ایران و توکیو۲۰۲۰؛ زنگ خطر!

به گزارش "ورزش سه"، روزشمار المپیک ۲۰۲۰ توکیو نشان می‌دهد دقیقا ۴۵۰ روز تا آغاز این رویداد بزرگ باقی مانده است. تعداد روزهای که به سرعت باد برای ورزش ایران می‌گذرد و قطعا بیشتر از آن چیزی که تصور می‌کنیم المپیک به ما نزدیک است.

اوضاع اقتصادی نه چندان جالب این روزهای فدراسیون‌های ورزشی و البته افت برخی از مدال آوران المپیک قبلی علاقه‌مندان به ورزش را کمی نگران کرده است. المپیک که بزرگترین رویداد ورزشی در جهان به حساب می‌آید و هر ۴ سال یک بار معیار خوبی برای سنجش میزان توانایی ورزش یک کشور است، از چند ماه قبل برای ایران آغاز شده است.

اولین سهمیه هم توسط نجمه خدمتی، ملی‌پوش تیراندازی به دست آمد تا ایران رسما وارد المپیک توکیو شود. قطعا این مسیر تا سال آینده و یکی، ۲ ماه قبل از شروع المپیک برای ورزشکاران ایرانی ادامه دارد. در رشته‌هایی مثل کشتی آزاد و فرنگی، وزنه‌برداری، تکواندو، بوکس، تیراندازی، تیروکمان، قایقرانی، تنیس‌روی‌میز، دوچرخه‌سواری، دوومیدانی، شمشیربازی، بسکتبال، والیبال، جودو، کاراته و شنا انتظار کسب سهمیه وجود دارد.

اما اگر شرایط فعلی برای قهرمانان و امیدهای اصلی کسب مدال ایران در المپیک تا مردادماه سال آینده ادامه پیدا کند، ایران شانسی برای بهبود وضعیت خود نسبت به المپیک ریو خواهد داشت یا اینکه اصلا می تواند همان ۳ طلا، یک نقره و ۴ برنز را هم تکرار کند؟

شاید مهمترین نکته اینجاست که در ۲، ۳ اخیر ورزش ایران نتوانسته چهره جدیدی را معرفی کند و شانس‌های مدال ایران همان قهرمانان المپیک قبلی هستند و فقط شاید کاراته‌کاها که اولین المپیک خود را تجربه می‌کنند، به این دایره محدود اضافه شدند.

وزنه برداری و شانس یک طلا

با تصمیم فدراسیون جهانی وزنه برداری و به دلیل نمونه‌های دوپینگ مثبت در ۱۰ سال اخیر سهمیه ایران در المپیک ۲۰۲۰ به ۲ نفر در بخش مردان و ۲ نفر در بخش زنان کاهش یافت. در حالی که در دوره‌های قبلی وزنه برداری ایران حداقل با ۵ یا ۶ نفر در المپیک حاضر می‌شد، حالا فقط ۲ وزنه بردار چنین شانسی دارند. با توجه به وضعیت فعلی که در وزنه برداری می بینیم، قطعا تنها شانس کسب مدال طلای ایران در وزن ۹۶ کیلوگرم خواهد بود. حالا چه سهراب مرادی و چه کیانوش رستمی در این دسته شانس حضور در المپیک را پیدا کنند، تنها شانس های مدال طلا در وزنه برداری هستند. البته فعلا که سهراب مرادی درگیر مصدومیتش است و با رکوردهای دوران اوج خود فاصله زیادی دارد و کیانوش رستمی هم از زمان رفتن به یک وزن بالاتر هنوز نتوانسته رکوردهای قابل توجهی را ثبت کند. این ۲ وزنه بردار که در المپیک ۲۰۱۶ در ۲ وزن متفاوت ۲ مدال طلا برای ایران به ارمغان آوردند، نهایتا در توکیو می توانند یک طلا برای ایران کسب کنند؛ اگرچه کار آنها به راحتی المپیک قبلی نیست.

کشتی آزاد و امید به حسن یزدانی

حسن یزدانی که در المپیک ۲۰۱۶ یکی از ۳ طلایی کاروان ایران بود و در لحظات پایانی کشتی سخت خود با حریف روس در وزن ۷۴ کیلوگرم توانست حکم پیروزی را دریافت کند، قطعا اصلی‌ترین امید در میان آزادکاران برای المپیک ۲۰۲۰ هم خواهد بود. البته رقیب بزرگی به نام دیوید تیلور که در سال های اخیر ۲ بار موفق به شکست یزدانی شده، شاید دغدغه اصلی نابغه کشتی ایران برای رسیدن به دومین طلای المپیک باشد. در کشتی آزاد بعید است در سبک وزن شانسی برای کسب مدال طلا وجود داشته باشد، اما به جز ۸۶ کیلوگرم با حضور حسن یزدانی، شاید در ۹۷ و ۱۲۵ کیلوگرم هم امیدها برای رفتن روی سکوی المپیک کمرنگ نباشد.

کشتی فرنگی؛ در انتظار معجزه بنا

محمد بنا خودش هم لابه‌لای صحبت‌هایش می‌گوید که علاقه‌مندان به کشتی خیلی نباید در المپیک ۲۰۲۰ به تیمش امیدوار باشند. این تیم فقط در المپیک لندن با ۳ مدال طلا درخشید؛ وگرنه در هیچ مقطعی کشتی فرنگی ایران آنقدر امیدوار کننده در المپیک حاضر نشده است. حتی در ریو هم تنها با ۲ مدال برنز سعید عبدولی و قاسم رضایی به کار خود پایان داد. خوب می‌دانیم که کشتی فرنگی با شرایط فعلی تقریبا هیچ شانسی برای کسب مدال طلا در المپیک ندارد و فقط شاید چند فرنگی کار بتوانند مدال های برنز دوره قبلی را تکرار کنند. البته که هنوز یک سال زمان باقی مانده و شاید بنا بتواند با معجزه خود یک کشتی گیر شاخص در حد قهرمان المپیک را روی تشک بفرستد.

این تکواندوی کم امید و بی‌ستاره

تکواندوی ایران که در المپیک ریو با امیدهای زیادی روی شیاپچانگ رفت، اما در بخش مردان در کمال شگفتی به هیچ مدالی دست پیدا نکرد، هنوز نتوانسته از شوک المپیک ۲۰۱۶ به طور کامل خارج شود. ستاره‌های سال‌های اخیر این رشته دیگر در سطح جهان اقتدار لازم را ندارند و غیبت آنها در میان ۳ نفر برتر همه اوزان المپیکی در رنکینگ هم این را نشان می‌دهد. مسابقات جهانی این رشته تا چند هفته دیگر در منچستر استارت می خورد و هر کدام از شاگردان فریبرز عسگری که بتوانند روی سکوی جهانی بروند، قطعا همان قدر شانس برای رفتن روی سکوی المپیک هم خواهند داشت.

ورزش بانوان و خاموشی یک ستاره

در بخش بانوان که در المپیک ریو اولین مدال تاریخ خود را کسب کرد، خیلی اتفاقات امیدوار کننده‌ای رخ نداده و با این روند شاید حتی روندی که کیمیا علیزاده با مدال برنز خود در المپیک ریو استارت زده، خیلی زود قطع شود. کیمیا که با جراحی های سنگین و متوالی خود این روزها مشغول درمان و آماده سازی است و بعید به نظر می رسد بتواند برای المپیک ۲۰۲۰ خودش را به آمادگی ۴ سال قبل برساند. او حتی برای کسب سهمیه المپیک هم شاید به مشکل بربخورد! در رشته‌های دیگر هم بهتر است بدانیم حتی در بازی‌های آسیایی نیز بانوان ورزشکار ایرانی موفق به کسب مدال طلا نشدند، چه برسد به یک میدان بزرگتر مثل المپیک. در واقع باید دور مدال طلا را در بخش بانوان خط بکشیم و شاید خوش بینانه در انتظار کسب مدال های نقره و برنز باشیم. البته که هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و شاید یک پدیده دیگر مثل کیمیا علیزاده این بار در توکیو همه را غافلگیر کند. به هر حال با اضافه شدن بانوان کاراته کاها امیدها برای کسب مدال در المپیک در این بخش دوچندان خواهد شد.

اضافه شدن کاراته، امیدواری بزرگ ایران

شاید در میان تمام اتفاقات ناامید کننده مثل شرایط مالی نامناسب، عدم تدارکات لازم و آماده نبودن ستاره های ورزش ایران، اضافه شدن کاراته به رشته های المپیکی در توکیو ۲۰۲۰ را بتوان یک اتفاق امیدوار کننده و خوش یمن برای ورزش ایران دانست. کاراته کاها که در سال های اخیر نشان دادند در سطح جهان هم می توانند حرف های زیادی برای گفتن داشته باشند و روی سکوی قهرمانی هم بایستند، شاید به امید اول کاروان ایران در توکیو تبدیل شوند. نفراتی همچون امیر مهدی‌زاده، ذبیح‌الله پورشیب، بهمن عسکری و سجاد گنج‌زاده در صورت کسب سهمیه می‌توانند کاراته را هم در لیست رشته هایی قرار دهند که برای ایران در المپیک مدال به ارمغان آوردند.

احسان حدادی و رویای طلای المپیک

به جز کشتی، وزنه برداری، تکواندو و کاراته قطعا دوومیدانی هم با داشتن یک ستاره می تواند جزو رشته های مدال آور ایران در المپیک ۲۰۲۰ باشد. احسان حدادی که سابقه کسب مدال نقره المپیک ۲۰۱۲ را دارد، بعد از گذراندن یک دوره افت بار دیگر به روزهای اوج خود نزدیک شده است. او که اخیرا در مسابقات قهرمانی آسیا ششمین طلای خود را کسب کرد، شاید در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ بتواند شانس خود را برای کسب مدال المپیک بیازماید. به هر حال اگر در یک سال آینده حدادی بتواند فرم خوب خود را حفظ کرده و رکوردهایش را به مرز ۷۰ متر برساند، قطعا رویای او یعنی همان طلای المپیک می تواند تعبیر شود.