به گزارش "ورزش سه"، شب گذشته و در ورزشگاه خالی از تماشاگر آزادی، مسابقهای حساس میان پرسپولیس و النصر انجام شد که از همان دقیقه اول، کیفیت زمین و از بین رفتن چمن ورزشگاه آزادی، تبدیل به مهمترین ویژگی آن شد و هر بینندهای که مسابقه را از تلویزیون تماشا میکرد از خود میپرسید که چه بلایی بر سر این استادیوم آمده که چمن به این حالت درآمده است.
تازه این وضعیت پس از تلاش شبانه روزی مدیران جدید ورزشگاه آزادی و سعی آنها برای ساماندهی و بهبود اوضاع رخ داده است. آنها که تخریب ورزشگاه آزادی را هم در پایان رقابتهای لیگ فصل گذشته آغاز کرده و با توجه به مسائل و مشکلات موجود در ورزشگاه آزادی و احتمال ریزش، به نوسازی سکوها پرداختند. عملیاتی که با توجه به شکل و فرم روزهای کاری در ایران، از ابتدا هم معلوم بود مدت زیادی به طول خواهد انجامید و بنابراین این ورزشگاه در شرایطی میزبان بازی النصر شد که خرابیهای آشکاری در طبقات بالایی آن به چشم میخورد که البته این موضوع با توجه به نصب دوربینها در موقعیتهای خاص هرگز به چشم نیامد.
ورزشگاه پیر آزادی که روزهای خوبی را سپری نمیکند، روز گذشته میزبان یکی از بزرگترین چهرههای تاریخ فوتبال بود. استادیومی که میتوانست استقبال بینظیری از رونالدو داشته باشد اما محرومیت سرخها از یک طرف و آماده نبودن بخشهای زیادی از استادیوم از طرف دیگر باعث شد تا شبی که میتوانست تاریخی رقم بخورد، در سکوت و بدون هیاهو به پایان برسد.
اما خرابی امروز ورزشگاه پیر آزادی که همواره چشم و چراغ فوتبال ایران بوده، در شرایطی است که رئیس جمهوری در جلسه هفته پیش خود با ورزشکاران تأکید کرد ورزش ایران به یک ورزشگاه مدرن و جدید نیاز دارد. این مهمترین دستوری است که در سالهای اخیر از سوی بالاترین مقام اجرایی کشور به مدیران ورزش ایران داده شده است. اتفاقی که باید خیلی زودتر از اینها رقم میخورد اما به دلایل مختلف، هیچکس ضرورت آن را احساس نکرده است.
در حال حاضر و با توجه به اینکه آزادی احتیاج به استراحتی واقعی برای تغییراتی کلی دارد، کلنگ زدن یک ورزشگاه جدید و شروع سریع عملیات عمرانی و ساخت و ساز و ایجاد استادیومی که در قوارههای جهانی و مطابق با سلیقه جدید حاکم بر این صنعت بزرگ باشد، ضرورتی است که باید در صدر کارهای وزیر ورزش جدید، کیومرث هاشمی قرار بگیرد. در واقع، ساخت این استادیوم به همراه آماده سازی تیمهای ایران برای حضور در رقابت های المپیک پاریس در سال آینده، با اهمیت ترین کاری است که این وزارت خانه میتواند انجام بدهد. البته دیروز معاون ورزش قهرمانی این وزارت خانه حتی از جانمایی احتمالی این استادیوم خبر داد و گفت مکانهایی برای ساخت آن در نظر گرفته شده است و ظاهرا مکانی که بیش از بقیه احتمال قطعیت را دارد، زمینی بزرگ در اطراف فرودگاه امام خمینی (ره) است.
هر چند که مسئولین استادیوم آزادی به همت کانون هواداران پرسپولیس توانستند با نصب بنرهای بزرگ و پارچههای طویل سکوهای ورزشگاه و بخشهای در دست تعمیر استادیوم را از چشم رونالدو مخفی کنند ولی این استادیوم چند روز دیگر باید میزبان چند نفر دیگر از ستارههای مطرح فوتبال دنیا از جمله نیمار باشد و به نظر میرسد برای اینکه نقایض بزرگترین ورزشگاه کشور را با بنرها مخفی نکنیم، باید یک فکر اساسی کرد.
در شرایطی که تخریب خود ورزشگاه آزادی و ساخت یک استادیوم استثنایی در غرب تهران نیز میتواند یکی از گزینهها باشد، ظاهرا ورزش ایران فعلا اعتماد به نفس دست زدن به این کار عظیم را ندارد و به همین دلیل نیز جای دیگری در نظر گرفته خواهد شد تا استادیومی تازه برای تهران و ورزش کشور ایجاد بشود. ورزشگاهی که باید در ابتدا مشخص شود مخصوص فوتبال بوده یا قرار است همه رشتهها را پوشش بدهد و اینکه شامل چه سازههای جانبی در کنار استادیوم خواهد بود.
در حال حاضر، فوتبال ایران نیاز به سرمایه گذاریهای دیگری بخصوص در قسمت ساختمان آکادمی تیمهای ملی و زمینهای چمن اطراف نیز دارد که یک حرکت جهادی و تخصیص بودجه میتواند شرایط تازهای را برای نحوه اداره تیمهای 17 گانه فوتبال ملی ایجاد کند و پیشرفت بیشتری را برای فوتبال ما رقم بزند.
امیدواریم ورزشگاهی که ابراهیم رئیسی دستور ساختش را داده، در کیفیت جهانی و مطابق با زیباترین نقشههایی باشد که میشود برای یک استادیوم کشید. چیزی که تصاویرش باعث آبروی ما در سراسر جهان بشود، چرا که نه.