وضعیت اضطراری ملی: اسپالتی، اخراج!

به گزارش "ورزش سه"، باز هم ایتالیا. باز هم ترس. باز هم پرتگاه. شکست ۳-۰ مقابل نروژ در اسلو تمامی زنگ‌های خطر را در این کشور به صدا درآورده است، جایی که رسانه‌ها تردید ندارند که وضعیت کنونی تیم ملی را «وضعیت اضطراری ملی» توصیف کنند. تیم تحت هدایت لوچانو اسپالتی در گروه مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ در جایگاه چهارم قرار دارد و اگرچه از نظر ریاضی هنوز شانس رسیدن به پلی‌آف را دارد، اما خاطره حذف‌های متوالی از جام‌های جهانی ۲۰۱۸ روسیه و ۲۰۲۲ قطر فشار سنگینی بر این تیم وارد می‌کند.

گاتزتا در یکی از تندترین گزارش‌های خود پس از این شکست سنگین در اسلو تیتر زده: «گروه مقدماتی ما برای جام جهانی پیش از آغاز به پایان رسیده است.» این انتقاد نه‌ تنها به نتیجه بازی، بلکه به نحوه عملکرد تیم مربوط می‌شود: ایتالیایی بدون ایده، بدون شخصیت و بدون روحیه. تیم ملی نروژ، با رهبری ارلینگ هالند که مهارنشدنی بود، در تمام جنبه‌های بازی برتری کامل داشت. این روزنامه مستقیماً به سرمربی اشاره می‌کند: «باید فوراً نیمکت مربیگری را به‌طور کامل تغییر داد.» پروژه اسپالتی، که در یورو ۲۰۲۴ نیز با تردیدهایی همراه بود، اکنون به نظر می‌رسد کاملاً به بن‌بست رسیده است.

گابریله گراوینا، رئیس فدراسیون فوتبال ایتالیا (FIGC)، نیز در مرکز انتقادات قرار دارد. گاتزتا هشدار می‌دهد: «او نمی‌تواند تا ابد از اعتبار قهرمانی یورو ۲۰۲۱ بهره ببرد» و یادآوری می‌کند که رؤسای قبلی فدراسیون (آبته و تاوکیو) پس از ناکامی در صعود به جام جهانی استعفا دادند. اما گراوینا همچنان در سمت خود باقی مانده، در حالی که، طبق این گزارش، چهره او در جایگاه ورزشگاه اوله‌وال اسلو «مانند ماسکی مومی» بود. ایتالیا بار دیگر آینده خود را بدون برنامه‌ای روشن یا رهبری قاطع به خطر می‌اندازد.

«نمی‌توان این‌قدر بد بازی کرد»

کوریره دلو اسپورت نیز واکنشی تند داشت. این روزنامه در تیتر صفحه اول خود پس از بازی اعلام کرد: «نمی‌توان این‌قدر بد بازی کرد.» تحلیل این روزنامه نه‌ تنها به مسائل فنی، بلکه به مشکلات ساختاری اشاره دارد. کوریره از نسلی بدون اقتدار و کادر فنی بدون راه‌حل سخن می‌گوید: این تیم ملی توانایی رقابت ندارد. و بدون رقابت، در اروپا نمی‌توان به جام جهانی راه یافت. در مقاله‌ای دیگر با عنوان «غایب بزرگ: ایتالیا»، این روزنامه از چیزی که اکنون به یک عادت تبدیل شده ابراز تأسف می‌کند: تماشای تورنمنت‌های بزرگ بدون حضور آتزوری.

در مورد وضعیت مقدماتی، کوریره و گاتزتا هر دو توافق دارند: پلی‌آف تنها مسیر واقع‌بینانه است. اما حتی این مسیر نیز تضمین‌شده نیست. کوریره در مقاله‌ای فنی توضیح می‌دهد: «جام جهانی در خطر است: ایتالیا برای صعود از طریق پلی‌آف به چه چیزی نیاز دارد.» ایتالیا باید در گروه خود دوم شود، در میان بهترین تیم‌های دوم قرار گیرد و سپس در دو مرحله حذفی، یکی در خانه و دیگری در خارج از خانه، مقابل رقبایی که ممکن است بسیار قدرتمند باشند، پیروز شود. مسیری که در سال ۲۰۲۲ با شکست مقابل مقدونیه شمالی برای ایتالیا فاجعه‌بار بود.

«پایین‌ترین نقطه در دوران اخیر»

توتواسپورت حتی تندتر عمل می‌کند و می‌نویسد: «به قعر رسیده‌ایم و حالا همچنان در حال جان کندن هستیم.» این روزنامه تورینی این لحظه را «پایین‌ترین نقطه در دوران اخیر» توصیف می‌کند و هشدار می‌دهد که حتی برای رسیدن به پلی‌آف، ایتالیا باید بدون هیچ حاشیه خطایی مقابل مولداوی و رژیم اشغالگر پیروز شود. توتواسپورت تأکید می‌کند: «اول باید به آنجا برسیم.» صعود نه‌ تنها به عملکرد خود ایتالیا، بلکه به تفاضل گل نیز بستگی دارد که در حال حاضر به شدت به نفع نروژ است.

جدی بودن این موضوع فراتر از مسائل ورزشی است. ایتالیا در خطر غیبت ۱۲ ساله در جام جهانی قرار دارد، باری که حتی قهرمانی یورو ۲۰۲۱ نمی‌تواند آن را جبران کند. آخرین حضور ایتالیا در جام جهانی به سال ۲۰۱۴ بازمی‌گردد که آن هم چندان موفق نبود. در واقع، ایتالیا از زمان قهرمانی در سال ۲۰۰۶ مسیر خود را گم کرده است. چهار سال بعد، در آفریقای جنوبی ۲۰۱۰، این تیم به‌عنوان مدافع عنوان قهرمانی در مرحله گروهی حذف شد. در آخرین حضور خود در جام جهانی ۲۰۱۴ آلمان نیز در همان مرحله گروهی از دور رقابت‌ها کنار رفت. پس از آن، دیگر هیچ‌چیز.