پرز از موضع بالا، لاپورتا در میتینگ سیاسی
الکلاسیکو شروع شد: آتشباری رئال و بارسا
به گزارش ورزش سه، کریسمس معمولا فصل آشتی، آرزوهای خوب و لحنهای ملایم است؛ اما در فوتبال اسپانیا، بهویژه در رابطه رئال مادرید و بارسلونا، هیچ چیز نمیتواند از شدت تنش کم کند حتی کریسمس. ناهارها و شامهای کریسمسی فلورنتینو پرز و خوان لاپورتا در این هفته، یک واقعیت روشن را دوباره تایید کرد: این رقابت دیگر فقط روی چمن جریان ندارد، بلکه به جنگ روایتها کشیده شده است. دو سخنرانی، دو سبک متفاوت، با یک هدف مشترک؛ پیروزی در میدان افکار عمومی.
فلورنتینو اول صحبت کرد؛ همانطور که همیشه میکند: از موضع قدرت و با لحن نهادی و رسمی. در ناهار کریسمسیاش با رسانهها، رییس رئال مادرید بار دیگر پرونده نگریرا را به مرکز بحث برگرداند و آن را تا سطح یک مسئله تاریخی بالا برد. این نه یک کنایه گذرا بود و نه جملهای تحریکآمیز، بلکه موضعگیریای کاملا حسابشده بود. از نگاه فلورنتینو، این ماجرا یک جنجال مقطعی نیست، بلکه مشکلی ساختاری در فوتبال اسپانیاست.
پیام روشن بود: رئال مادرید خود را پاسدار پاکی سیستم معرفی میکند، حتی اگر این موضعگیری به بهای تنها ماندن تمام شود. روایتی آشنا اما موثر؛ وقتی تیم صدرنشین لیگ نیست باشگاه روایت را به دست میگیرد. فلورنتینو از بالا حرف میزند، نهادها، داوران و سکوتهای آزاردهنده را نشانه میگیرد و بهدنبال تشویق لحظهای نیست؛ او مشروعیت اخلاقی میخواهد.
لاپورتا چند روز بعد پاسخ داد؛ در فضایی کاملا متفاوت و با لحنی کاملا متضاد. شام کریسمسی او کمتر رسمی و بهمراتب احساسیتر بود. او نه با سیستم، بلکه با «خودیها» حرف زد و از همانجا آتشبار سنگینش را روشن کرد. رئال مادرید تیوی، فلورنتینو پرز و آنچه «روایت قربانینمایانه سفیدها» میخواند، محورهای یک سخنرانی تهاجمی و شبیه به میتینگ سیاسی لاپورتا بود.
لاپورتا قصد قانع کردن بیطرفها را ندارد. هدفش محکم کردن صفوف خودی، فعال کردن بدنه بارسلونا و محافظت از باشگاه در برابر چیزی است که آن را حملهای دائمی میبیند. استراتژی او بالا بردن سطح بحث نیست، بلکه بیاعتبار کردن رقیب است. جایی که فلورنتینو از عدالت حرف میزند، لاپورتا از مسمومسازی فضا میگوید. جایی که یکی به تاریخ ارجاع میدهد، دیگری به غرور و مقاومت تکیه میکند.
نکته کلیدی همینجاست: آنها در یک زمین بازی نمیکنند. فلورنتینو در صفحه نهادی، شطرنج بازی میکند؛ لاپورتا در میدان احساسات. یکی خطابش داوران، لالیگا، فدراسیون و اروپا است؛ دیگری رو به سکوها و رختکن درباره دوگانه «ما در برابر آنها» صحبت میکند.
جالب اینجاست که هر دو روایت، کاملا با شرایط ورزشی فعلی همخوان است. بارسلونا، صدرنشین و سرحال، با اعتمادبهنفس و نوعی غرور تدافعی واکنش نشان میدهد. رئال مادرید، در تعقیب صدرنشین، تلاش میکند از موضع بالا حقانیت حریف را از اساس هدف بگیرد و تیشه به ریشه بزند.
این کریسمس نه پیام آشتی داشت و نه نشانی از پایین آوردن تنش. برعکس، مهر تایید بر یک جنگ سرد بود. و شاید مهمترین نکته این باشد که این ماجرا اینجا تمام نمیشود؛ چون وقتی روسای باشگاهها شام کریسمس را به تریبون ایدئولوژیک تبدیل میکنند، یعنی الکلاسیکو از همین حالا شروع شده است… حتی اگر ماهها تا سوت آغازش باقی مانده باشد.
