آسمان ابری اروپا برای تیم‌های انگلیسی و ایتالیایی

به گزارش "ورزش سه"، با حذف سیتیزن ها، دومین و شاید پر امیدترین نماینده فوتبال جزیره نیز از لیگ قهرمانان فصل جاری خداحافظی کرد تا انگلیسی ها، رویاهای خود را برای قهرمانی در وقت دیگری جستجو کنند.

اگرچه لسترسیتی نیز عملکرد قابل احترامی تا این مقطع از سال ارائه داده است، اما خیال مواجهه با غول هایی مانند بارسا، رئال و بایرن و قهرمانی، شاید کمی متمایل به یک رویا پردازی خوش باورانه باشد.

در جمع 16 تیم، آرسنال و سیتی نیز به عنوان نمایندگان جزیره حضور داشتند که توپچی ها با تکرار شکست های پرگل فصول اخیر، خیلی زود راه خانه را در پیش گرفتند و حذف سیتی پر مهره، میخ دیگری بر تابوت عملکرد ضعیف انگلیسی ها در یک دهه اخیر بود.

سران متمول نیمه آبی رنگ شهر منچستر امیدوار بودند تا با استخدام متخصص حضور در مراحل نهایی لیگ قهرمانان، در فصل جاری باز هم به جمع 4 تیم پایانی برسند اما عملکرد فاجعه بار مدافعان سیتی و دریافت مجموعا 16 گل در لیگ قهرمانان فصل جاری (10 گل در مرحله حذفی و 6 گل در دیدار برابر موناکو)، نشان داد که آنها تیمی در قامت مدعی فصل جاری نیستند و باید آرزوهای خود را در فصول دیگری جستجو کنند.

اما اوضاع در شرق اروپا نیز همینگونه است. نمایندگان آتزوری در فصول اخیر عملکرد نا امید کننده ای در لیگ قهرمانان داشته اند و تنها یوونتوس سکاندار امید تیم های باشگاهی در این کشور پرافتخار در عرصه ملی و باشگاهی بوده است.

در فصل جاری، یوونتوس و ناپولی موفق شدند به جمع 16 تیم نهایی صعود کنند اما قرعه بد ناپولی باعث شد تا آنها علیرغم ارائه نمایشی قابل قبول برابر رئال مادرید، در مجموع از دور مسابقات حذف شوند تا تنها شاگردان آلگری، امید اصلی لاجوردی پوشان برای فتح لیگ قهرمانان بعد از 7 سال توسط ایتالیا لقب بگیرند.

از فصل 2012-2011 تاکنون، از مجموع 48 تیم راه یافته به مرحله یک چهارم نهایی این 6 فصل، سهم فوتبال جزیره تنها 5 و ایتالیا تنها 4 نماینده بوده است که مقایسه این کارنامه با افتخارات 3 دهه قبل، اوضاع اسفناک باشگاهی در این دو لیگ پرافتخار را نمایان می سازد.

در دهه 70 و 80، لیورپول به عنوان پرچمدار فوتبال جزیره در جام باشگاه های اروپا حکمرانی می کرد و تیم هایی ماند ناتینگهام فارست و آستون ویلا نیز در سطح قاره موفق به کسب جام می شدند. در دهه های بعد، یونایتدها نیز به جمع افتخارآفرینان انگلیسی اضافه شدند و در طی 3 دهه 80، 90 و دهه ابتدایی هزاره جدید، 7 قهرمانی برای فوتبال جزیره به ارمغان آوردند.

اما در سالهای اخیر و با قدرت گرفتن تیم های متمولی مانند چلسی و سیتی، بارها نمایندگان سنتی انگلیس حتی در رسیدن به مرحله نهایی نیز ناکام بوده اند و آنها در دهه دوم قرن معاصر تنها یک بار و با چلسی طعم شیرین قهرمانی را چشیده اند و بعد از فصل 2012 که به قهرمانی آبی های لندن منتج شد، آنها حتی یک فینالیست هم در لیگ قهرمانان نداشته اند.

اما اوضاع برای تیم های سری آ نیز چندان متفاوت نیست. بعد از 4 قهرمانی میلان و اینتر در دهه 60 میلادی، آنها در سه دهه 80، 90 و دهه اول قرن معاصر، 8 بار فاتح لیگ قهرمانان شدند که از جمع این جام ها، 5 قهرمانی سهم میلان، 2 جام سهم یووه و یکی برای اینتر تحت هدایت مورینیو در سال 2010 بود که آخرین افتخار آفرینی لاجوردی پوشان در اروپا به شمار می آید.

بعد از فتح جام توسط نراتزوری ها، نمایدگان ایتالیا تنها یک بار و 2 فصل پیش توسط یوونتوس به فینال راه یافتند که آنجا نیز بارسلونا سد بزرگی برای تاجگذاری فوتبال آتزوری در قاره سبز شد.

این در حالیست که در سالهای نه چندان دور، ایتالیا و انگلیس هر کدام داشتن 3 نماینده در بین 4 تیم پایانی لیگ قهرمانان را نیز تجربه کرده اند. این اتفاق در سال 2003 با حضور میلان، اینتر و یووه برای ایتالیا و در فصل 2008 با یونایتد، چلسی و آرسنال برای فوتبال جزیره رخ داده است.

طی سالهای اخیر، فوتبال اسپانیا سلطه قابل توجهی بر لیگ قهرمانان داشته و در هزاره جدید، آنها طی این 16 فصل 8 قهرمانی را به تنهایی به خود اختصاص داده اند که سهم بلوگرانا و لوس بلانکوس هر کدام 4 عنوان بوده است.

سه قهرمانی متوالی از دو غول متمول لاروخا در سالهای اخیر بیانگر آن است که تفاوت معناداری بین قدرت های سنتی ابتدای قرن جدید ایجاد شده است و فوتبال اسپانیا به کلی راه خود را از ایتالیا و انگلیس جدا کرده است.

با این تفاسیر، حضور سرمربیان سرشناس و تاکتیکی فوتبال دنیا در لیگ جزیره این نوید را به هواداران این لیگ می دهد که در آینده ای نزدیک شاهد بازگشت غول های سنتی اروپا از جمله یونایتد و لیورپول باشیم و شاید چلسی تحت هدایت کونته نیز در فصل آتی از شانس های قهرمانی به شمار آید.

از آن سو در فوتبال تک بعدی ایتالیا با یکه تازی یوونتوس، ورود سرمایه گذاران آسیایی هواداران این کشور را امیدوار ساخته تا با بازیابی قدرت هایی مانند میلان و اینتر، باز هم شاهد حکمرانی دهه 90 آنها در فوتبال قاره سبز خواهیم بود.

اما به هر حال و با مرور نتایج در می یابیم که آسمان سالهای اخیر فوتبال جزیره و آتزوری به شدت ابری به نظر می رسد.

آریا فاطمی مقدم