر تعداد فراوان بازی‌های بدون‌گل است. نکته جالب توجه اردیویسه هلند است که با "صفر" بازی بدون‌گل بهترین وضع را در این مقایسه دارد. در 63 بازی برگزار شده در لیگ هلند هیچ مسابقه‌ای صفرصفر نشده و بیننده به طور میانگین در هر بازی 3.3 گل دیده است. مشاهده می‌شود نرخ بازی‌های بدون گل به طور نرمال در سایر لیگ‌ها عددی کمتر از 5 درصد است و به ندرت به 10 درصد می‌رسد. این در حالی است که در ایران 20 درصد بازی‌های لیگ برتر و حدود 28 درصد بازی‌های لیگ آزادگان در طی نود دقیقه هیچ گلی در بر ندارند!
بنابراین به طور کلی، می‌توان نتیجه گرفت فوتبال ایران، در قیاس با حتی کشورهای همسایه، هم کمتر گل دارد و هم بیشتر تساوی بدون گل.
تنها نکته مثبت!
فارغ از جذابیت اندک بازی‌های برگزار شده تا امروز، وجه مثبت این تقسیم افراطی امتیازات در هفته‌های نخست، اختلاف ناچیز تیم‌ها و امید فراوان تیم‌ها به‌خصوص تیم‌های پایین‌رده به هفته‌های پر تعداد باقی‌مانده پیش‌روست. در جدول رده‌بندی حضور دو تیم 8 امتیازی تراکتور و گل‌گهر در صدر جدول و 4 تیم 7 امتیازی در تعقیب آن‌ها نشان می‌دهد امتیازات زیادی بین تیم‌ها در همین 5 هفته ابتدایی تقسیم شده است. علاوه بر آن، فاصله صدر تا قعر جدول در 5 هفته سپری شده فقط 6 امتیاز است.
چرا این همه صفرصفر؟
در تحلیل آمار و نتیجه‌گیری حاصل از آن می‌توان دلیل این تعداد بالای تساوی به خصوص بازی بدون گل را "ترس و احتیاط بیش از حد کادر فنی" دانست.
هزینه‌های سنگین تیم‌ها در ابتدای فصل، ریسک‌ناپذیری مربی، تزلزل و عدم‌ثبات نیمکت‌ها به علت بی‌صبری مدیران باشگاه‌ها در فرصت دادن بیشتر به مربیان، فرهنگ تاکتیکی دفاعی نسل جدید مربیان و در آخر شاید وجود بقایا و میراث فنی مربی اسبق تیم ملی می‌تواند از مهم‌ترین دلایل ثبت چنین آماری باشد.
مخاطب محترم ورزش سه، به نظر شما علت این تعداد بازی مساوی و به خصوص مساوی بدون‌گل در لیگ ایران چیست؟
حرف آخر
آنچه که اکنون مهم است توجه کادر فنی تیم‌ها به از دست رفتن روزافزون تماشاگران این سرمایه‌های انسانی فوتبال ملی است. تجربه سالیان اخیر نشان داده تماشاگر فوتبال به هیچ قیمتی سبک بازی محتاطانه و همراه با ترس را دوست ندارد. در شرایطی که فوتبال ایران دست‌به‌گریبان مسائل کلان زیرساختی از قبیل مسائل مالی، حق پخش تلویزیونی، کمبود ورزشگاه مناسب و ... است حداقل انتظار تماشاگر این است که این تعداد بازی بدون‌گل و خسته‌کننده آن هم در یک هفته از مسابقات نبیند.
