ناگفته‌های مالک نماینده ایران در هندبال باشگاه‌های آسیا

به گزارش "ورزش سه"، با آغاز فاز جدید اردوهای تیم هندبال نیروی زمینی شهید شاملی کازرون با مالک این تیم به گفتگو نشستیم و نظر او را درباره شرایط فعلی این تیم، سرمایه گذاری وی در هندبال و جام باشگاه‌های آسیا جویا شدیم. مهرتاش شاملی این روزها به دنبال آماده سازی و ایجاد شرایطی مناسب برای نماینده ایران در جام باشگاههای آسیاست.

در خانواده های فوتبالی پا به هندبال گذاشتم
از خانواده ای کاملا ورزشی هستم، پدرم و عموهایم فوتبالیست بودند و به همین دلیل من هم از همان کودکی به سوی ورزش رفتم. صنعت نفت آبادان، تاج آبادان و کارگر آبادان تیم هایی بودند که پدرم و عموهایم در آنها توپ می زدند و به همین دلیل من هم کاملا غیرارادی به فوتبال بازی کردن ترغیب شدم .

به دنبال این بودم تا کازرون در ورزش حرفه ای سهم داشته باشد
در سال 64 که پدرم شهید شد به مدت چند سال، تیمی که در کازرون وجود داشت با نام شهید شاملی در رقابت های مختلف حضور می یافت. آن زمان سن من پایین بود اما بعد از آنکه از کازرون نقل مکان کردیم این تیم هم غیرفعال شد تا اینکه از سال 96 با باشگاهی به نام شهید شاملی (که مجوز آن را گرفته بودیم)در جام هایی مانند جام یونس شکوری حضور پیدا کردیم. از همان موقع به دنبال این بودیم تا بتوانیم در ورزش حرفه ای هم سهمی داشته باشیم. به دنبال این بودم تا در سرزمین اجدادی ام که همان کازرون بود کار باشگاه داری را انجام دهم . در کازرون هر چند در بسیاری از رشته ها جا برای کار هست اما ورزش اول این شهر هندبال است و زیرساخت های آن نیز در این شهر وجود داشت.

به دنبال باشگاه داری هستم نه تیم داری
به امید خدا اگر بتوانیم در بحث های سخت افزاری و امکانات به شرایط خوبی برسیم، در رشته های دیگر هم فعالیت خواهیم داشت. خیلی جدی به آن فکر می کنم تا بتوانیم به باشگاه داری بپردازم. به هرحال در هندبال شرایط خوبی بود که من هم از این ورزش کار باشگاه داری را شروع کردم و انشالله می توانم به ورزش های دیگر هم برسم.

نیت من این بود اتفاق مهمی در ورزش کازرون بیفتد
در ورزش حرفه ای حتی اگر خیلی شرایط خوبی هم وجود داشته باشد نمی توانیم بگوییم که می توانیم به قهرمانی برسیم. بسیاری از تیم ها و سرمایه گذارها به میدان آمدند و شرایط خوبی هم ایجاد کردند اما در نهایت نتوانستند به موفقیت برسند. اصلی ترین نیت من این بود که اتفاق مهمی در قبال استان فارس شهر کازرون بیفتد. همه برنامه های ما برای قهرمانی آماده شده بود و قطعا کار سختی برای رسیدن به این اتفاق داشتیم.

بالاخره هم در آقایان و هم در بانوان قهرمان ایران شدیم
کازرون به نسبت شهرهای مرکز استان، شهر بسیار کوچک و با امکاناتی کم است و به همین دلیل آوردن بازیکنانی که بتوانند به تیم کمک کنند و همین طور ایجاد شرایط برای اینکه در کازرون بمانند خیلی کار سختی بود. اما با انگیزه هایی که در این دو سال به دست آوردیم توانستیم اتفاق خوبی را برای ورزش استان و شهر کازرون رقم بزنیم. سال قبل تیم بانوان قهرمان شد و تیم مردان نایب قهرمان، اما به لطف خدا امسال هر دو تیم توانستند به عنوان قهرمانی رقابت های لیگ برتر هندبال دست پیدا کنند.

در هندبال از آسیا عقب افتادیم
اولین دورنما برای ورزش هندبال این است که بتوانیم همیشه ثبات داشته باشیم. این برای من یعنی بتوانیم همچنان در صدر هندبال ایران قرار داشته باشیم. ما در ورزش هندبال کمی از آسیا عقب افتادیم به مانند والیبال و یا بسکتبال نیستیم که بگوییم با عنوان قهرمانی در ایران می توانیم در رسیدن به قهرمانی آسیا هم امید زیادی داشته باشیم. در سال های اخیر تیم های ایرانی در آسیا نتایج خوبی نگرفتند.

در عرصه های بزرگ به شهر و تیم مان توجه می شود
بارها از ما پرسیده شده است با توجه به هزینه ها و تورم در جامعه و احتمال کم قهرمانی، چرا می خواهید به بازی های آسیایی بروید اما من می گویم اگر قرار است نام باشگاه و یا شهر را بزرگ کنیم باید در جاهای مهم و بزرگ حضور پیدا کنیم تا بتوانیم نگاه ها را به سمت کازرون بیاوریم. با اینکه می دانیم شانس قهرمانی نداریم اما با شخصیت تیمی که داریم می توانیم خودمان را نشان دهیم.

اگر به خاطر بی پولی تیم نداشتیم بازیکنان خوبی معرفی کردیم

بدون شک کازرون یکی از قطب های هندبال ایران است و اگر به دلیل شرایط مالی، زمانی کازرون نتوانست در لیگ برتر حضور داشته باشد قطعا بازیکنان خوبی به هندبال ایران معرفی کرده است. البته این را هم باید بگوییم که در هندبال، کازرون یکی از قطب هاست و شهرهای دیگر هم هستند که می توانند حرف  برای گفتن داشته باشد که شاید در حال حاضر آنها نمی توانند به دلیل شرایط مالی در لیگ حضور پیدا کنند.

پرشورترین هواداران ایران را ما داریم
تماشاگران کازرون از بهترین تماشاگران ایران در همه رشته ها هستند. آنها همه بازی ها، ورزشگاه را پر می کردند و فکر می کنم در میان همه تماشاگران ایرانی، کازرونی ها حرف های فراوانی برای گفتن داشته باشند. آنها قطعا از پرشورترین هواداران حاضر در ایران هستند. امیدوارم یک روزی در ایران هم این نهادینه شود که همین هواداران می توانند از طریق راه هایی مانند کارت های هواداری، خرید لوازم مربوط به باشگاه  و هواداری و ... می توانند به باشگاه ها کمک کنند و این یاری آنها می تواند باعث بهتر شدن شرایط هر باشگاهی شود.

تیمداری کردن درآمدی ندارد
تیم داری کردن نمی تواند درآمدی برای کسی داشته باشد و در این میان همه می دانند چه اتفاقاتی در حال افتادن است. یکسری فرمول ها وجود دارد. حق کپی رایت، تبلیغات در تیم، تبلیغات در زمین بازی، پخش تلویزیونی، فروش وسایل و ادوات هواداری و ... که متاسفانه هیچ کدام از این ها در ایران اتفاق نمی افتد.

ورزش ایران تنها یک مصرف کننده صرف است
ورزش در حال حاضر فقط یک مصرف کننده صرف است و در این میان درآمدی به دنبال ندارد.خیلی ها با دیدگاه های قوی اقتصادی پا به میدان می گذارند اما بعد از مدت کوتاهی می فهمند که نمی توان به آن ترتیب و با فرمول هایی که وجود دارد کار کرد. حتی بعضی ها از حق قانونی خود هم دور هستند. این اتفاق در ورزش بانوان بسیار بدتر از ورزش آقایان است. من همیشه می گویم ای کاش می شد کاری کرد که بانوان در همان ورزش بتوانند درآمد داشته باشند و مجبور نشوند به کارهای دیگر بپردازند.