آنالیز ویژه، خستگی حریفان بعدی تیم ملی

ایران و مصر خوش‌سفرترین تیمهای جام جهانی!

هر تیم در جام جهانی چه میزان مسافت را طی خواهد کرد؟ کدام تیم بیشتر خسته خواهد شد؟ وضعیت تیم ملی ایران چگونه خواهد بود؟

به گزارش ورزش سه، در حالی که حدود یک هفته از انتشار داده‌های منتشرشده از مسافت طی‌شده تیم‌ها در مرحله گروهی جام جهانی، تصویری متفاوت از سختی یا سهولت قرعه تیم‌ها ارائه می‌دهد؛ تصویری که فراتر از نام حریفان، به عامل مهم «سفر» و فشار فیزیکی ناشی از آن اشاره دارد.

بر اساس این آمار، تیم ملی ایران در گروه G مجموعاً حدود ۱۵۵۳ کیلومتر سفر خواهد داشت؛ عددی که ایران را در جمع کم‌مسافت‌ترین تیم‌های کل تورنمنت قرار می‌دهد. مقایسه این عدد با بلژیک، دیگر تیم شاخص این گروه، اختلاف معناداری را نشان می‌دهد؛ بلژیک بیش از ۳۲۹۷ کیلومتر جابه‌جا می‌شود، یعنی بیش از دو برابر ایران. حتی نیوزیلند نیز با حدود ۱۷۴۴ کیلومتر سفر، شرایط سخت‌تری نسبت به شاگردان امیر قلعه‌نویی دارد.

در مقیاس کل جام جهانی، ایران از این نظر به تیم‌هایی چون فرانسه، سنگال، نروژ و پاناما نزدیک است؛ تیم‌هایی که همگی زیر ۶۰۰ کیلومتر سفر دارند یا اختلاف اندکی با ایران دارند. این در حالی است که تیم‌هایی مانند الجزایر، برنده پلی‌آف یوفا A یا برنده پلی‌آف یوفا D مجبور به طی مسافت‌هایی بالای ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ کیلومتر هستند.

مقایسه آسیایی‌ها؛ ایران جزو برندگان پنهان قرعه
نگاهی به تیم‌های آسیایی حاضر در این جدول، جایگاه ایران را برجسته‌تر می‌کند. ژاپن حدود ۱۶۸۰ کیلومتر سفر دارد، کره جنوبی ۶۳۷ کیلومتر، عربستان ۲۰۸۲ کیلومتر، قطر ۱۵۱۷ کیلومتر، استرالیا ۱۳۳۳ کیلومتر، ازبکستان ۲۳۳۸ کیلومتر و اردن ۲۳۱۲ کیلومتر.

در این مقایسه، تنها کره جنوبی شرایط بهتری نسبت به ایران دارد و سایر تیم‌های آسیایی، مسافت بیشتری را نسبت به ملی‌پوشان ایران طی خواهند کرد. این موضوع، به‌ویژه در تورنمنتی فشرده که فاصله بازی‌ها کوتاه است، می‌تواند در ریکاوری، کیفیت تمرین و حتی تمرکز ذهنی بازیکنان تأثیرگذار باشد.

مدعیان قهرمانی؛ شانس عالی فرانسه
در میان مدعیان سنتی قهرمانی، فرانسه یکی از تیم‌هایی است که از نظر سفر و برنامه مسابقات شرایطی تقریباً ایده‌آل دارد. خروس‌ها با مجموع سفری نزدیک به ۵۴۰ کیلومتر، جزو کم‌مسافت‌ترین تیم‌های جام جهانی هستند و همین موضوع، در کنار ثبات فنی و تجربه بالای بازیکنان، این تیم را به یکی از خطرناک‌ترین مدعیان تبدیل می‌کند. فرانسه از نظر فشار فیزیکی بیرون از زمین، تقریباً با هیچ مانعی روبه‌رو نیست.

انگلیس، پرتغال و اسپانیا هر سه در میانه جدول سفر قرار می‌گیرند؛ نه امتیاز ویژه‌ای دارند و نه دچار فشار شدید هستند. انگلیس با حدود ۲۷۷۰ کیلومتر سفر، پرتغال با ۱۵۴۴ کیلومتر و اسپانیا با ۲۳۶۳ کیلومتر، بیشتر درگیر کیفیت فنی و مدیریت مسابقات خواهند بود تا مسائل لجستیکی. برای این تیم‌ها، قرعه جغرافیایی نقش تعیین‌کننده‌ای ندارد و سرنوشت‌شان بیشتر به فرم ستاره‌ها و عمق ترکیب وابسته است.

در این میان، برزیل و آلمان شرایط متفاوت‌تری دارند. برزیل با سفری نزدیک به ۱۷۶۰ کیلومتر هنوز در محدوده قابل‌قبول قرار دارد، اما آلمان با بیش از ۲۶۳۰ کیلومتر جابه‌جایی، جزو تیم‌هایی است که باید مدیریت ریکاوری را جدی بگیرد. با این حال، تجربه تورنمنتی این دو تیم باعث می‌شود فشار سفر به‌تنهایی نتواند آن‌ها را از جمع مدعیان خارج کند؛ هرچند در مراحل بالاتر، جزئیات همین‌چنینی می‌تواند تعیین‌کننده شود.

پیش از ادامه بحث، برنامه بازیهای گروه ایران را ببینید:

بازی اول
ایران – نیوزلند (لس آنجلس) | ۰۴:۳۰ صبح سه‌شنبه ۲۶ خرداد
بلژیک – مصر (سیاتل)| ۲۲:۳۰ دوشنبه ۲۵ خرداد

بازی دوم
ایران – بلژیک (لس آنجلس)| ۲۲:۳۰ یکشنبه ۳۱ خرداد
مصر – نیوزلند (ونکوور) | ۰۴:۳۰ صبح دوشنبه ۱ تیر

بازی سوم
ایران – مصر (سیاتل) | ۰۶:۳۰ صبح شنبه ۶ تیر
بلژیک – نیوزلند (ونکوور) | ۰۶:۳۰ صبح شنبه ۶ تیر

برنامه بازی‌ها؛ تمرکز ایران روی دو شهر مشخص
ایران هر سه دیدار خود را تنها در دو شهر برگزار می‌کند؛ دو بازی در لس‌آنجلس و یک مسابقه در سیاتل. دیدار نخست برابر نیوزیلند در لس‌آنجلس برگزار می‌شود و نکته جالب این است که بازی دوم مقابل بلژیک نیز دوباره در همین شهر و ساعت ۲۲:۳۰ یکشنبه ۳۱ خرداد انجام خواهد شد.

تنها جابه‌جایی ایران، سفر از لس‌آنجلس به سیاتل برای دیدار پایانی برابر مصر است. این یعنی تیم ملی، بدون سفرهای رفت‌وبرگشتی طولانی، می‌تواند برنامه تمرینی و ریکاوری خود را با ثبات بیشتری مدیریت کند. البته فاصله بین لس آنجلس و سیاتل کم نیست اما به هر حال باتوجه به مسیر سایر تیمها، ایران از امتیاز ویژه در این جام برخوردار خواهد بود و میتواند

بلژیک و نیوزیلند؛ مسیرهای متناقض و خسته‌کننده
در مقابل، بلژیک مسیر پیچیده‌تری دارد. این تیم بازی اول خود مقابل مصر را در سیاتل انجام می‌دهد، سپس برای بازی دوم راهی لس‌آنجلس می‌شود و در نهایت برای دیدار سوم مقابل نیوزیلند باید به ونکوور سفر کند؛ مسیری چندمرحله‌ای که فشار سفر را به‌وضوح افزایش می‌دهد.

نیوزیلند نیز شرایطی مشابه دارد؛ بازی اول برابر ایران در لس‌آنجلس، بازی دوم مقابل مصر در ونکوور و بازی سوم دوباره در همین شهر مقابل بلژیک. این تیم علاوه بر سفر بین‌المللی اولیه، بیش از ایران و مصر درگیر تغییر محل مسابقه است.

مصر؛ کمترین مسافت و زنگ خطر برای ایران
کشوری که کوتاه‌ترین مسافت سفر را دارد، مصرِ گروه G است که تنها 383 کیلومتر سفر نیاز دارد. به عبارتی تیم ملی مصر یک پنجم ایران سفر خواهد کرد و باتوجه به اینکه سومین دیدار ایران مقابل این تیم خواهد بود، شاید مسئله خستگی در ساق پای بازیکنان تیم ملی بیشتر دیده شود. هرچند که ایران برای دو دیدار نخست خود نیاز به مسافرت نخواهد داشت.

روز گذشته سرمربی تیم ملی ژاپن اعلام کرد که تیم فنی او بررسی گسترده را برای برنامه ریکاوری، پزشکی و تغذیه تیمش آغاز کرده و این موضوع نشان می‌دهد که در یک تورنمنت با سطح بالا، این موضوع از چه درجه اهمیتی برخوردار است. باتوجه به اینکه دیدار ایران و مصر شاید فینال گروه برای تیم ملی باشد و سرنوشت ایران را از جایگاه سوم به دوم یا برعکس تغییر دهد و مسیر تیم ملی در مرحله حذفی را دستخوش تغییر جدی کند، ایران باید به این مسئله توجه جدی کند.