کد خبر : 1467523 | 23 مهر 1396 ساعت 10:34 | 35.7K بازدید | 0 دیدگاه

سری آ؛

یووه چرا و چگونه برابر لاتزیو مات شد؟

حمیدرضا صدر به شکست یوونتوس در خانه برابر لاتزیو پرداخته، به نبردهای داغ سری آ...

یووه چرا و چگونه برابر لاتزیو مات شد؟

به گزارش "ورزش سه"، دیدار بزرگ هفته به سری آ تعلق داشت، به نبرد نفس گیری در هر دو نیمه تا واپسین ثانیه ها، تا آخرین ضربه نواخته شده به توپ. تا مات شدن راه راه پوش های سیاه و سپید... بازی که تمام شد یوونتوس در خانه مغلوب لاتزیو شده بود. همان بعد از ظهر رم هم در خانه برابر ناپولی زانو زده بود تا جدول ترکیب نامانوسی بگیرد: ناپولی با بیست و چهار امتیاز در صدر و یووه با نوزده امتیاز در رتبه دوم، بالاتر از اینتر و لاتزیو.

 

قهرمان شش ساله سری آ نخستین شکست فصل را پذیرفته و یکی از صفرهای جدول سری آ پاک شده بود. آخرین باری که بانوی سالخورده طی رقابت های سری آ در خانه شکست خورده بود کی بود؟

 

دو سال از آن زمان سپری شده. از اگوست 2015 که یووه در نخستین بازی فصل برابر اودینزه در تورین زانو زد. مردان راه راه پوش سیاه و سپید طی پنجاه و هفت بازی خانگی طعم سقوط را نچشیده بودند. پنجاه بار برده و هفت بار به تساوی دست پیدا کرده بودند. با این وصف در دام لاتزیو گرفتار شدند. همان لاتزیویی که در سوپر کاپ هم آنها را 2-3 شکست داده بود. همان لاتزیویی که زنگ خطر را به صدا درآورده بود.

 

قرار گرفتن زوج کیلینی - بارزاگلی در قلب دفاع جای کیلینی - بن عطیه در بازی پیشین دلگرم کننده به نظر می رسید، ولی روی آوردن به سیستم 3-3-4 مخاطره آمیز بود. شش مرد میانی لاتزیو در سیستم 1-1-5-3  کارساز بودند: لیوا، پارولو، میلینکوویچ ساویچ، ماروسیچ و لولیچ پشت سر لوییز البرتو و همه آنها پشت سر چیرو ایموبیله. در چنین مصافی سه مرد میانی یووه، ماتیودی و رودریگو بنتانکور و خدیرا پشت سر ماندزوکیچ و هیگواین و داگلاس کاستا به رغم آغازی خوب تدریجا میدان را به مردان پایتخت واگذار کردند.

 

آن چه بر سکوها می گذشت خبر از بی تابی در صف مردان بانوی سالخورده می داد. وقتی داگلاس کاستا در نیمه نخست دروازه لاتزیو را پس از شوت خدیرا گشود دوربین سکوها را نشانه رفت. جایی که پاول ندود معاون رئیس هیئت مدیره یووه همراهانش را از فرط شادی مفرط در آغوش کشیده و فریاد شادی سر داده بود. ولی نیمه دوم برای یووه با کابوس آغاز شد و با کابوس هم به پایان رسید.

 

1247194

 

چیرو ایموبیله دروازه بوفون را دو دقیقه پس از آغاز نیمه دوم باز کرد، با خونسردی، با اعتماد به نفس، با ضربه دقیق زمینی اش جلوتر از دفاع عقب مانده یووه. او هفت دقیقه بعد با پاس میلینکوویچ ساویچ دوباره به قلب دفاع یووه تاخت. جلوتر از کیلینی و بارزاگلی رو در روی بوفون قرار گرفت که سرنگونش کرد تا ماتزولنی، داور دیدار نقطه پنالتی را نشان دهد. او پشت توپ ایستاد و گل دوم لاتزیو را زد تا کسی جمله "ماهی بزرگ در یک استخر کوچک" را خطاب به او تکرار نکند. او طی هفت دقیقه چهاردهمین و پانزدهمین گلش در این فصل را وارد دروازه یووه کرده بود.

 

 

آلگری بلافاصله  به دو تغییر دست زد تا روند بازی را تغییر دهد. برنادرچی بلافاصله جای داگلاس کاستا را گرفت و دیبالا جای خدیرا را. یووه به سیستم 1-3-2-4 روی آورد و روند بازی وارونه شد. حمله های یووه بی ثمر ماند و بوفون برابر یکی از ضد حمله های جانانه لاتزیو یک تنه دروازه را حفظ کرد. همه اینها به درام دقایق پایانی گره خوردند. با شمردن ثانیه های نفس گیر پایانی، با درامی پرتب و تاب.

 

عقربه دقیقه 90 را پشت سر گذاشت، ولی نمایش تمام نشده بود. عقربه دقیقه 96 را نشان داد که پاتریچ، برنداردچی را درون محوطه سرنگون کرد و ماتزولنی گیج شده نتوانست تصمیم بگیرد نقطه پنالتی را نشان دهد یا ندهد؟ او با مرور صحنه توسط مردان کنار میدان سرانجام نقطه پنالتی را نشان داد. عقربه روی دقیقه 98 بود که دیبالا پشت توپ ایستاد. دیبالا در دیدار پیشین یووه در سری آ طی تساوی 2-2 برابر آتالانتا در دقیقه 84 ضربه پنالتی را بر باد داده بود. انتخاب او برای نواختن آن ضربه جدل آور بود. او پشت توپ ایستاد. آخرین ضربه نواخته شده به توپ به او تعلق داشت. او این جا هم ضربه اش را با شیرجه توماس استرا کوشا رومانیایی - سنگربان محبوب دینو زوف - بر باد داد. بر باد داد تا یووه نخستین شکست فصل در لیگ را بپذیرد... آلگری می گفت پنج امتیاز را با ضربه های پنالتی از دست داده. می گفت دو سال پیش دوازده امتیاز عقب افتاده بودند و قهرمان شدند. می گفت و می گفت... ولی چهار گل خورده در لیگ طی دو دیدار هشدار دهنده بودند. همین طور خط میانی نزول کرده که نشانی از مردان جنگجوی شش دهه بالانشینی ندارد. همین طور سنگینی بار بر دوش بوفون پا به سن گذاشته.

 

در سوی دیگر مردان سیمونه اینزاگی در جایی پیروز شدند که پیروز شدن آسان نبوده. برای رویابینی از نوع لاتزیویی در پرواز به سوی قهرمانی باید صبر کرد. همه اینها یعنی رقابت های بالای جدول سری آ پس از سال ها پرطراوت شده اند و چقدر فوق العاده.

حمیدرضا صدر

 

 

از همین نویسنده بخوانید:

 

این یعنی برایم همه چیز...

 

 شب تلخِ تلخ تاریخ فوتبال آمریکا

 

همان معمار همیشگی، همان رهبر ارکستر نکته بین

 

من مرد خداحافظی همیشگی نیستم....

 

روزی روزگاری رنگ نارنجی ....

 

مسی گرافیکا یا این که چرا عاشق فوتبال هستیم

 

 میلان؛ آتش گرفتن تیم کاغذی

 

مورینیو - گواردیولا: جنگ قدیمی را از سر بگیر

 

بارسا بدون رئال و رئال بدون بارسا؟

 

باز هم کابوس: آرسنال در استمفورد بریج

 

از رئال کهکشانی تا رئال ضد کهکشانی

 

 نیمار: خروج از سایه مسی و رونالدو

 

پیراهن باشگاه سنگین‌تر است یا پیراهن ملی؟

 

قصه امروز: فوتبال همان آرزو است

 

ایتالیا2017: پسران جوانِ ونتورای کهنسال 

 

نه، این بار کسی برای ونگر دل نسوزاند

 

به یاد شکوه از دست رفته یک امپراتوری

 

رازگشایی معمای ویمبلی: تاتنهام- چلسی

 

ویژه از جزیره: من خسه هستم و تو ونگر

 

جام برای آسنسیو، چاقو برای والورده 

 

سرقت از رستوران ایتالیایی در لندن

 

آیا بارسلونا در حال فروپاشی است؟

 

چلسی و کونته: وحشت از سرنوشت آنچلوتی

 

نیمار - پاریس؛ عملیات گنگستری 2017

 

 نیمار: بی وفایی و پول پرستی یا فرار از سایه مسی؟ 

 

 چهل سالگی دیدار ایران - آرژانتین؛ جشنواره رئال 

 

گرت بیل: پسر سرگردان برنابئو

 

جنون خرید در فوتبال اروپا: خرج کن و فقط خرج!

 

مورینیو و یونایتد: فصل دوم، فصل پرواز؟

 

چلسی و دیگو کاستا: جنگ با خروس جنگی 

 

انتقال جنجالی بونوچی: چرا سرباز کهنه کار یووه راهی میلان شد؟

 

 خامس رودریگز: وداع طولانی و تلخ از نوع مادریدی

 

جان تری در آستون ویلا: نه نمی تونی از روی سایه‌ات بپری

 

 طناب داری که آرام و بی صدا بافته شد

 

پوچتینو در لبه تاریخ و رویا

 

تابستان از نوع آرسنالی؛ بهترین‌ها را از دست بده

 

سایه و روشن های یک انتقال جنجالی

 

بازگشت رونالدو به منچستر‌یونایتد: هفت پرسش

 

نگاه انتقادی اکونومیست به صعود ایران!

 

کی‌روش: از منچستر تا تهران برخلاف مسیر آب

 

وقتی عروسی به کوچه ایران رسید 

 

روزی که بلیت جام جهانی مهر باطل خورد

 

از رونالدو تا بوفون؛ از آسمان تا زمین

 

زیدان - آلگری: نیش‌ها را به هیچ بگیر

 

توخل و دورتموند: وداع سرد سرد با دیوار زرد

 

فرانچسکو توتی: پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد

 

گاسکویین 50 ساله: بدون نامه‌ای از محبوبه بی‌وفا

 

آیا دو جام یونایتد، جام های میکی ماوس بودند؟!

 

سه سقوط کرده: ونگر، گواردیولا، مورینیو

 

زیدان ماند و انریکه رفت

 

جان تری: وداع مرد احساساتی تک باشگاهه

 

چلسی 2017: دویدن دنبال باد

 

شبی در آمستردام برخلاف جریان آب

 

وقتی هیولا، سرخپوست‌ها را بلعید

 

بازنگری تاریخی‌‌ترین قهرمانی پرسپولیس؛ جام 1352

 

کسی نمی‌گفت آفتاب در مونیخ می‌درخشد 

 

مسی: خرمن آتش در میعاد

 

ال کلاسیکو: شب خوک زده با فیگو

 

تونی آدامز و سالاد فصل هجده ملیتی گرانادا

 

سی ال؛ لبخند دارودسته مادریدی

 

یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی

 

میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق

 

منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟

 

مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟

 

سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان 

 

مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول

 

قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376

 

بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...

 

سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته

 

بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی 

 

سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ

 

نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...

 

تو هم تمام شدی آقای ونگر

 

انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد‌ شد

 

خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی

 

معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد 

 

تجدید خاطره با ایکر کاسیاس

 

آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا

 

بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین

 

لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟

 

اولین توفان: وسترن در امجدیه

 

ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!

 

ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری

 

آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه

 

یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار  

 

لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور

 

از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن

 

از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش

 

رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟

 

جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار

 

از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو

 

بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ

 

یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال

 

قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها

 

فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ

 

آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟

 

آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم

 

از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن

 

لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ

 

یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی 

 

گواردیولا در باتلاق انگلیسی

 

میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه

 

ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!

 

هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد

 

ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد

 

هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین

 

تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟

 

با این بارسلونا چه باید کرد؟

 

رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق

 

هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!

 

استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟

دیدگاه‌ها