کد خبر : 1297668 |
28 دی 1394 ساعت 18:14 |
20.6K بازدید |
1
دیدگاه
یادداشتی درباره رضا احدی ؛
اولین متوفی از نسل سوخته فوتبال ایران
حسن نداف احدی ، که همه اورا به نام رضا احدی می شناسند، هافبک چپ پای شماره یازده استقلال ، از معدود شماره 11 های به یادماندنی فوتبال ایران بود .
به گزارش "ورزش سه"، او از نسل اول فوتبالیست هایی بود که از بعد از انقلاب با راه افتان جام باشگاه های فوتبال تهران و به عنوان عضو تیم جوانان استقلال چهره کرده و خیلی زود منصور پورحیدری او را به تیم اول استقلال آورد . تکنیک درخشان وشیوه بازی خاص اش باعث شد به عنوان یک جوان خیلی زود جای ثابتی در تیم اصلی در کنار بازیکنانی چون ناصر حجازی ، بهتاش فریبا ، عبدلعلی چنگیز، سعید مراغه چیان و اصغر حاجیلو و برادران بیانی و مظلومی و برهانزاده پیدا کند و خیلی زود هم عضو تیم منتخب باشگاه های تهران و بعد هم تیم ملی شود و به عنوان یکی از اولین بازیکنان ایرانی در پس از انقلاب، بتواند به تیم های اروپایی ترانسفر شود و فوتبالش را در آلمان غربی ادامه دهد . از آن نسل سوخته از فوتبال آماتور و بی در آمد ایران که درگیر انقلاب و جنگ و همه محرومیت ها بود ، تنها او و حمید علیدوستی مهاجم تیم هما بودند که توانستند راهی به فوتبال حرفه ای در اروپا و آلمان پیدا کنند.
چند سال بعد جوان موطلایی و فرفری جناح چپ استقلال با سیبل هایی که پشت لبش سبز شده بود به ایران برگشت و کاپیتان استقلال شد تا جلوتر از بایکنانی مثل جعفر مختاری فر، زرینچه ، برادران بیانی ، مجید نامجو مطلق و قلعه نویی به زمین برود . اوالبته فوتبالش را در استقلال تمام نکرد و به یکی دو تیم دیگر مثل ذوب آهن هم رفت و چند دقیقه ای هم برای پرسپولیس و مربی المانی اش بازی کرد، اما استقلالی ماند و بعدها مربی جوانان استقلا ل شدو رفت تا وقتی که ناصر حجازی به استقلال برگشت و خواست رضا احدی دستیارش شود، اما هیات مدیره استقلال موافقت نکرد و به تدریج رودی فولر ایران ( به خاطر موهای فرفری و سبیل اش که شبیه رودی فولر مهاجم مشهور آلمان بود، فوتبالدوست ها به او این لقب را داده بودند)، از فوتبال کناره گرفت یا یا کنار گذاشته شد .
یکی دوهفته قبل از بیمار شدن اش گفت و گویی کوتاهی که پس از مدت ها بی خبری از او در یکی از نشریات ورزشی منتشر شد، تکان دهنده و حکایت یک نسل از استعدادهای فوتبال ایران بود.
حالا هم از نسل سوخته فوتبال ایران ، انگار او جلوتر از همه به تیم مرگ رفته است...
چند سال بعد جوان موطلایی و فرفری جناح چپ استقلال با سیبل هایی که پشت لبش سبز شده بود به ایران برگشت و کاپیتان استقلال شد تا جلوتر از بایکنانی مثل جعفر مختاری فر، زرینچه ، برادران بیانی ، مجید نامجو مطلق و قلعه نویی به زمین برود . اوالبته فوتبالش را در استقلال تمام نکرد و به یکی دو تیم دیگر مثل ذوب آهن هم رفت و چند دقیقه ای هم برای پرسپولیس و مربی المانی اش بازی کرد، اما استقلالی ماند و بعدها مربی جوانان استقلا ل شدو رفت تا وقتی که ناصر حجازی به استقلال برگشت و خواست رضا احدی دستیارش شود، اما هیات مدیره استقلال موافقت نکرد و به تدریج رودی فولر ایران ( به خاطر موهای فرفری و سبیل اش که شبیه رودی فولر مهاجم مشهور آلمان بود، فوتبالدوست ها به او این لقب را داده بودند)، از فوتبال کناره گرفت یا یا کنار گذاشته شد .
یکی دوهفته قبل از بیمار شدن اش گفت و گویی کوتاهی که پس از مدت ها بی خبری از او در یکی از نشریات ورزشی منتشر شد، تکان دهنده و حکایت یک نسل از استعدادهای فوتبال ایران بود.
حالا هم از نسل سوخته فوتبال ایران ، انگار او جلوتر از همه به تیم مرگ رفته است...