حسی که فوتبال ایرلند از دست داده بود، برگشته است
بزرگترین شگفتی مقدماتی جام جهانی چگونه رخ داد
به گزارش "ورزش سه"، معجزه‌ها واقعاً رخ می‌دهند و حالا واقعا این طور به نظر می‌رسد. هیمیر هالگریمسون پس از باخت به ارمنستان در ماه سپتامبر معتقد بود که معجزه برای تیمش لازم است اما پیروزی برابر پرتغالی که ۱۰۰ رتبه بالاتر از این تیم قرار داشت، فرصتی برای جبران ایجاد کرد.
و بار دیگر، تروی پاروت مرد صحنه‌های بزرگ بود و با ثبت اولین هت‌تریکش با پیراهن تیم ملی ایرلند توانست تیمش را به پلی‌آف رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۶ برساند. ایرلند دو بار مقابل مجارستان و در مقابل ۵۹ هزار و ۴۱۱ تماشاگر در بوداپست عقب افتاد و این پاروت بود که دو بار بازی را برابر کرد.
در انتهای وقت‌های تلف شده و در فاصله یک دقیقه پس از اتمام پنج دقیقه اعلام شده از سوی داور، این مهاجم با نوک پای کشیده‌اش پس از ضربه لیام اسکیلز به توپ رسید و آن را از کنار دست دنش دیبوس که جلو کشیده بود، وارد دروازه مجارستان کرد. پنج گل او در سه روز، تعداد گل‌های ملی‌اش را دو رقمی کرد.
این حرکت، شور و شوق وصف ناپذیری را در بین سه هزار هوادار ایرلندی مستقر در طبقه دوم پشت دروازه مقابل ایجاد کرد. این حسی بود که فوتبال ایرلند در هشت سال گذشته آن را تجربه نکرده بود.
استدلال هالگریمسون برای استراحت دادن به بازیکنان اصلی در بازی‌های دوستانه تابستان، در نگاه بسیاری خوش‌بینی نابجای مربی‌ای بود که به داشتن اعتماد به نفس زیاد مشهور است. صعود به جام جهانی با تنها ۱۶ سهمیه اروپایی، برای ایرلند دشوار بود، تیمی که معمولاً با دو شکست ابتدایی در مسیر رقابت‌ها از گردونه خارج می‌شد.
به نظر می‌رسید با وجود تغییر مربی، همان نتیجه تکرار می‌شود اما سرمربی ایرلند همچنان باور داشت که یک معجزه ممکن است. مقاومت برابر پرتغال تا دقایق پایانی در لیسبون پایه‌ای برای رشد این تیم شد. نکته ستودنی درباره سرمربی هم اعتراف غیرمستقیم او به اشتباهاتش بود.
نبود رهبری مانند شیماس کولمن، ستاره اورتون، در جهنم ایروان به شدت احساس می‌شد و او خیلی زود برای وقفه دیدارهای ملی در ماه اکتبر به اردوی این تیم فراخوانده شد. این بازیکن ۳۷ ساله درباره کنار گذاشته شدنش گفت: «نمی‌توانستم پیش‌بینی کنم که دوباره برگردم و نقشی داشته باشم. این موضوع خیلی من را آزار داد اما در طول دوران کارم بارها آسیب دیده‌ام. شاید اگر بازی مقابل ارمنستان طور دیگری پیش می‌رفت، الان من را اینجا نمی‌دیدید، پس شاید از روی خودخواهی فرصتی داشتم تا برگردم و نشان دهم چه کاری از من برمی‌آید.»
کولمن با شایستگی تمام از تشویق هواداران لذت برد، اما این پاروت بود که ستاره واقعی این شب شد. بازیکنی که در دو سال گذشته زیر سایه ظهور ایوان فرگوسن قرار گرفته بود. هت تریک پاروت شمار گل‌های او در این فصل برای آلکمار و ایرلند را به ۱۹ رساند. این موضوع با توجه به مصدومیت زانویی که او را یک ماه دور از میادین نگه داشت، تحسین‌برانگیز است.
ایرلند در فاصله سه روز، با شکست دادن دو تیم سید اول، کابوس ایروان را جبران کرد. در نهایت، سرنوشت این تیم به دو بازی برابر مجارستان گره خورده بود. گل‌های زودهنگام در هر دو دیدار کار را برای ایرلند دشوار کرد اما صبر کردن تا لحظه پایانی برای کسب پیروزی، بهترین سناریوی ممکن بود. آنها نمی‌توانستند بگذارند این دیدار نیز ۲-۲ تمام شود.
یک ورزشگاه مملو از جمعیت منتظر بود تا مجارستان یک گام به اولین حضورش در جام جهانی در طول ۴۰ سال گذشته نزدیک‌تر شود و پس از تنها چهار دقیقه، هواداران میزبان سر پا ایستاده بودند. دفاع سست این تیم باعث شد دانیل لوکاش با یک ضربه سر شیرجه‌ای توپ را از کنار کائومین کلهر، دروازه‌بان ایرلند، عبور دهد. به نظر می‌رسید این مهاجم پس از ارسال دومینیک سوبوسلای در آفساید باشد اما هیچ نشانی از یارگیری نبود.
جالب اینجاست که با وجود این که مارکو روسی، سرمربی مجارستان، درباره قدرت ایرلند در ضربات ایستگاهی هشدار داده بود، این آسیب‌پذیری آنها در طرف مقابل بود که به گل اول انجامید. کمک داور ویدیویی نتیجه را تغییر نداد اما در گل تساوی ایرلند تاثیر داشت. ضربه آتیلا سالای در محوطه پنالتی برخوردی با پای حریف داشت و پاروت (با وجود از دست دادن دو پنالتی در این فصل برای باشگاهش) پیش رفت و توپ را محکم به گوشه پایین دروازه زد.
ایرلند نمی‌توانست کار زیادی برای جلوگیری از گل دوم بارناباش وارگا انجام دهد، شوتی پرقدرت که هشت دقیقه مانده به پایان نیمه اول، مجارستان را دوباره پیش انداخت. رابرتی کین در فرانس واروش، یک ارسال از میلوش کرکز را روی سینه مهار کرد و سپس ضربه ۲۰ متری‌اش را به طاق دروازه کوبید.
تعویض جیک ابراین و ورود رایان منینگ در آغاز نیمه دوم، شرایط را برای ایرلند بهبود بخشید و ایجاد کشش در دفاع مجارستان پس از ورود فستی ابوسله در دقیقه ۶۰ ادامه پیدا کرد. ۱۰ دقیقه مانده به پایان بازی، پاروت به پاس فوق‌العاده فین آزاز در مرکز زمین رسید و توپ را از بالای سر دروازه‌بان با یک ضربه چیپ عبور داد.
اوت‌های ابوسله توسط دفاع باتجربه دفع می‌شد چون ایرلند برای گل سوم و تغییر جدول گروه همه توانش را روی حمله گذاشته بود. هالگریمسون با اضافه کردن جانی کنی به عنوان مهاجم سوم، رویکردی جسورانه اتخاذ کرد. او گفت: «در آن مرحله چیزی برای از دست دادن نداشتیم.»
به نظر می‌رسید این بازیکن که از دقیقه ۶۰ و برای اولین بار به میدان آمده بود، بهترین فرصت برای تساوی را در آخرین دقیقه هدر داده است. ضربه او از زاویه‌ای بسته به شکلی درخشان مهار شد. اما پاروت نظر دیگری داشت. کولمن که پس از تعویض بازی را از بیرون دنبال می‌کرد، گفت: «احساس کردم اگر پیش از دقیقه ۸۰ گل بزنیم، شانس داریم. سعی می‌کردم خوش‌بین باشم، اما تروی کاملاً شایسته این افتخار بود. عجب فوتبالیستی است.»
هیچ‌کس، حتی بازیکنان مجارستانی که پس از پایان کار روی چمن افتاده بودند، نمی‌توانست ایرلند را از حق خودش برای حضور در قرعه‌کشی پلی‌آف جام جهانی ۲۰۲۶ محروم کند. آنها برای رسیدن به جام جهانی در آمریکای شمالی باید دیداری در مرحله نیمه نهایی را پشت سر بگذارند تا به دیدار پایانی برسند. پس از این دو پیروزی حماسی، هیچ چیز در این قرعه‌کشی برای ایرلند ترسناک نیست.
این تیم که در دهه ۱۹۸۰ میلادی اوجی باشکوه و درخشان را تجربه کرده بود، حالا آماده است که از آن خاطره درخشان هم پیشی بگیرد و نامش را بار دیگر در عرصه فوتبال جهان مطرح کند.
