نبرد بزرگ در مادرید: یک پست و سه مدعی
به نظر میرسد که رئال مادرید در این فصل شاهد رقابتی جذاب برای رسیدن ستارهها به ترکیب اصلی خواهد بود.

به گزارش "ورزش سه"، با حضور ژابی آلونسو روی نیمکت رئال مادرید، این باشگاه خودش را برای آغاز دورهای جدید آماده میکند که نوید فوتبالی پرتحرک، پرس سازمان یافته و سبک بازی مشارکتیتر را از پایههای تاکتیکی میدهد. در این چشمانداز تازه، سه بازیکن در خط میانی ظاهر میشوند که در ابتدا به نظر میرسد نقش مکمل داشته باشند اما در تلاش خواهند بود تا به مهرههای کلیدی تبدیل شوند: براهیم دیاز، آردا گولر و فرانکو ماستانتونو برای پستی رقابت میکنند که به طور طبیعی با تواناییهای آنها سازگار است، هرچند تراکم بازیکنان در این بخش ممکن است تداوم حضورشان در زمین را تهدید کند.
سه بازیکن با ویژگیهای مشابه اما متفاوت
این سه استعداد یک ویژگی مشترک دارند: هافبکهای هجومی تکنیکیای هستند که توانایی ارسال پاسهای غیرقابل پیشبینی و گلزنی را دارند. اما هر یک دارای تفاوتهایی هستند که بسته به خواستههای آلونسو میتوانند تعیینکننده باشند.
براهیم دیاز که در چند فصل اخیر به عنوان مهرهای مهم تثبیت شده، نشان داده است میتواند هم در کنارهها و هم در مرکز عملکرد موثری داشته باشد. توانایی او در عبور از فضاهای فشرده و ارتباطش با دروازه، این بازیکن را به گزینهای قابل اتکا و پخته تبدیل میکند. او در ۲۵ سالگی با اعتماد به نفس و تجربه وارد این مقطع حساس از دوران حرفهای فوتبالش شده است.

آردا گولر پس از فصلی که کمتر از حد انتظار بازی کرد، در پایان فصل توانست نشانههایی از تواناییهایش را که دلیل جذبش در سال ۲۰۲۳ بود به نمایش بگذارد. او فصل را به عنوان بازیکن ثابت تیمش به پایان رساند. چپ پا، بااستعداد و دارای دید فوقالعاده، گولر خلاقترین گزینه میان این سه نفر است اما در عین حال بیش از همه نیاز به ثبات و تداوم دارد. تحت هدایت ژابی که برای استعدادهای جوان ارزش قائل است اما شدت تاکتیکی بالایی را نیز طلب میکند، در صورت سازگاری با الزامات سیستم جدید میتواند پیشرفت چشمگیری داشته باشد.
فرانکو ماستانتونو در این میان به عنوان پدیده آینده وارد میشود که میخواهد همین حالا خودش را مطرح کند. این ستاره آرژانتینی ۱۷ ساله با عنوان یکی از بزرگترین استعدادهای فوتبال آمریکای جنوبی به مادرید آمده، انتقالی که برای آن رئال مادرید ۶۳ میلیون یورو پرداخت کرده است. هرچند به نظر میرسد دوره تطبیقی برای او در نظر گرفته شود اما اعتماد به نفس و پختگی فوتبالیاش میتواند این بازه زمانی را کوتاهتر کند. او میتواند در میانه میدان، کنارهها و حتی در پستهای دفاعیتر به میدان برود و همین مسئله به تیم انعطاف لازم را در ترکیب خواهد داد.
آنها چگونه در تیم ژابی آلونسو جای میگیرند؟
آلونسو در بایر لورکوزن تواناییاش را در مدیریت بازیکنان تکنیکی در قالب یک سیستم تیمی منسجم نشان داده است. او معمولاً از چیدمانهای ۱-۲-۴-۳ یا ۱-۳-۲-۴ استفاده میکند که اجازه میدهد یک یا دو هافبک هجومی پشت مهاجم نوک بازی کنند. این موضوع امکان به کارگیری همزمان دو نفر از این بازیکنان را در بعضی از مسابقات، بسته به برنامه تاکتیکی، فراهم میکند.
با این حال، رقابت سخت خواهد بود. در تیمی که بازیکنانی چون وینیسیوس، جود بلینگام و کیلیان امباپه حضور دارند، بازیکنانی که همیشه در ترکیب اصلی خواهند بود و به سختی جایگزین میشوند و به این ترتیب فرصت چندانی برای اشتباه باقی نمیماند.
کدام شانس بیشتری دارد؟
در حال حاضر هر اتفاقی ممکن است. دیاز با توجه به تجربه، فرم اخیر و انعطافپذیری تاکتیکیاش میتواند در ابتدای کار دست بالا را داشته باشد. گولر، در صورت حفظ روند آمادگی جسمانی و تطبیق با اصول تاکتیکی ژابی، شاید بزرگترین برنده این پروژه جدید باشد. ماستانتونو هم هرچند به عنوان تازه وارد در جایگاه عقبتری شروع میکند اما سرمایهگذاری بزرگ این باشگاه در میان مدت به شمار میرود و در صورت بهرهبرداری درست از فرصتها میتواند زودتر از حد انتظار بدرخشد. جام جهانی باشگاهها میتواند اولین ویترین جدی برای نمایش تواناییهای او باشد.
نبرد نفرات مکمل به یکی از جذابترین بخشهای رئال مادرید جدید تبدیل شده است. سه بازیکن مستعد و تشنه دیده شدن، مربیای با طرح بازی شفاف و باشگاهی که برای هیچکس منتظر نمیماند. دیاز، گولر و ماستانتونو تضمین کننده رقابتی سخت خواهند بود.